Αποψη: Οι τρόποι διαπραγμάτευσης και οι κανόνες της Ευρώπης

Αποψη: Οι τρόποι διαπραγμάτευσης και οι κανόνες της Ευρώπης

2' 27" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τ​​ον τρόπο με τον οποίο η νέα ελληνική κυβέρνηση έχει επιλέξει να διαπραγματευθεί τα μείζονα θέματα που έχει ανοικτά με την Ευρώπη δεν τον γνωρίζουμε ακριβώς και ασφαλώς δεν μπορούμε να προδικάσουμε έτσι κανένα αποτέλεσμα. Ωστόσο, γι’ αυτούς που ασχολούνται με τα ευρωπαϊκά θέματα και την εξέλιξη των πολιτικών αποφάσεων στα κέντρα της Ευρώπης δεν είναι δύσκολο να διατυπωθεί μία πρόβλεψη και μάλιστα πολύ συγκεκριμένη: ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να αντιμετωπιστεί ως μία διαφορετική περίπτωση έναντι των άλλων εταίρων και κυρίως –μέσα σε αυτό το ευρωπαϊκό πλαίσιο– ότι δεν πρόκειται να αναζητηθεί και να βρεθεί μία ξεχωριστή λύση για τα μεγάλα της προβλήματα, έξω από τις ευρωπαϊκές συντεταγμένες, όρους, κανόνες και δεσμεύσεις.

Μπορεί να ακούγεται σκληρό, αλλά αυτή είναι πραγματικότητα και ο τρόπος που η Ευρώπη χειρίζεται τα μεγάλα θέματα τα τελευταία χρόνια της κρίσης, πραγματοποιώντας κάθε φορά –μέσα από αυτήν την επώδυνη και χρονοβόρο διαδικασία– και τα αναγκαία βήματα για την πολιτική της ένωση. Ο ισχυρότερος κανόνας είναι ότι η οποιαδήποτε λύση, για τον οποιονδήποτε εταίρο, δεν μπορεί να μη λαμβάνει υπόψη την αποδοχή, την ισορροπία και την κοινή ωφέλεια με τα υπόλοιπα κράτη-μέλη. Πόσο μάλλον σήμερα, που υπό τις παρούσες συνθήκες οι διαδικασίες αντανακλούν κυρίως τον συσχετισμό των δυνάμεων μεταξύ των εταίρων, με δεδομένο ότι δεν υπάρχουν ανώτατα υπερεθνικά πολιτικά όργανα, άμεσα εκλεγμένα. Υπάρχουν κυρίως, ως εργαλεία λήψης των αποφάσεων, τα διακυβερνητικά θεσμικά όργανα, στα οποία ευλόγως εκφράζεται η βούληση των πιο εύρωστων κρατών-μελών. Μία ισχυρή γραφειοκρατία, επίσης, η οποία φροντίζει για τη συνύπαρξη και την ισορροπία μεταξύ των διαφόρων κοινοτικών οργάνων, λειτουργώντας όχι με πολιτικά, αλλά με τεχνοκρατικά κριτήρια και κριτήρια επιβίωσης. Είναι ένα σύστημα πολιτικής και αμοιβαίων συμφερόντων, το οποίο –παρότι ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί– δείχνει ενιαίο, δυνατό και αδιάσπαστο. Είναι αυτό, εξάλλου, το οποίο κρατάει τα λεφτά στα χέρια του!! Τι άλλο να πει κανείς…

Η υπόθεση της διαπραγμάτευσης, λοιπόν, με τη διοίκηση της Ευρώπης, ας το πούμε έτσι, δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Ακόμη και διαφορετικά να θελήσει να προσεγγίσει κανείς το θέμα, σε συνεννόηση πολιτική και σε συνεργασία επιθυμητή με τις κυβερνήσεις άλλων κρατών-μελών της Ευρώπης, το αποτέλεσμα είναι σχεδόν απίθανο να είναι το επιθυμητό, έξω από το κάδρο της διαβούλευσης και των λύσεων σε κεντρικό ευρωπαϊκό επίπεδο. Διότι, αφενός διαφέρουν οι πολιτικές και οι εθνικές προτεραιότητες κάθε κυβέρνησης (βλέπε ακόμη και τον χρόνο των εκλογών) και αφετέρου κανείς, καμία κυβέρνηση, δεν προτίθεται να οδηγηθεί σε προτάσεις και λύσεις – κοστούμι, κομμένο και ραμμένο για άλλους. Δεν είναι τυχαίες οι προχθεσινές αντιδράσεις της Ισπανίας και της Πορτογαλίας απέναντι στις ελληνικές προτάσεις για τη διάσκεψη του χρέους. Οι λύσεις στην Ευρώπη περνούν από τα ίδια τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και βασίζονται σε ενιαίους κανόνες, χωρίς εξαιρέσεις, με βάση την κοινή ωφέλεια και τη δέσμευση. Αυτό, στο εξής, είναι μία αδιαπέραστη πραγματικότητα… Ο τρόπος, συνεπώς, της διαπραγμάτευσης, σε συνδυασμό με το τάιμινγκ και κυρίως τα στοιχεία εξέλιξης που προσπαθεί να οικοδομήσει η Ευρώπη τώρα για την πολιτική της ένωση, αποκτούν την περίοδο τούτη τεράστια πραγματικά σημασία.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή