Τα πλάνα με τον Αλ. Τσίπρα στο κόκκινο χαλί παίζουν ακόμη στα δελτία και στην Κηφισιά, στο Καστρί και στη Ραφήνα οι προκάτοχοί του θα πρέπει να αναπολούν τις δικές τους δοξασμένες στιγμές. Αλλωστε, δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τον Αύγουστο του 2012, όταν ο Αντ. Σαμαράς ακροπατούσε στη μοκέτα και η καγκελάριος τον στραβοκοίταζε, γιατί τότε τα νεοδημοκρατικά «όχι στο Μνημόνιο!» ήταν νωπά στη λαϊκή γερμανική μνήμη. Ούτε και έχει πνίξει στη χοάνη της η λήθη την εικόνα του Γ. Παπανδρέου από τον Μάρτιο του 2010, τότε που κατέληξε στο κόκκινο μερκελικό χαλί ελπίζοντας ακόμη πως θα γλιτώσει απ’ τη δαγκάνα του ΔΝΤ.
Από το μικροσκόπιο της καγκελαρίου πρόλαβαν να περάσουν ακόμη και οι Λ. Παπαδήμος και Π. Πικραμμένος – αλλά ο πρώτος Ελληνας πρωθυπουργός που γνώρισε ως καγκελάριος η Α. Μέρκελ ήταν ο Κ. Καραμανλής. Οι δικές τους συναντήσεις τώρα πια θυμίζουν «αναμνήσεις απ’ το σπίτι των πτωχευμένων». Αρκεί να δει κανείς τις φωτογραφίες από την επίσκεψη της καγκελαρίου στη Ραφήνα, με τη Νατάσσα Καραμανλή ηλιοκαμένη: Ιούλιος του 2007, και τα καρέ μοιάζουν να βγήκαν από ένα παράλληλο σύμπαν ξεγνοιασιάς. Ενα μήνα μετά, βέβαια, θα ξεκινούσε η αντίστροφη μέτρηση, με τις πυρκαγιές στην Ηλεία. Προτού, όμως, ο στρατηγός άνεμος σηκώσει στον αέρα την ελληνική κυβέρνηση, το αεράκι είχε ήδη αρχίσει να αγριεύει πίσω από τις κλειστές πόρτες της Ραφήνας. Εκ των υστέρων, θα μάθουμε πως εκείνη η συνάντηση έληξε παγερά, αφού η Γερμανίδα καγκελάριος είχε στην ατζέντα της Σκόπια και Eurofighter, δύο θέματα, δηλαδή, που για να μην τα ανοίξει, ο Κ. Καραμανλής θα της χάριζε ευχαρίστως το playstation του. Ακόμα κι έτσι, πάντως, στο γερμανικό θερμόμετρο ο Κ. Καραμανλής δεν έπιασε ποτέ τις πολικές θερμοκρασίες του επόμενου Ελληνα πρωθυπουργού.
Η σχέση με τον Γ. Παπανδρέου, βλέπετε, ξεκίνησε με τα δικά του φρικτά παράπονα το 2010. «Πήγα στη Μέρκελ και της είπα “Αγκελα, τώρα θέλω να βγεις και να ηρεμήσουν οι αγορές”», διηγήθηκε πολύ καιρό μετά ο Γ. Παπανδρέου. «Δεν πειράζει», του είπε εκείνη, «οι αγορές θα καταλάβουν». Κι αν μερικούς μήνες αργότερα οι αγορές έδωσαν στην Ελλάδα να καταλάβει, ο Γ. Παπανδρέου πήρε τη δική του μικρή εκδίκηση ένα χρόνο μετά: Κάννες, 3 Νοεμβρίου του 2011, και μπροστά στους εμβρόντητους Ευρωπαίους, ακούγεται η λέξη «δημοψήφισμα». Η Α. Μέρκελ βουρκώνει. «Δεν είναι δίκαιο», ψελλίζει. Οι άλλοι Ευρωπαίοι με έκπληξη βλέπουν την καγκελάριο να κλαίει: «Οχι, εγώ δεν πρόκειται να αυτοκτονήσω», μονολογεί.
Κατόπιν αυτού, αντιλαμβάνεται κανείς γιατί η σχέση με τον Αντ. Σαμαρά αποτέλεσε για την Α. Μέρκελ μικρή ελληνική όαση. Οι βάσεις της μερκελικής αβροφροσύνης είχαν ήδη μπει από την επίσκεψη της καγκελαρίου στην Αθήνα τον Οκτώβριο του 2012, με το «δέχομαι σήμερα μία φίλη» του Ελληνα πρωθυπουργού και το «εγώ δεν είμαι δασκάλα να βάζω βαθούς» της Α. Μέρκελ. Στην επόμενη επίσκεψη, τον Απρίλιο του 2014, οι Γερμανοί ήταν πλέον φίλοι μας, παρά την γκρίνια του ΣΥΡΙΖΑ, που καλούσε τους πάντες σε διαδηλώσεις γιατί «η Μέρκελ ήρθε εδώ να δει αν έπεσαν οι μισθοί στα επίπεδα της Βουλγαρίας». Σε ένα εστιατόριο με θέα την Ακρόπολη ο Γιόακιμ Φούχτελ παράγγειλε φαγητό τρεις φορές (!) και όταν πια άδειασαν τα πιάτα, η καγκελάριος πήρε τον δρόμο για την κουζίνα, να βρει τον μάγειρα και να τον συγχαρεί για την καπνιστή μελιτζανοσαλάτα. Την ελληνογερμανική φιλία λίγο αργότερα θα τιμούσε κι ένας κυριούλης σ’ ένα μαγαζί με τουριστικά, που θα ρωτούσε την καγκελάριο: «Βρε, πώς από ’δω; Καλά είσαι εσύ;». Στη διάρκεια των ετών, άλλωστε, η Α. Μέρκελ έχει εμπνεύσει άπειρα επεισόδια ελληνογερμανικού σουρεαλισμού. Τον Φεβρουάριο, στην πρώτη διαδήλωση επί των ημερών του ΣΥΡΙΖΑ, κεντρικό σύνθημα έξω από τη Βουλή ήταν το «σε βλέπει η Μέρκελ και σπάει σαν κλαράκι/ γεια σου αλάνι Γιάνη Βαρουφάκη»! Και ποιος μπορεί να ξεχάσει τα «μαντάμ Μέρκελ» και τα «γκόου μπακ» του Αλέξη Τσίπρα; Καθώς στο comeback της Ιστορίας το «γκόου μπακ» το λένε οι γερμανικές εφημερίδες, όλα μπερδεύονται γλυκά. Και η Αγκελα Μέρκελ χαμογελάει σ’ έναν ακόμη Ελληνα πρωθυπουργό, πάντα γεμάτη τρυφερότητα.