«Η κακή δημοσιότητα είναι προτιμότερη από το τίποτα» συνηθίζουν να λένε οι σταρ και φαίνεται ότι έχουν δίκιο. Σύμφωνα με μια καναδική έρευνα, ακόμα και η παρενόχληση (το bullying) είναι καλύτερο για την ψυχολογία από την αδιαφορία. Οι ακαδημαϊκοί και οι επιστήμονες που εξέτασαν κατά πόσο η αδιαφορία στο εργασιακό περιβάλλον μας επηρεάζει ψυχολογικά, συμπέραναν ότι ακόμα κι όταν κάποιος μας επιτίθεται λεκτικά εσκεμμένα, αισθανόμαστε ότι ‘υπάρχουμε΄ ενώ όταν κανείς δεν μας δίνει σημασία αισθανόμαστε μειονεκτικά.
Μπορεί η παρενόχληση να είναι μια άσχημη συμπεριφορά, αλλά οι άνθρωποι αναζητάμε το ενδιαφέρον των άλλων ακόμα κι όταν αυτό είναι αρνητικό. Σύμφωνα με τον Ινδό φιλόσοφο Idries Shah, όπως αναφέρει η εφημερίδα Guardian που δημοσίευσε τη σχετική έρευνα, οι άνθρωποι χρειαζόμαστε την προσοχή των άλλων όσο το φαγητό ή την ζεστασιά. Αυτό που δεν συνειδητοποιούμε είναι πως καθημερινά βιώνουμε καταστάσεις που λειτουργούν ακριβώς για να ικανοποιήσουν αυτή την ανθρώπινη ανάγκη. Για παράδειγμα όταν προσπαθούμε να κλείσουμε μια συμφωνία σε ένα επαγγελματικό ραντεβού, κατά βάση δεν θέλουμε απλά να βγούμε νικητές, ενώ όταν τσακωνόμαστε με τον σύντροφό μας, στόχος μας δεν είναι απλά να αλλάξουμε τις συνήθειές του. Και στις δύο περιπτώσεις ουσιαστικά προσπαθούμε να αποδείξουμε ότι έχουμε αξία και αξίζουμε την προσοχή του άλλου.
Η σύγχρονη νευρο-επιστήμη, μάλιστα, υποστηρίζει ότι η κοινωνική αποξένωση επηρεάζει τον εγκέφαλό μας ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που δρα και ο σωματικός πόνος, ενώ o ‘εξοστρακισμός’ ενός ανθρώπου από το περιβάλλον του μπορεί να οδηγήσει ακόμα σε βίαια ξεσπάσματα. Όταν οι άνθρωποι εισπράττουν αδιαφορία έχουν, επίσης, την τάση να ‘ακολουθήσουν’ πιστά ακόμα και κάποιον που τους κακομεταχειρίζεται ή τους εκμεταλλεύεται. Με λίγα λόγια όταν οι άνθρωποι αισθάνονται αποξενωμένοι, όπως έλεγε ο Shah, είναι επιρρεπείς απέναντι σε όποια εκδήλωση προσοχής τους παρουσιαστεί. Οι άνθρωποι που θέλουν να βρίσκονται πάντα στο επίκεντρο της προσοχής δεν έχουν απλά ένα αρνητικό χαρακτηριστικό, απλά εκφράζουν πιο έντονα μια καθολική ανάγκη των ανθρώπων να προκαλούν το ενδιαφέρον. Η ζωή με αυτή την έννοια είναι, σύμφωνα, με τους επιστήμονες μια παράσταση όπου ο καθένας προσπαθεί να έχει στραμμένα πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας.