Αμφίπολη, γεωλογικά συμπεράσματα και ανατροπή

Αμφίπολη, γεωλογικά συμπεράσματα και ανατροπή

2' 2" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τρία βασικά συμπεράσματα της γεωλογικής έρευνας για το πολυσυζητημένο μνημείο της Αμφίπολης, το περασμένο Σάββατο, έκλειναν ανατρεπτικά το τριήμερο αρχαιολογικό συνέδριο για το ανασκαφικό έργο στη Μακεδονία και τη Θράκη. Ανοιγαν ταυτόχρονα νέο κύκλο συζητήσεων και επιστημονικών αντιπαραθέσεων μαζί και τον προβληματισμό της επιστημονικής κοινότητας για τη διαχείριση του υλικού πολιτισμού του παρελθόντος σε σχέση με τη δημόσια χρήση (ερμηνείες και παρερμηνείες στις εκάστοτε συνθήκες, πολιτικές και κοινωνικές) από τον σύγχρονο κόσμο.

Νέα κόντρα

Αφορμή για μια ενδοσκόπηση της αρχαιολογικής κοινότητας προκειμένου να αναζητήσει τη «σχέση της ανασκαφής με τη δημόσια διαχείριση» -θέμα που τέθηκε προς διερεύνηση σε συνέδριο από το προεδρείο- αποτέλεσε σαφώς το φαινόμενο «Αμφίπολη» γύρω από το οποίο εξακολουθούν να ερίζουν οι επιστήμονες.

Τη νέα κόντρα τροφοδοτούν τα συμπεράσματα με τα οποία ο κ. Ευάγγελος Καμπούρογλου, διευθυντής αρχαιολογικών έργων της Εφορείας Παλαιοανθρωπολογίας-Σπηλαιολογίας, ως μέλος της διεπιστημονικής ομάδας της ανασκαφής στην Αμφίπολη, τεκμηρίωσε συνοπτικά και κατηγορηματικά: ο κιβωτιόσχημος τάφος είναι μεταγενέστερος του ταφικού μνημείου. Ο λόφος Καστά δεν ήταν τύμβος ενώ ο Λέων δεν ήταν στημένος στην κορυφή του. Ο φυσικός και όχι τεχνητός λόφος, είπε, σχηματισμένος από αργιλώδη υλικά, άμμο και ψαμμίτη, ήταν αδύνατον να αντέξει στατικά στην κορυφή του βάρος μεγαλύτερο των 500 κιλών πόσο μάλλον τον Λέοντα που ξεπερνά συνολικά (μαζί με τη βάση του) τους 1.500 τόνους. Αρα η θέση του θα πρέπει να αναζητηθεί σε άλλο σημείο της Αμφίπολης.

Ολα τα στοιχεία συνηγορούν στη διαπίστωση ότι το ταφικό μνημείο κατασκευάστηκε μετά τη διάνοιξη ορύγματος -εκσκαφή- στον λόφο. Ακολούθησε η κατασκευή του δαπέδου, κι αργότερα, σε κατεστραμμένο τμήμα του, ο κιβωτιόσχημος τάφος. «Είναι αδύνατον ένα ευτελές οικοδόμημα αποτελούμενο από ένα όρυγμα και απλό τάφο να περιβάλλεται από ένα περίτεχνο μνημείο μοναδικών διαστάσεων και αρχιτεκτονικών στοιχείων που προκαλεί δέος», σχολίασε. Πρόσθεσε ακόμη ότι δύο γεωτρήσεις μετά το πέρας της ανασκαφής στον κιβωτιόσχημο τάφο δεν δείχνουν συνέχεια του ταφικού μνημείου σε βαθύτερα στρώματα.

Καύσεις και σεισμός 6,7 R

Το χώμα εντός του μνημείου, διευκρίνισε, προέρχεται από επιχωματώσεις ανθρώπινης παρέμβασης. Οι αναλύσεις του υλικού δίνουν ίδια συστατικά (ορυκτογενή, απολιθώματα) με αυτά του λόφου. Οι προ ανασκαφής έρευνες στον νεκρικό θάλαμο έδειξαν συνεχείς καύσεις (αναλύσεις διενεργεί ινστιτούτο μελετών της Μασαχουσέτης και αναμένονται τα αποτελέσματα) ενώ οι μετακινήσεις εδαφών στο εσωτερικό του μνημείου οφείλονται σε σεισμό 6,7 Ρίχτερ μεταγενέστερου της καύσης (η απόλυτη χρονολόγησή της θα συνεισφέρει στον χρονικό προσδιορισμό της επιχωμάτωσης του ταφικού μνημείου). Ο σεισμός σημειώθηκε το 597 μ.Χ. με επίκεντρο τον Στρυμονικό κόλπο της Αμφίπολης και, σύμφωνα με πηγές, άλλαξε τον ρου του Στρυμόνα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή