Οι έντονες επιφυλάξεις και οι ποικίλες αντιρρήσεις που διατυπώνονται από πολλές πλευρές για τη διεξαγωγή της δίκης της Χρυσής Αυγής σε ειδική αίθουσα των φυλακών Κορυδαλλού φέρουν στο προσκήνιο το μείζον ζήτημα που έχει προστεθεί τελευταία στα χρονίζοντα προβλήματα της Δικαιοσύνης και έχει σχέση με το φαινόμενο των «άστεγων» ή «περιφερόμενων» δικών.
Δίκες, για σημαντικότατες υποθέσεις, όπως της Χρυσής Αυγής, δεν μπορούν να διεξαχθούν ελλείψει δικαστικών αιθουσών, κυρίως στο Εφετείο της Αθήνας, το οποίο σηκώνει και το βάρος της δικαστικής εκκαθάρισης σκανδάλων, υποθέσεων διαφθοράς και οικονομικής ή άλλης εγκληματικότητας.
Η απουσία κατάλληλων υποδομών, σε συνδυασμό με τον μεγάλο αριθμό των κατηγορουμένων -υπάρχουν υποθέσεις στις οποίες στο εδώλιο κάθονται πάνω από 40 άτομα-, καθιστά τη διεξαγωγή των δικών εξαιρετικά προβληματική.
Η επικείμενη δίκη της Χρυσής Αυγής, δίκη με διεθνές ενδιαφέρον και με δεδομένο το πολιτικό της πρόσημο, έχει προσδιοριστεί σε ειδική αίθουσα των φυλακών Κορυδαλλού, δημιουργώντας προβλήματα όχι μόνον στους συνηγόρους, που ξεπερνούν τους 250, αλλά και στη διεθνή εικόνα της χώρας, η οποία θα εμφανιστεί να δικάζει μια τόσο σημαντική υπόθεση εκτός δικαστικών μεγάρων και μέσα σε μια φυλακή!
Ακόμα και η δημοτική αρχή του Κορυδαλλού έλαβε προ ημερών αρνητική θέση για τη διεξαγωγή της δίκης στις φυλακές, ενώ οι πρόσφατες αποφυλακίσεις των βασικών κατηγορουμένων βουλευτών της Χρυσής Αυγής αφαίρεσαν και τα επιχειρήματα περί διεξαγωγής της στις φυλακές για να μην υπάρχουν καθημερινές μεταγωγές των εγκλείστων από τον Κορυδαλλό στην Αθήνα.
Ωστόσο, πέραν των όποιων αντιρρήσεων, το γεγονός ότι η Δικαιοσύνη δεν διαθέτει κατάλληλες αίθουσες για τις δίκες μείζονος σπουδαιότητος είναι ένα σημαντικό θέμα που απασχολεί ήδη και το υπουργείο Δικαιοσύνης, το οποίο επιχειρεί να εξεύρει λύση και για τη δίκη της Χρυσής Αυγής, αλλά και για άλλες σημαντικές δίκες που βρίσκονται σε εξέλιξη ή πρόκειται να αρχίσουν σύντομα.
Ειδικά για τη δίκη της Χρυσής Αυγής, την οποία αναμένεται να παρακολουθήσουν δεκάδες διεθνή και ευρωπαϊκά μέσα μαζικής ενημέρωσης, αναζητείται από τις δικαστικές αρχές και το υπουργείο Δικαιοσύνης, έστω και την τελευταία στιγμή, κατάλληλη αίθουσα, για προφανείς λόγους, εντός του δικαστικού μεγάρου στο Εφετείο της Αθήνας. Ωστόσο το φαινόμενο των «άστεγων» ή «περιφερόμενων» δικών έχει λάβει διαστάσεις τελευταία, καθώς υποθέσεις με μεγάλο αριθμό κατηγορουμένων, όπως το Βατοπέδι, δίκες για τα εξοπλιστικά και άλλες, να ξεκινούν σε μία αίθουσα και στη συνέχεια να μεταφέρονται σε άλλη, είτε να διεξάγονται με «ρυθμούς χελώνας» καθώς η εκδίκασή τους γίνεται, ελλείψει αιθουσών, μια φορά στις τόσες.
Το φαινόμενο αυτό αναμένεται να ενταθεί με μεγάλες δίκες, όπως εκείνη για την Proton Bank και τον επιχειρηματία Λαυρέντη Λαυρεντιάδη, με 44 συνολικά κατηγορουμένους, και άλλες, όπως της Siemens με 80 και πλέον κατηγορουμένους, αλλά και των υποβρυχίων με τουλάχιστον 30 στο εδώλιο.
Στην αδυναμία των δικαστικών αρχών, ακόμα και σε σημαντικές υποθέσεις, να «τρέχουν» γρήγορα τις διαδικασίες και να δικάζουν πριν εκπνεύσουν 18μηνα και σε κάθε περίπτωση σε εύλογο χρόνο, η προσθήκη και της έλλειψης υποδομών οδηγεί σε μακρόσυρτες δίκες που διαρκούν μήνες, ακόμα και χρόνια!
Ενδεικτικό παράδειγμα, η εκδίκαση υπόθεσης για τα εξοπλιστικά και τις μίζες και κατηγορούμενο τον πρώην υπουργό της Κύπρου Ντίνο Μιχαηλίδη, που κράτησε κοντά ένα χρόνο -η διεξαγωγή της ήταν σε ορισμένες δικασίμους-, αλλά και η δίκη για οικονομικές καταχρήσεις στο ΙΚΑ που διήρκεσε επίσης πάνω από ενάμιση χρόνο, ενώ υπήρξε και δίκη για βαριάς μορφής εγκληματικές συμπεριφορές που ολοκληρώθηκε ύστερα από τρία και πλέον χρόνια!
Ανακρίσεις και βουλεύματα
Αν προστεθούν σε αυτά και ο χρόνος των ανακρίσεων, της έκδοσης των παραπεμπτικών βουλευμάτων και τα λοιπά, οι περισσότερες από τις σημαντικές υποθέσεις που απασχολούν κατά καιρούς τη δημοσιότητα (σκάνδαλα, μίζες, καταχρήσεις σε βάρος του Δημοσίου κ.ά.) εκκαθαρίζονται έπειτα από 7 ή 10 χρόνια, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει λόγος στα σοβαρά για απονομή δικαιοσύνης.