Τη διαφοροποίηση της ελληνικής κυβέρνησης από τις ενεργειακές στρατηγικές πολιτικές της Ε.Ε., στην οποία, όπως είπε, «έχουν κυριαρχήσει οι πιο δογματικές και ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές», εξέφρασε στην ομιλία του στο συνέδριο Athens Energy Forum ο υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας Παναγιώτης Λαφαζάνης. Μετέφερε τη στήριξη της κυβέρνησης στον αγωγό Τap, υπογραμμίζοντας ταυτοχρόνως ότι «η Ελλάδα δεν είναι εξαρτημένος ενεργειακός δορυφόρος καμιάς μεγάλης δύναμης και κανενός συνασπισμού χωρών». Μίλησε για πολύπλευρες, πολυεπίπεδες και πολυδιάστατες, διεθνείς ενεργειακές σχέσεις και διασυνδέσεις και τόνισε με έμφαση ότι «η Ελλάδα και η κυβέρνησή μας δεν πρόκειται να γίνει εξαρτημένο πιόνι μονομερών ενεργειακών επιλογών ή και αξόνων, στο όνομα, δήθεν, της, κατά τα άλλα αναγκαίας, διαφοροποίησης των ενεργειακών πηγών τροφοδοσίας της Ε.Ε.». Αυτός είναι ο λόγος, πρόσθεσε ο κ. Λαφαζάνης, για τον οποίο στην πρόσφατη σύνοδο των υπουργών Ενέργειας της Ε.Ε., αντιταχθήκαμε στην πρόταση της Κομισιόν να ελέγχει εκ των προτέρων, στο όνομα της Ε.Ε., τις ενεργειακές συμφωνίες των κρατών-μελών με τρίτες χώρες. «Η Ελλάδα είναι πολύ μικρή χώρα για να παραμείνει ένα είδος εξαρτημένου τροϊκανού προτεκτοράτου, το οποίο θα συμπληρώνεται και από ένα καθεστώς ενεργειακής μπανανίας», πρόσθεσε ο κ. Λαφαζάνης, κάνοντας εκ νέου λόγο για «κυρίαρχους κύκλους της Ε.Ε.» που χαράσσουν πολιτική για την κυριαρχία μιας χούφτας πολυθνικών ενεργειακών γιγάντων.
Τόνισε ότι η ελληνική κυβέρνηση είναι ριζικά αντίθετη στην ιδιωτικοποίηση, ιδιαίτερα των στρατηγικών τομέων και επιχειρήσεων της οικονομίας, και πρώτα απ’ όλα στον χώρο των υποδομών και της ενέργειας, ενώ κατηγόρησε την Κομισιόν και την τρόικα για επιμονή στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων που έγιναν τα τελευταία χρόνια, οι οποίες, όπως είπε, όχι μόνον δεν συνέβαλαν στην ανόρθωση της οικονομίας και στη διέξοδο από την κρίση, αλλά, αντίθετα, επέτειναν τον εφιάλτη στη χώρα μας, επιδεινώνοντας την ενεργειακή φτώχεια και την οικονομική ύφεση.
Αναφέρθηκε στην αξιοποίηση των ενεργειακών πηγών της χώρας στις οποίες συμπεριέλαβε τον ήλιο, τον αέρα, τα νερά και τον λιγνίτη, χωρίς να κάνει αναφορά στους εγχώριους υδρογονάνθρακες. Μιλώντας, τέλος, για την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης, τη συνέδεσε με την ασφαλή και δίκαιη αναζήτηση και εκμετάλλευση των όποιων θαλάσσιων ενεργειακών κοιτασμάτων στην κρίσιμη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, υπογραμμίζοντας ότι κεντρικό ζήτημα για τη σταθερότητα στην περιοχή είναι η οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών της με βάση την πιστή και απόλυτη τήρηση της διεθνούς νομιμότητας και του διεθνούς δικαίου της θάλασσας, ενώ κάλεσε την Ε.Ε. να συμβάλει για την καθιέρωση της διεθνούς νομιμότητας σε όλο το εύρος της Ανατολικής Μεσογείου.