ΣΜΥΡΝΗ – ΑΠΟΣΤΟΛΗ. Μετά 92 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος χοροστατεί σήμερα, Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2015, στον Ιερό Ναό του Αγίου Βουκόλου, τη μόνη εκκλησία που δεν κάηκε στη φωτιά της Σμύρνης, «επειδή ήταν κοντά στον σιδηροδρομικό σταθμό, όπου δεν έφθασαν οι φλόγες», όπως καταθέτει ο Γ. Θ. Κατραμόπουλος, στην τριλογία – μαρτυρία του, ο συγγραφέας του «Πώς να σε ξεχάσω Σμύρνη αγαπημένη» – «Ενας αιώνας δύο πατρίδες» – «Η Σμύρνη των Σμυρναίων», από τις εκδόσεις Ωκεανίδα, που έφυγε, 17 χρόνων, με το πλοίο της προσφυγιάς.
«Ηταν η πρώτη μου αγάπη, η Σμύρνη της ελληνικής λαλιάς, της χαράς και της προκοπής», έλεγε, σε βαθύ γήρας, στην οικογένειά του ο κοσμηματοπώλης, που ο πατέρας του Θεοφάνης είχε «κουγιουμτζίδικο» στη Rue Franke, στον Φραγκομαχαλά, από το 1852.
Δεν την ξέχασε «την αγαπημένη του» Σμύρνη ώς το τέλος της ζωής του. Και μπόλιασε με τις αφηγήσεις του τα παιδιά του, που νοσταγλούν αυτά που δεν είδαν, δεν έζησαν, αλλά επιστρέφουν, ψάχνοντας τ’ αχνάρια των διηγήσεων και των ζωηρών περιγραφών του πατέρα τους…
Είκοσι σμυρναϊκής καταγωγής Αθηναίοι και Πειραιώτες επιστρέφουν για 6ήμερη εκδρομή που διοργάνωσε η Ενωση Σμυρναίων, το παλαιότερο ιστορικό σωματείο, έτος ιδρύσεως 1936, στη Σμύρνη, με επισκέψεις στα προάστια και στις γύρω περιοχές με τα ελληνικά, τότε, ονόματα, για να δουν, να αισθανθούν…
Ο εκκλησιασμός, ανήμερα την εορτή του Αγίου Βουκόλου, πρώτου επισκόπου Σμύρνης, σήμερα στις 09.30, από τον Πατριάρχη και συνοδικούς αρχιερείς είναι το τέλειο ξεκίνημα για την επιστροφή των αναμνήσεων στον τόπο τους.
Το πυκνό πρόγραμμα της εκδρομής, που είναι προσκύνημα, μαζί και αυτοψία στη σημερινή Σμύρνη του 2015, προκαλεί την αφύπνιση των συναισθημάτων των καταγόμενων από τη Μικρά Ασία επισκεπτών και ιδίως αυτών που οι δικοί τους γεννήθηκαν στη Σμύρνη, την πόλη Ελληνίδα, όπως την χαρακτηρίζει ο Σμυρναίος σοφός ακαδημαϊκός κ. Κώστας Δεσποτόπουλος.
Στην επιστροφή, θα έχουμε τις εντυπώσεις, έστω και βιαστικές και ολιγόωρες, από τα προάστια της Σμύρνης, από Πέργαμο, Αϊβαλί, Βουρλά, Αλάτσατα, Τσεσμέ και Εφεσο, Κιρκιντζέ. Να ’ναι μακρύς ο δρόμος, αλλά καλοτάξιδος…
Χθες, Πέμπτη, 5.30 μ.μ. ώρα Ελλάδος – Σμύρνης στο Και που δεν λέγεται πια Και, δίπλα σε μια θάλασσα ακύμαντη, γλυκιά σαν σιρόπι, σε μια πόλη άγνωστη που λες και βιάζεται να μας δείξει το πρόσωπό της και που για μας είναι σαν κλειστό βιβλίο. Η ομάδα επισκεπτών – προσκυνητών που ξέρει απέξω τις παλιές σελίδες, που ακόμη ακούει βόγγους και αναφιλητά, θα ήθελε πραγματικά να μπορέσει να διαβάσει μερικές σελίδες της Σμύρνης 2015 και θα το προσπαθήσει. Μπετόν, γρανίτης, ένας γιγαντισμός σε μια πόλη που δεν έχει βρει ακόμη την ταυτότητά της έχοντας χάσει την ελληνική, φραγκολεβαντίνικη.
Κάπου όλα αυτά θα συναντηθούν. Αυτόν τον σκοπό έχει η περιήγηση σε μια πόλη με άλλα ονόματα από αυτά που ξέρουν και νοσταλγούν οι προσκυνητές. Πήραν στο ξενοδοχείο τον χάρτη της Σμύρνης 2015 με τα νέα ονόματα. Αυτός είναι ο καθρέφτης της πόλης που αρνείται να δείξει το παλιό της πρόσωπο. Πολυώροφες πολυκατοικίες, μπαζωμένη παραλία, φοίνικες, φώτα, διαφημίσεις και ψηλά, ένα χρυσό ηλιοβασίλεμα επιμένει να καλωσορίζει…
ΤΗΛΕΦΟΣ