Κύριε διευθυντά
Θα ήθελα να υπενθυμίσω στους νέους υπεύθυνους (;) για τη χάραξη της ελληνικής πολιτικής τα ακόλουθα: Α) Ο Ιωάννης Μεταξάς, αμέσως μετά την κήρυξη του ελληνοιταλικού πολέμου, τόνισε στους Ελληνες δημοσιογράφους πως είχε από καιρό αποφασίσει, εφόσον υποχρεωνόταν, τη συμπαράταξη της Ελλάδας με τις μεγάλες δυτικές δημοκρατίες. Και αυτό, διότι λόγω της γεωγραφικής της θέσης, η χώρα είναι πάντα προορισμένη να τάσσεται στο πλευρό των θαλάσσιων δυνάμεων. Πρόσθεσε, δε, πως σε αυτό ακολουθούσε την πολιτική του Ελ. Βενιζέλου. Β) Οποτε η Ελλάδα «πλησίασε» υπερβολικά τη Ρωσία, τα αποτελέσματα ήταν καταστροφικά. Ο Καποδίστριας δολοφονήθηκε, στον Κριμαϊκό πόλεμο η κατοχή της Αθήνας από τα γαλλοβρετανικά στρατεύματα προκάλεσε την πολύνεκρη επιδημία της χολέρας. Σε αντίθεση δε με την εξαιρετικά επιδέξια και προσεκτική πολιτική ανοιγμάτων του θείου του, η πιο ριψοκίνδυνη του Κώστα Καραμανλή οδήγησε στους εφιαλτικούς εμπρησμούς του 2007 και στον Δεκέμβριο του 2008… Γ) Υπάρχουν ανησυχητικές ομοιότητες των όσων δραματικών βιώνουμε σήμερα με τα γεγονότα της περιόδου 1920-22. Και τότε ο λαός αποφάσισε να αγνοήσει την πραγματικότητα. Επειδή δε κάποιοι επικαλούνταν τα 3 τελευταία χρόνια με περισσή ευκολία τη λέξη Γουδί, ελπίζω για το καλό της χώρας να μην ξανακούσουν. Δ) Επειδή είναι ιδιαίτερα προσηλωμένοι στη διεξαγωγή δημοψηφισμάτων, θεωρώ ότι θα πρέπει να τα εγκαινιάσουν με αντικείμενο την απόδοση ιθαγένειας στα παιδιά μεταναστών. Οι σοβαρότητες συνέπειες ως προς τη δημογραφική αλλοίωση του πληθυσμού και τη σοβαρότατη ενίσχυση του μουσουλμανικού στοιχείου της χώρας καθιστούν τη διαδικασία απαραίτητη.
Νικολαος Σοφιανιδης – Πειραιάς