Αποψη: Συνδικαλιστικές ιστορίες

Αποψη: Συνδικαλιστικές ιστορίες

6' 0" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Π​​ριν από μερικές μέρες, περνούσα από Καραγιώργη Σερβίας και διαπίστωσα ότι, εκεί δίπλα από το κτίριο που στεγάζεται το υπουργείο Οικονομικών, βρίσκονται ακόμα οι απολυμένες καθαρίστριες. Υπάρχουν πολλά και διάφορα πανό, σε ένα μάλιστα εμφανίζεται και ο Τσε Γκεβάρα. Σε μένα όμως μου έκανε εντύπωση ένα πανό που έγραφε «ούτε γουλιά… Amita, Fanta, Coca Cola μέχρι… να ΞΑΝΑΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ το εργοστάσιο».

Το υπογράφει «το ΚΙΝΗΜΑ των απεργών». Μου θύμισε ότι πριν από μερικές βδομάδες, είδα στην οδό Αμερικής, κίτρινα μπαλόνια δεμένα στα δέντρα που έγραφαν «ούτε γουλιά Coca Cola» και «Μποϊκοτάζ Coca Cola». Φαίνεται όμως ότι πάει μακριά αυτή η ιστορία γιατί θυμήθηκα ότι τον περασμένο Ιούλιο πέρασε έξω από το σπίτι μου ένα αυτοκίνητο, σαν αυτά των παλιατζήδων, το οποίο καλούσε με το μεγάφωνό του όλους τους Ελληνες να μποϊκοτάρουν τα προϊόντα της Τρία Εψιλον, της εταιρείας που παράγει μεταξύ άλλων και την Coca Cola. Επειδή μου φάνηκε ότι είναι ενδιαφέρον θέμα που έχει άμεση σχέση με τον συνδικαλισμό, θέλω πρώτα να σας δώσω δύο ιστορίες από την προσωπική εμπειρία μου.

Ηταν αρχές της δεκαετίας του ’80, όταν ιδρύθηκε η Δέλτα Πληροφορική με περίπου 70 υπαλλήλους. Είμαστε όλοι γνωστοί από κάμποσα χρόνια γιατί η Δέλτα Πληροφορική ουσιαστικά δημιουργήθηκε με απόσχιση ενός κλάδου από μια άλλη εταιρεία. Είχαμε προσλάβει και μερικούς νέους υπαλλήλους και προσπαθούσαμε να αναπτύξουμε τις δραστηριότητές μας, δουλεύοντας με ζήλο και ενθουσιασμό. Κάποια στιγμή με πληροφόρησαν ότι ένας καινούργιος προγραμματιστής μάζευε υπογραφές για να δημιουργήσει σύλλογο εργαζομένων της εταιρείας. Τον κάλεσα στο γραφείο μου, μαζί με τους συνεργάτες του και είχα μαζί μου τρία άλλα στελέχη της εταιρείας. Τον ρώτησα γιατί θέλει να δημιουργήσει σύλλογο, αφού ποτέ δεν είχαμε προβλήματα με το προσωπικό. Μου ανέπτυξε μια ολόκληρη θεωρία (σοβιετικής ιδεοληψίας) και προέβαλε μάλιστα και μια σειρά από απαράδεκτα αιτήματα. Οταν του απάντησα ότι «αν κάνουμε αυτά που θέλετε, τότε θα κλείσουμε», μου δήλωσε με υπέρμετρη υπερηφάνεια ότι «έτσι κλείσαμε τη Lip στη Γαλλία»! Για όσους δεν θυμούνται ποια ήταν η Lip, σας υπενθυμίζω ότι ήταν η μοναδική ωρολογοποιία της Γαλλίας και αυτός ήταν περήφανος που την έκλεισαν!

Την επόμενη μέρα, μάζεψα όλο το προσωπικό στο ωραιότατο αμφιθέατρο που είχαμε στο κτίριο και τους μετέφερα τον διάλογο που είχαμε με τον συνδικαλιστή. Το αποτέλεσμα ήταν να σταματήσει κάθε ενέργεια για τη δημιουργία συλλόγου και ο συνδικαλιστής αποχώρησε σε λίγες βδομάδες γιατί δεν τον σήκωνε το κλίμα.

Οταν η μετεξέλιξη της Δέλτα Πληροφορικής εξαγοράστηκε από αμερικανικό κολοσσό το 2004, είχε 700 περίπου υπαλλήλους, αλλά δεν είχε σύλλογο εργαζομένων. Οι Αμερικανοί όταν τους διαβεβαιώσαμε ότι η εταιρεία δεν διέθετε σύλλογο δεν μας πίστευαν. Στα είκοσι χρόνια λειτουργίας της εταιρείας δεν είχαμε καμία απεργία ή στάση εργασίας. Μέχρι σήμερα δεν έχω συναντήσει κανένα παραπονούμενο συνεργάτη από την εποχή εκείνη και είναι πολλοί που μου λένε πόσο ευχαριστημένοι ήταν από το εργασιακό περιβάλλον που τους παρείχαμε.

Πάμε τώρα σε μια άλλη ιστορία που έχει επίσης σχέση με τον συνδικαλισμό. Γυρίζουμε στο 1981 και την επικράτηση του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του Οκτωβρίου. Ο συνδικαλισμός στο φόρτε του, σχεδόν νέα θρησκεία.

Οι εργαζόμενοι στο Μηχανογραφικό Κέντρο της Alpha Bank (τότε Τράπεζα Πίστεως), ξεκίνησαν απεργία στις 14 Δεκεμβρίου 1981, με διάφορα αιτήματα. Η Τράπεζα γονάτισε, γιατί στη σύγχρονη εποχή είναι πρακτικά αδύνατη η λειτουργία μιας τράπεζας χωρίς να δουλεύουν τα Συστήματα Πληροφορικής. Η διοίκηση της Τράπεζας αναγκάστηκε να ικανοποιήσει όλα τα αιτήματα των συνδικαλιστών και η απεργία έληξε στις 23 Δεκεμβρίου 1981. Ο συνδικαλισμός βγήκε πανηγυρικά κερδισμένος και αποθρασύνθηκε τόσο πολύ που εξέδιδε ένα περιοδικό, το «Γαζί» (σημ. Η Τράπεζα είχε τη δική της έκδοση που λεγόταν «Μαζί»), στο οποίο σατίριζε την τράπεζα και τη διοίκησή της.

Επακολούθησε μια περίοδος σχετικής ηρεμίας με τον συνδικαλισμό να έχει το πάνω χέρι. Και φτάνουμε στον Δεκέμβριο του 1989. Η διοίκηση της Τράπεζας, κάθε χρόνο, λίγο πριν από τα Χριστούγεννα, έκανε πάντοτε μια γιορτή στο Ξενοδοχείο Αμαλία, όπου βράβευε τα στελέχη της και ακούγαμε τον απολογισμό της χρονιάς. Ο πρόεδρος της Τράπεζας, κ. Γιάννης Κωστόπουλος, ήταν ιδιαίτερα ευχαριστημένος γιατί ο χρόνος είχε πάει πολύ καλά και θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι μου είπε ότι ήδη τα έχουν βρει με τον σύλλογο και ξεκινάμε τον καινούργιο χρόνο με τις καλύτερες προϋποθέσεις.

Να όμως που ο σύλλογος, προκειμένου να επαναβεβαιώσει και πάλι τη δύναμή του, κήρυξε απεργία στις 27 Δεκεμβρίου 1989, βάζοντας θέματα και απαιτήσεις που δεν είχαν καν συζητηθεί. Τα γεγονότα που βιώσαμε την εποχή εκείνη ήταν συγκλονιστικά. Τα συνοψίζω με μια στιχομυθία που είχα με τον πρόεδρο, ο οποίος μου είπε «προτιμώ να κλείσω την Τράπεζα παρά να υποχωρήσω ξανά». Η απεργία ήταν εντελώς αδικαιολόγητη και έγινε μόνο για επίδειξη δύναμης από τον σύλλογο και για κανένα ουσιαστικό λόγο. Ο επιχειρηματικός κόσμος συμπαραστάθηκε στην Τράπεζα η οποία ουσιαστικά υπολειτουργούσε. Η διοίκηση κράτησε πολύ σθεναρή στάση και η απεργία άρχισε να φθίνει, μέχρι που έληξε επίσημα στις 19 Φεβρουαρίου 1990. Ταυτόχρονα, άλλαξε και η διοίκηση του συλλόγου και από τότε υπάρχει εργασιακή ειρήνη στην Τράπεζα.

