Αποψη: Θεωρία αποκρατικοποιήσεων

Αποψη: Θεωρία αποκρατικοποιήσεων

2' 39" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Μια καλή κοινή λογική είναι τις περισσότερες φορές καλύτερη από μια κακή θεωρητική ανάλυση», έγραψε ο Αμερικανός κοινωνιολόγος Talcott Parsons στις αρχές του αιώνα. Αυτή είναι μια πολύ ταιριαστή σκέψη που συνοψίζει ενίοτε την αποτυχία των ιδεολογικών αντιπαραθέσεων και ισχύει βέβαια και για το πεδίο της «θεωρίας των αποκρατικοποιήσεων». Οι συζητήσεις γίνονται και εδώ τις περισσότερες φορές με ιδεολογικούς όρους, ενώ είναι απλώς θέμα κοινής λογικής εάν και σε ποια πολιτική αποκρατικοποιήσεων πρέπει ή οφείλουμε για λόγους δημοσίου συμφέροντος να πάμε. Εάν ενδιαφερόμαστε πραγματικά για το δημόσιο συμφέρον, θα μπορούσαμε να απαντήσουμε με ειλικρίνεια σε ένα απλό ερωτηματολόγιο:

1. Ποια είναι η αξία κτήσης της δημόσιας υποδομής/επιχείρησης και ποια η τιμή πώλησής της; Κοινώς πόσα πλήρωσε όλα αυτά τα χρόνια ο Ελληνας και Ευρωπαίος φορολογούμενος μέσω των κοινοτικών επιδοτήσεων για τη δημιουργία αυτών των υποδομών/επιχειρήσεων; Σε ποια τιμή τα πουλάμε σήμερα; Για παράδειγμα, πόσο στοίχισε ο ελληνικός δορυφόρος στο ελληνικό Δημόσιο και πόσο τον πούλησε ο γερμανικός ΟΤΕ;

2. Η πώλησή τους δημιουργεί μονοπωλιακές καταστάσεις στην αγορά; Δηλαδή, ο νέος αγοραστής μπορεί να είναι ρυθμιστής της τιμής της υπηρεσίας ή του προϊόντος;

3. Είναι προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος διαγωνισμός με έναν διαγωνιζόμενο;

4. Ποιες δεσμεύσεις και δικλίδες υπάρχουν ότι ο νέος «επενδυτής» θα επενδύει σε βάθος χρόνου ώστε να μην καταλήξει μια αποκρατικοποίηση διαδικασία απομύζησης των υποδομών; Δηλαδή, πολύ απλά, ο ελληνικός λαός να επενδύει, ο «επενδυτής» να κερδίζει και σε «χ» χρόνια να επιστρέφει στην κυριότητα του ελληνικού Δημοσίου την απαξιωμένη επιχείρηση-υποδομή για να επενδύσει εκ νέου ο Ελληνας φορολογούμενος και να «επενδύσει» κατόπιν ο «επενδυτής».

5. Υπάρχει δεσμευτικό business plan του «επενδυτή» και ποιος το παρακολουθεί;

6. Τι κερδίζει ο Ελληνας φορολογούμενος από τη μεταβίβαση των υποδομών;

7. Πουλάμε τα «πάντα όλα» ή έχουμε σχέδιο στο οποίο καταγράφουμε τις επενδυτικές αδυναμίες του Δημοσίου και επιζητούμε επενδύσεις σ’ αυτόν τον τομέα;

8. Από τη δυνητική αύξηση των κερδών ποιος θα επωφεληθεί;

9. Θα αυξηθούν οι καλές δουλειές και η παραγωγικότητα της επιχείρησης ή θα μειωθούν οι μισθοί και οι θέσεις εργασίας; Εάν το δεύτερο, τι κερδίζει συνολικά το ελληνικό Δημόσιο από την καταστροφή δεκάδων χιλιάδων οικογενειών;

10. Θα μειωθούν οι τιμές των προϊόντων και των υπηρεσιών και, εάν ναι, πόσο;

11. Πόσο θα επηρεάσει την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, π.χ. τον τουρισμό, η μεταβίβαση στα χέρια ιδιωτών μιας συγκεκριμένης επιχείρησης ή υποδομής, π.χ. των αεροδρομίων;

12. Ποιος είναι ο λόγος επενδυμένου κεφαλαίου και απόδοσης; Εάν περάσει ένα κατώφλι, η υποδομή επιστρέφει στον δημόσιο έλεγχο για εκ νέου εκμετάλλευση; Για παράδειγμα, εάν κάποιος έχει υπολογίσει ότι από έναν δρόμο με διόδια θα περνούν 100 χιλιάδες αυτοκίνητα τον χρόνο και έτσι θα κάνει απόσβεση σε 10 χρόνια συν 5 το κέρδος του, και τελικά περνούν ένα εκατομμύριο αυτοκίνητα, η υποδομή θα παραμείνει πάλι για χρόνια στην κυριότητά του;

13. Υπάρχουν θέματα εθνικής ασφάλειας στη μεταβίβαση της κυριότητας μιας υποδομής;

14. Σε επίπεδο προμηθειών θα συνεργαστούν οι προς πώληση επιχειρήσεις με εγχώριες επιχειρήσεις για την ανάπτυξη της εγχώριας οικονομίας συνολικά ή θα εισάγουν ακόμα και τα προϊόντα καθαρισμού από τις χώρες προέλευσης των επιχειρήσεων (σε περίπτωση ξένων συμφερόντων);

Είδατε τίποτα ιδεολογικό στα παραπάνω; Προφανώς και όχι. Είναι απλώς θέμα κοινής λογικής και βέβαια δημοσίου συμφέροντος.

* Διδάσκων στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή