Ο νέος υπουργός Παιδείας Αριστείδης Μπαλτάς, στις 14 Δεκεμβρίου 2010 κατά την τελετή παραλαβής του βραβείου Εξαίρετης Πανεπιστημιακής Διδασκαλίας στη μνήμη των Βασίλη Ξανθόπουλου-Στέφανου Πνευματικού, απευθύνθηκε στην τότε υπουργό Παιδείας Αννα Διαμαντοπούλου προτρέποντάς την να αναγνωρίσει τη δουλειά που γίνεται, παρά τα προβλήματα, στο ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο. «Αναγνωρίστε τη δουλειά που κάνουν οι λειτουργοί του, από τους ταπεινούς συμβασιούχους του νόμου 407, τα προσόντα των οποίων θα ζήλευαν πολλά εξαιρετικά πανεπιστήμια του εξωτερικού, μέχρι τους καθηγητές πρώτης βαθμίδας, τη δουλειά των ομοτίμων καθηγητών, των φοιτητών», έλεγε και τόνιζε: «Κυρία υπουργέ, αναγνωρίστε αυτά τα πραγματικά δεδομένα. Γιατί, αν το αίτημα για αναγνώριση είναι όντως το αίτημα που πραγματικά κινεί, τούτη η δική σας αναγνώριση συνιστά την εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση για να υπάρξει πραγματικά διάλογος για το ελληνικό πανεπιστήμιο και τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει».
Η επίλυση των προβλημάτων σαφώς απαιτεί κοινωνικές συμμαχίες και γι’ αυτό ακούσαμε χθες τον κ. Μπαλτά να αναφέρει -απευθυνόμενος στους εκπαιδευτικούς- ότι είναι «πολιτικά ανεξίθρησκος» και ότι το μόνο που ζητεί από το προσωπικό του υπουργείου Παιδείας είναι η εντιμότητα (κάποιοι φίλοι του υπουργού σχολιάζοντας χθες τη δήλωσή του θεώρησαν ότι θα ήταν πιο εύστοχο να αναφερθεί σε «κομματική ανεξιθρησκία», κάποιοι άλλοι έκριναν ότι η «πολιτική ανεξιθρησκία» υποδηλώνει μια πολιτική στάση γενναιοδωρίας του).
Πρώτο βήμα για την επίλυση των προβλημάτων είναι η διαπίστωσή τους, και μια πρώτη γεύση των οικονομικών περιθωρίων για μετεκλογικά χουβαρνταλίκια αναμένεται να πάρουν σήμερα ο υπουργός και οι αναπληρωτές του, όταν ο γενικός γραμματέας του υπουργείου τούς ενημερώσει για τον προϋπολογισμό της παιδείας. Στη διάγνωση των προβλημάτων είναι απαραίτητη πρωτίστως η ευθυκρισία με πολιτική ουδετερότητα, διότι σε αντίθετη περίπτωση ελλοχεύουν στρεβλώσεις και λαϊκισμοί. Την πρώτη μπανανόφλουδα πάτησε ο αναπληρωτής υπουργός Τάσος Κουράκης σπεύδοντας να… τινάξει στον αέρα τις φετινές πανελλαδικές εξετάσεις για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Τι σημαίνει, κ. Κουράκη, ότι «θα διευρυνθούν τα επιστημονικά πεδία, έτσι ώστε να δοθούν περισσότερες ευκαιρίες για σπουδές στους υποψηφίους σε τμήματα που είναι κοντά στην περιοχή κατοικίας τους»; Κάποιος που έχει δηλώσει πρώτη την Ιατρική Ιωαννίνων θα μπορεί να εισαχθεί και στη Φιλοσοφική της πόλης. Μα ευελιξία μεταξύ των πεδίων ήδη υπάρχει ή, αλλιώς, αρχίσαμε τις προχειρότητες…
Ο λαϊκισμός είναι πάντα κακός σύμβουλος και ο κ. Μπαλτάς έχει δείξει στον πλούσιο και σημαντικό πολιτικό και ακαδημαϊκό του βίο ότι τον απεχθάνεται «όπως ο διάβολος το λιβάνι». Η ελπίδα που γέννησε η υπουργοποίηση του κ. Μπαλτά είναι σίγουρο ότι, για να βρει στέρεο έδαφος, απαιτεί ρήξεις όχι μόνο με το εκπαιδευτικό κατεστημένο και τα συμφέροντα αλλά και ρήξεις με νοοτροπίες που ευδοκιμούν και στον ΣΥΡΙΖΑ.