Λαός εθισμένος στην πολυφαρμακία παραμένουν οι Ελληνες. Το 2014 πωλήθηκαν από τα φαρμακεία περίπου 390 εκατ. συσκευασίες φαρμάκων, αριθμός που θα μπορούσε να μεταφραστεί σε κάτι λιγότερο από 39 κουτιά φαρμάκου ανά άτομο τον χρόνο. Οι προσπάθειες των τελευταίων ετών για μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης στην Ελλάδα εστίασαν σχεδόν αποκλειστικά στις τιμές των φαρμάκων και δεν άγγιξαν τον όγκο όσων διακινούνται, ο οποίος μειώθηκε από το 2009 έως σήμερα μόνο κατά 5,5%.
Τα περισσότερα φάρμακα που πωλήθηκαν ήταν αναλγητικά, σκευάσματα για τον σακχαρώδη διαβήτη, τη χοληστερίνη, την υπέρταση και τον θυρεοειδή, ενώ ψηλά και σταθερά στη σχετική λίστα βρίσκονται τα αγχολυτικά. Είναι ενδεικτικό ότι δύο γνωστά αγχολυτικά βρίσκονται στη 12η και τη 17η θέση με τις μεγαλύτερες πωλήσεις σε τεμάχια το 2014, καταλαμβάνοντας και τα δύο μαζί το 1,45% της αγοράς, σε σύνολο 6.500 φαρμάκων που κυκλοφορούν στην Ελλάδα.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ομοσπονδίας Συνεταιρισμών Φαρμακοποιών Ελλάδος (ΟΣΦΕ), συνολικά 100 φάρμακα κατέχουν το 48,5% της αγοράς σε ό,τι αφορά τον αριθμό των τεμαχίων που διατέθηκαν το 2014 στη χώρα μας, ενώ 20 φάρμακα κατέχουν το 23,7% της αγοράς. Στις δύο πρώτες θέσεις βρίσκονται γνωστά αναλγητικά-αντιπυρετικά, και ακολουθεί διουρητικό για το κυκλοφορικό σύστημα, φάρμακο για τον θυρεοειδή, για το σάκχαρο, τη χοληστερίνη, αντιβιοτικό, αντιυπερτασικά, αντιφλεγμονώδη και φάρμακα για το πεπτικό σύστημα.
Η λίστα αλλάζει άρδην όταν λαμβάνονται υπόψη τα φάρμακα με τη μεγαλύτερη συμμετοχή στην αγορά σε αξίες και όχι τεμάχια. Σημειώνεται ότι το 2014 εκτιμάται ότι διακινήθηκαν από φαρμακεία και φαρμακαποθήκες φάρμακα συνολικής αξίας 3 δισ. ευρώ (σε χονδρικές τιμές), στα οποία ωστόσο υπολογίζονται και οι παράλληλες εξαγωγές (αξίας περίπου 300 εκατ. ευρώ, σύμφωνα με όσες έχουν δηλωθεί). Και σε ό,τι αφορά τις αξίες, τα πρώτα 100 φάρμακα καταλαμβάνουν το 47% του συνόλου της ελληνικής αγοράς. Στις πρώτες 20 θέσεις κατατάσσονται 4 φάρμακα για τη χοληστερίνη, 4 για τον διαβήτη, δύο αντιυπερτασικά, δύο αντιθρομβωτικά, τρία φάρμακα για το αναπνευστικό σύστημα, από ένα φάρμακο για το Αλτσχάιμερ, την οστεοπόρωση, την επιληψία, ένα εμβόλιο για τον πνευμονιόκοκκο και ένα αντιψυχωσικό.
Από το 2009 έως σήμερα οι κυβερνήσεις κατέβαλαν προσπάθειες για μείωση της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης με τελικό στόχο να «κατέβει» στο 1% του ΑΕΠ. Σημειώνεται ότι για το 2014 ο στόχος ήταν η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη να μην ξεπεράσει τα δύο δισ. ευρώ. Το πρώτο εξάμηνο του 2014 η υπέρβαση έφτασε τα 127 εκατ. ευρώ, στα οποία το τετράμηνο Ιούλιος -Σεπτέμβριος 2014 προστέθηκαν 37,6 εκατ. ευρώ. Οπως αναφέρει στην «Κ» ο αντιπρόεδρος της ΟΣΦΕ, φαρμακοποιός κ. Ανδρέας Γαλανόπουλος, «ενώ οι κυβερνήσεις πέτυχαν μειώσεις σε επίπεδο τιμών, δεν ασχολήθηκαν σοβαρά με τη συνταγογραφία. Στα φάρμακα η μέση τιμή αξίας ανά τεμάχιο μειώθηκε από 11,47 ευρώ που ήταν το 2009 σε 8 ευρώ το 2014, ωστόσο από πλευράς όγκου η μείωση ήταν μόνο της τάξης του 5,5%». Ο κ. Γαλανόπουλος προσθέτει, «δεν εφαρμόστηκε στην Ελλάδα κανένα από τα μέτρα που ισχύουν σε άλλες χώρες της Ευρώπης, όπως π.χ. η “δοκιμαστική περίοδος” στην εισαγωγή καινοτόμων -και άρα πιο ακριβών- φαρμάκων στην αγορά, ώστε να εξακριβωθεί η σχέση κόστους-οφέλους για τους ασθενείς». Οπως μάλιστα αναφέρει, σήμερα στην Ελλάδα, η μέση τιμή των φαρμάκων «υψηλού κόστους» είναι 232,4 ευρώ, όταν το 2010 ήταν 187 ευρώ, γεγονός που σχετίζεται με την εισαγωγή «καινοτόμων» φαρμάκων στην ελληνική αγορά.