«Oι περισσότερες κοινωνίες έχουν έναν θαμμένο γίγαντα… παράξενα πράγματα, για τα οποία δεν συζητούν ποτέ», αναφέρει ο Καζούο Ισιγκούρο σε συνέντευξη που έδωσε στην εφημερίδα Independent με αφορμή την έκδοση του νέου, πολυαναμενόμενου βιβλίου του. «Φαντάζομαι ότι ο θαμμένος γίγαντας της Βρετανίας σχετίζεται με όσα συνέβησαν στο όνομα της αυτοκρατορίας», συνεχίζει. Eκ πρώτης όψεως ο «Θαμμένος γίγαντας», που κυκλοφορεί στα ελληνικά στις 2 Απριλίου από τις εκδόσεις Ψυχογιός, είναι μια ιστορία φαντασίας: ένα ζευγάρι ηλικιωμένων αποφασίζει να αναζητήσει τον χαμένο γιο του στην Αγγλία της εποχής του Αρθούρου. Ο θρυλικός βασιλιάς έχει πεθάνει, όμως ο σερ Γκάουεν, ένας από τους ιππότες του, τριγυρνά ακόμα φορώντας τη σκουριασμένη πανοπλία του, αποφασισμένος να σκοτώσει τον δράκο που έχει βυθίσει τη χώρα στην ομίχλη της λήθης.
Στην πραγματικότητα, ο συγγραφέας μπεστ σέλερ, όπως τα «Απομεινάρια μιας μέρας», δεν επιδιώκει απλώς να ψυχαγωγήσει το κοινό του με ένα παραμύθι. Ο «Γίγαντας» είναι ένα βιβλίο για τη μνήμη, ατομική και συλλογική, για την αγάπη, που παραδόξως γίνεται πιο απλή και ανθεκτική στον χρόνο όσο περισσότερο ξεθωριάζουν οι κοινές αναμνήσεις των δύο πρωταγωνιστών, και για τις πιο σκοτεινές πτυχές της ανθρώπινης ψυχής―ο περιβόητος δράκος αποδεικνύεται τελικά ένα αδύναμο πλάσμα, που παρουσιάζεται ως τέρας προκειμένου να δικαιολογηθούν κάποιες πολύ ανθρώπινες πράξεις.
Το έβδομο μυθιστόρημα του Ισιγκούρο κυκλοφορεί ακριβώς δέκα χρόνια μετά το «Μη με αφήσεις ποτέ». Οπως έχει επανειλημμένως αναγνωρίσει ο συγγραφέας, αναγκάστηκε να το ξαναγράψει από την αρχή όταν η γυναίκα του τον προειδοποίησε πως η γλώσσα που είχε χρησιμοποιήσει, προσπαθώντας να αναβιώσει την ατμόσφαιρα του 5ου αιώνα, «ήταν εντελώς λάθος», ακόμα και «γελοία». Πηγή έμπνευσης για το βιβλίο ήταν το μεσαιωνικό ποίημα «Ο σερ Γκάουεν και ο πράσινος ιππότης» αλλά και η θεωρία ότι οι αυτόχθονες κάτοικοι της Βρετανίας εξολοθρεύτηκαν από τους Αγγλοσάξονες στα χρόνια μετά την αποχώρηση των Ρωμαίων.