Και φτάνουμε αισίως στο παρόν και τα κίτρινα μπαλόνια που καλούν σε μποϊκοτάζ όλους τους Ελληνες εναντίον της Coca Cola. Δεν γνωρίζω λεπτομέρειες για τη διένεξη, αλλά και δεν με ενδιαφέρει να μάθω ποιος έχει δίκαιο ή άδικο. Απλά, θέλω να θέσω ένα ερώτημα. Ανεξάρτητα από το θέμα της διένεξης είναι σωστό οι εργαζόμενοι ή οι υποστηρικτές τους, να ζητούν την υπονόμευση της εταιρείας που εργάζονται; Δεν είναι σαν να πριονίζουν το κλαδί στο οποίο κάθονται; Αν υποθέσουμε ότι ο κόσμος ανταποκρίνεται στην έκκληση για μποϊκοτάζ των προϊόντων της εταιρείας και οι πωλήσεις πέφτουν σημαντικά, δεν θα υποχρεωθεί η εταιρεία να περικόψει τα έξοδά της με ό,τι αυτό συνεπάγεται;

Μπήκα στο site της εταιρείας προκειμένου να βρω μερικά στοιχεία σχετικά με τη δραστηριότητα της 3Ε. Η εταιρεία δραστηριοποιείται εδώ και 46 χρόνια, απασχολεί περίπου 1.500 υπαλλήλους στην Ελλάδα, αλλά άμεσα και έμμεσα επηρεάζει τη ζωή 30.000 συμπατριωτών μας. Συνολικά έχει περίπου 38.000 υπαλλήλους στις 28 χώρες που έχει παρουσία. Το 96% των προϊόντων της παράγεται στην Ελλάδα. Από 2012 μέχρι σήμερα έχει επενδύσει 275 εκατομμύρια ευρώ στην Ελλάδα. Μόνο το 2014 επένδυσε 8 εκατ. ευρώ στη μονάδα Σχηματαρίου και 3 εκατ. ευρώ στη μονάδα Αιγίου. Στον κοινωνικό τομέα έχει πραγματοποιήσει περισσότερες από 440 δράσεις από τις οποίες έχουν ωφεληθεί περισσότεροι από 500.000 Ελληνες, αλλά εμείς θέλουμε να μποϊκοτάρουμε τα προϊόντα της, γιατί έτσι νομίζουμε ότι εξυπηρετούνται τα συμφέροντα των εργαζομένων. Δυστυχώς, στην Ελλάδα, η οποία εδώ και πολλά χρόνια, παραμένει η τελευταία σοβιετική δημοκρατία, όταν μιλάμε για εργαζόμενους και τα δικαιώματά τους, ξεχνάμε ότι χωρίς επιχειρήσεις δεν μπορεί να υπάρχουν εργαζόμενοι.

Επειδή θέλω να κλείσω με μια καλή ιστορία σχετικά με τον συνδικαλισμό, θα σας περιγράψω τι ακριβώς έγινε στην Κύπρο, μετά την τουρκική εισβολή και την κατάληψη του 30% του νησιού. Αυτό το 30%, αντιπροσώπευε το 50% της κυπριακής οικονομίας, λόγω κυρίως της τουριστικής Κερύνειας. Οι κυπριακές επιχειρήσεις αντιμετώπιζαν σοβαρότατο πρόβλημα επιβίωσης και έπρεπε να κάνουν απολύσεις προκειμένου να περιορίσουν τα λειτουργικά έξοδά τους. Δεν έγινε όμως αυτό. Τα πανίσχυρα συνδικάτα στην Κύπρο δέχτηκαν να γίνουν μειώσεις μισθών περίπου 30%, αντί για απολύσεις. Ετσι σώθηκαν τότε η κυπριακή οικονομία και παράλληλα οι θέσεις εργασίας. Αυτός είναι ο σωστός συνδικαλισμός ο οποίος προστατεύει τα συμφέροντα των εργαζομένων. Πιστεύετε ότι θα γινόταν κάτι παρόμοιο στην Ελλάδα; Εγώ, όχι! Να γιατί η Κύπρος θα βγει πολύ γρήγορα από το δικό της Μνημόνιο.

* O κ. Ανδρέας Δρυμιώτης είναι σύμβουλος επιχειρήσεων

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή