Αποδεικνύεται περίτρανα πλέον ότι η χώρα δεν άλλαξε σελίδα στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου. Σελίδα άλλαξε η κυβέρνηση, όπως προκύπτει από τα ιστορικά γεγονότα του τριημέρου από την περασμένη Παρασκευή έως και την Καθαρά Δευτέρα. Δικαιολογημένο λοιπόν το «ουφ» της ανακούφισης που βγήκε από τα στήθη όλων εκείνων οι οποίοι έβλεπαν «τα βράχια»… να πλησιάζουν με πολύ μεγάλη ταχύτητα και γνώριζαν ότι την εβδομάδα που διανύουμε, οι τραπεζικές συναλλαγές θα ήταν τουλάχιστον προβληματικές. Ζουν σε άλλο πλανήτη όσοι νομίζουν ότι όροι σαν τον «περιορισμό» στη διακίνηση κεφαλαίων και τις αναλήψεις, ή «χρεοκοπία», ακόμη και «έξοδος από την Ευρωζώνη», είναι απλώς λέξεις χωρίς περιεχόμενο και δίχως βαρύτατες συνέπειες για όλους τους Ελληνες πολίτες. Ή αν πιστεύουν ότι θα ξαναζήσουν ανέμελα άλλους καιρούς και ξεπερασμένες καταστάσεις!
Γυρίζοντας σελίδα, η ηγεσία της κυβέρνησης έδειξε, έστω με καθυστέρηση, ότι αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα και έχει αίσθηση των ευθυνών της. Με αυτή την έννοια έχει ανάγκη την κριτική στήριξη από τις πολιτικές δυνάμεις και τους πολίτες, που εδώ και χρόνια αντέχουν τις λοιδορίες και τους προπηλακισμούς γιατί σκέπτονται λογικά και θέλουν να κρατήσουν το δικό τους κεφάλι και το κεφάλι της χώρας έξω από το νερό, δηλαδή στην Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ενωση. Αυτές οι πολιτικές δυνάμεις και αυτοί οι πολίτες, που είναι προσηλωμένοι στη διατήρηση της ευρωπαϊκής προοπτικής, γνωρίζουν πολύ καλά ότι η χώρα και οι ίδιοι θα καταστραφούν εάν η κυβέρνηση που προέκυψε από τις τελευταίες εκλογές αποτύχει στην υλοποίηση όσων δεσμεύτηκε. Εφόσον η ηγεσία της εννοεί τη στροφή προς τον ρεαλισμό και δεν πρόκειται για ελιγμό που εξυπηρετεί τους δονκιχωτικούς στόχους που έθετε με τη ρητορική της, όπως άφησε να διαφανεί ο Αλ. Τσίπρας κατά τη συνάντησή του με τον Μ. Θεοδωράκη.
Αν όμως όντως άλλαξε σελίδα η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ –και μακάρι– η χώρα δεν άλλαξε. Τα προβλήματά της παραμένουν και μάλλον έχουν γίνει αντικειμενικά περισσότερο δυσεπίλυτα. Υπάρχει μεγάλο χάσμα εμπιστοσύνης μεταξύ της Αθήνας και των δανειστών, τα δημοσιονομικά βρίσκονται σε πολύ κακή κατάσταση, οι μηχανισμοί του κράτους το ίδιο, ο κόσμος είναι γαλουχημένος στο να μην ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις του, ο λαϊκισμός έχει εμπεδωθεί και ο χρόνος είναι ασφυκτικά λίγος. Να προσθέσουμε, επίσης, ότι πολύ λίγα στελέχη της κυβέρνησης δείχνουν διατεθειμένα και μπορούν να υλοποιήσουν στην πράξη τις πολιτικές της νέας σελίδας του ΣΥΡΙΖΑ. Επισημαίνοντας παράλληλα ότι υπάρχει μεγάλος φόβος ότι οι εταίροι έχουν βαρεθεί την Ελλάδα, τα προβλήματά της και τη συνεχή αναταραχή που προκαλεί. Με λίγα λόγια, δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι στο τέλος του τετραμήνου θα υπάρχει η αίσθηση πως η χώρα μπορεί κουτσά–στραβά να τα καταφέρει.
Από την άλλη πλευρά, δεν είναι μικρό πράγμα η στροφή που επιχειρείται –αν αποτελεί πραγματική βούληση η πραγματοποίησή της– σε τέτοιο μικρό διάστημα από τις εκλογές. Μοιάζει με τετ-α-κε μπροστά σε γκρεμό· χρειάζεται δεξιοτέχνης οδηγός για να το κατορθώσει. Οπως σωστά και καλόπιστα παρατήρησε βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, είναι εξαιρετικά δύσκολο, ειδικά στην επαρχία, να πάει στους ψηφοφόρους του και να τους πει πράγματα αντίθετα από εκείνα που τους έλεγε μέχρι τώρα ή να ζητήσει πίστωση χρόνου επ’ αόριστον για να ικανοποιηθούν οι προσδοκίες τους. Ωστόσο, επειδή αν η σημερινή κυβέρνηση πέσει από μέσα, ή αν γονατίσει μπροστά στη σκληρή πραγματικότητα, η χώρα θα οδηγηθεί σε φοβερές καταστάσεις, οι δυνάμεις και οι πολίτες του ευρωπαϊκού προσανατολισμού είναι υποχρεωμένοι να βάλουν πλάτη. Για το δικό τους καλό και όσο ο αρχηγός κατευθύνει με επιδεξιότητα το όχημα προς τη σωστή κατεύθυνση. Απόφαση επιβίωσης είναι…