ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Ενδελεχή μελέτη, την πρώτη των τελευταίων ενενήντα ετών, ψύλλων και φθειρών, που παρασιτούν στις πλάτες των διαβόητων αρουραίων της Νέας Υόρκης, πραγματοποίησε επιστημονική ομάδα των πανεπιστημίων Κορνέλ και Κολούμπια.
Η έρευνα, το πόρισμα της οποίας δημοσιεύθηκε χθες στην επιθεώρηση «Journal of Medical Entomology», εξέτασε 133 αρουραίους του γένους Rattus Rattus, που είχαν παγιδευθεί από επιστήμονες στα έγκατα του Μανχάταν. Οι ερευνητές εντόπισαν πάνω τους 6.500 ψύλλους, φθείρες και ακάρεα. Μεταξύ αυτών συγκαταλέγονται και ασιατικές φθείρες αρουραίων, που φέρονται να ευθύνονται για τη μετάδοση της βουβωνικής πανώλης, της ασθένειας που εξόντωσε ποσοστό 15% του πληθυσμού της Ευρώπης το 14ο αιώνα και ονομάσθηκε «Μαύρος Θάνατος».
Τα καλά νέα της μελέτης είναι ότι οι φθείρες που εξετάστηκαν δεν έφεραν βακτήρια πανώλης ή τύφου, τουλάχιστον για την ώρα. «Αν οι αρουραίοι αυτοί μεταφέρουν ψείρες, ικανές να μεταδώσουν βουβωνική πανώλη στον άνθρωπο, τότε το συγκεκριμένο παθογόνο είναι το μόνο κομμάτι του παζλ, που λείπει από τον κύκλο της μετάδοσης» λέει ο Μάθιου Φράι, επικεφαλής της μελέτης.
Η βουβωνική πανώλη συναντάται ακόμα σε περιοχές των νοτιοδυτικών πολιτειών των ΗΠΑ, κυρίως σε πληθυσμούς σκίουρων, αγριόσκυλων και των φθειρών που αυτά «φιλοξενούν». Μόλις, όμως, 10 Αμερικανοί μολύνονται κάθε χρόνο από την ασθένεια. Σε άλλα σημεία του κόσμου, τα κρούσματα πανώλης είναι συχνότερα.
Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι ο αριθμός φθειρών ανά αρουραίο είναι κατά πολύ αυξημένος, σε σχέση με εκείνον της μελέτης του 1925. Τη χρονιά εκείνη, ο μέσος αριθμών φθειρών ανά αρουραίο ήταν 0,22, πράγμα που σημαίνει ότι πολλοί αρουραίοι δεν είχαν πάνω τους καμία ψείρα. Η σημερινή έρευνα έδειξε ότι κάθε αρουραίος έχει πάνω 4,1 ψείρες, κατά μέσο όρο.
Οι «συλληφθέντες» αρουραίοι έφεραν επίσης πολλά ακόμη βακτήρια και ιούς, που περιλαμβάνουν τον ιό της Μπαρτονέλα στις φθείρες τους, που αν και δεν είναι θανατηφόρος για τον άνθρωπο, μπορεί να προκαλέσει μόνιμες καταστροφικές βλάβες στον οργανισμό.