Ο Παναγιώτης Νικολούδης, που ανέλαβε ένα από τα πλέον νευραλγικά και κρίσιμα πόστα της νέας κυβέρνησης, διαθέτει μια σπάνια τεχνογνωσία. Γνωρίζει, όσο λίγοι, πώς διακινείται το μαύρο και αφορολόγητο χρήμα, το περιβάλλον των φορολογικών παραδείσων και πώς μπορεί να εντοπιστούν περιουσίες εκατομμυρίων σε ακίνητα και μετρητά, κρυμμένες σε offshore εταιρείες που μοιάζουν σε ρωσικές μπάμπουσκες.
Τις γνώσεις του τις έχει αποδείξει τα τελευταία χρόνια, όταν μετά το 2010 ανέλαβε το τιμόνι της Αρχής για το μαύρο χρήμα, αν και διέθετε, όπως ο ίδιος τονίζει, «ελάχιστα μέσα». Το όνομά του ταυτίστηκε με τις λεγόμενες «λίστες Νικολούδη», στις οποίες αναφέρθηκε πολλές φορές και ο Αλέξης Τσίπρας. Λίστες που συντάχθηκαν έπειτα από εκτεταμένες έρευνες της Αρχής για εκατοντάδες επώνυμους και μη, που ενώ δήλωναν εισοδήματα «που με το ζόρι έφθαναν για δεύτερο κουστουμάκι» (φράση του κ. Νικολούδη), εντοπίστηκαν να έχουν περιουσίες γερές.
Η μία από αυτές περιλαμβάνει ονόματα από τον χώρο του αθλητισμού, της δημοσιογραφίας, αλλά και των ελεύθερων επαγγελματιών, όπου δικηγόροι και γιατροί φιγουράρουν στις πρώτες θέσεις. Η άλλη περιλαμβάνει αυτοδιοικητικούς άρχοντες με «πόθεν έσχες» που μπάζουν από παντού.
Οι λίστες με τα αδήλωτα εισοδήματα και τις μεγάλες περιουσίες δεν είναι το μόνο έργο Νικολούδη. Ο έως προχθές αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου ταύτισε τη θητεία του στην Αρχή με το κυνήγι του μαύρου χρήματος και την αποκάλυψη των σημαντικότερων υποθέσεων διαφθοράς που ήρθαν στο φως τα τελευταία χρόνια. Στα εξοπλιστικά, όπου είχε γίνει τις τελευταίες δεκαετίες πάρτι, βρήκε και δέσμευσε εκατομμύρια ευρώ, στέλνοντας στη Δικαιοσύνη πολύτιμο υλικό για τους μιζαδόρους και τους εμπόρων όπλων. Ο εντοπισμός 14 εκατ. ευρώ σε λογαριασμούς του Αντώνη Κάντα που βρέθηκαν σε τράπεζες της Σιγκαπούρης, αλλά και οι offshore του Γιώργου Καρατζαφέρη είναι κάποιες από τις πλέον γνωστές επιτυχίες της Αρχής.
Αλλά και οι συντονισμένες έρευνές του σε όσες τράπεζες δεν ανακεφαλαιοποιήθηκαν υπήρξαν εξαιρετικά σημαντικές. Εφεραν στο φως απίστευτες ιστορίες, με πρωταγωνιστές τους ίδιους τους μεγαλομετόχους τους, αφήνοντας ακόμα και τον έμπειρο Νικολούδη άφωνο για το εύρος της οικονομικής εγκληματικότητας που κρυβόταν πίσω από τα εν λόγω πιστωτικά ιδρύματα. «Είναι από τα μεγαλύτερα οικονομικά σκάνδαλα» είχε πει στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής.
Ο κ. Νικολούδης, με πολύχρονη εμπειρία στο δικαστικό σώμα, σπουδές στις ΗΠΑ με αντικείμενο το μαύρο χρήμα και πολυετή θητεία στην Αρχή, έχει αφιερώσει τα τελευταία χρόνια όλες του τις προσπάθειες στο να περιοριστεί η φοροδιαφυγή και η εκτεταμένη οικονομική εγκληματικότητα. Από νωρίς, καθώς υπηρετούσε στην καταπολέμηση του μαύρου και αδήλωτου χρήματος πριν γίνει η Αρχή, κατάλαβε πως οι φοροελεγκτικοί μηχανισμοί ήταν ανεπαρκέστατοι γιατί ήταν ασυντόνιστοι. «Αλλος έχει το μαχαίρι, άλλος έχει το πεπόνι και κανένας δεν τρώει», συνηθίζει να λέει. Για να καταδείξει, μάλιστα, το ασπόνδυλο των ελεγκτικών μηχανισμών, με κάθε ευκαιρία τονίζει ότι «το ΣΔΟΕ ελέγχει χωρίς να μπορεί να εισπράττει και οι εφορίες εισπράττουν χωρίς να μπορούν να ελέγξουν».
Δεν αρέσκεται στο κυνήγι μαγισσών και είναι οπαδός της λαϊκής ρήσης «όποιος κυνηγάει πολλούς λαγούς δεν πιάνει κανένα». Οι συνεργάτες του μιλούν για έναν τεχνοκράτη, δίκαιο, εξαιρετικά συγκεντρωτικό, επικεντρωμένο στη δουλειά του και άτεγκτο σε φαινόμενα παρανομίας. Οι γνώσεις του και η προσωπικότητά του είναι που γοήτευσαν και τον νέο πρωθυπουργό, που τον επέλεξε προσωπικά για το πόστο του υπουργού, που αναλαμβάνει ένα από τα μεγαλύτερα στοιχήματα.
Στην αρμοδιότητά του περνούν ο έλεγχος των μεγάλων προμηθειών του Δημοσίου, το ΣΔΟΕ, το Λιμενικό Σώμα, όλοι οι ελεγκτικοί μηχανισμοί που μπορεί να συμβάλλουν στο να σπάσει ο κύκλος της διαπλοκής. Ο ίδιος ο κ. Νικολούδης, που παραιτήθηκε πριν από λίγες ημέρες από την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, εμφανίζεται αποφασισμένος να κάνει την προσπάθεια. Εχει άλλωστε κατανοήσει, όπως λένε όσοι τον ξέρουν καλά, πως για να γίνει πραγματικά ευρωπαϊκή χώρα η Ελλάδα, «πρέπει να λειτουργεί με κανόνες και με αποτελεσματικούς ελεγκτικούς μηχανισμούς».