Διστακτικοί οι Ελληνες πολιτικοί

Διστακτικοί οι Ελληνες πολιτικοί

2' 29" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Αν και η Ελλάδα είναι εδώ και 25 χρόνια χώρα υποδοχής μεταναστών, υπάρχουν ακόμα πολλές νομοθετικές δυσλειτουργίες και προβλήματα για τους μετανάστες που διαμένουν νόμιμα πολλά χρόνια στη χώρα. Η μεταναστευτική πολιτική είχε πάντα περιοριστικό προσανατολισμό, το πολιτικό προσωπικό είναι διστακτικό στο να αναλάβει πρωτοβουλίες και όλα πρέπει να υλοποιηθούν από έναν ανήμπορο κρατικό μηχανισμό». Με αυτόν τον τρόπο η Εντα Γκέμη, ερευνήτρια του Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ) συνοψίζει τα αποτελέσματα της έρευνας για την αξιολόγηση των πολιτικών ένταξης των μεταναστών (σ.σ. νόμιμων μεταναστών) στην Ελλάδα που παρουσιάστηκαν σε σχετική ημερίδα. Οπως αναφέρθηκε, εκτός των άλλων, στην Ελλάδα δεν έχουν διαμορφωθεί συγκεκριμένες διαδικασίες και δείκτες για την παρακολούθηση της ένταξης των μεταναστών και άρα δεν υπάρχει τρόπος μέτρησης της αποτελεσματικότητας των πολιτικών που στοχεύουν σε αυτή.

Οι πολιτικές και τα μέτρα εμφανίζονται ακόμα περισσότερο αναποτελεσματικά όταν πρόκειται για την ένταξη περισσότερων ευάλωτων ομάδων μεταναστών όπως γυναίκες, παιδιά, ασυνόδευτα ανήλικα και θύματα εμπορίας ανθρώπων (trafficking).

Η πλειονότητα των νομίμων μεταναστών που βρίσκονται στην Ελλάδα, περίπου το 76% έχουν ολοκληρώσει τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Οι περισσότεροι από αυτούς, συγκεκριμένα 325.528 ήταν (2014) Αλβανοί υπήκοοι και ακολουθούν οι Ουκρανοί, 17.387, οι Γεωργιανοί 15.485 και οι Πακιστανοί, 14.623. Ωστόσο, η ισορροπία των δύο φύλων στις διάφορες εθνοτικές ομάδες είναι ανομοιόμορφη. Οι γυναίκες αποτελούν λιγότερο από το 9,6% των μεταναστών από το Πακιστάν και το Μπανγκλαντές, ενώ αντίθετα ξεπερνούν το 83% των μεταναστών από την Ουκρανία και το 76% από τη Ρωσία και το 75,7% από τη Γεωργία.

Η ελληνική νομοθεσία και πολιτική, σημειώνεται στην έρευνα, δεν λαμβάνουν υπόψη τους τις ειδικές ανάγκες και τις συνθήκες που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες μετανάστριες, οι οποίες συχνά αντιμετωπίζονται ως «συμπληρωματικό κομμάτι» αν και αποτελούν τον «κυρίως» μετανάστη. Ετσι, ενώ υπάρχει μεγάλη συγκέντρωση μεταναστριών στον άτυπο τομέα απασχόλησης, και συγκεκριμένα σε οικιακές εργασίες και σε υπηρεσίες φροντίδας, αυτές δεν έχουν πρόσβαση σε βασικά δικαιώματα και άρα αποκλείονται από την ένταξή τους στην κοινωνία. Χαρακτηριστικά μόνο το 0,5% του συνολικού πληθυσμού των μεταναστριών που βρίσκονται στην Ελλάδα έχουν αποκτήσει έως τώρα την ιδιότητα του επί μακρόν διαμένοντος.

Οσον αφορά τα παιδιά μεταναστών που διαμένουν στην Ελλάδα, η έρευνα διαπίστωσε ότι διασφαλίζονται τα συνταγματικά τους δικαιώματα στην εκπαίδευση και στην υγεία. Η πρόσβασή τους σε επιπλέον δικαιώματα -τα οποία άλλωστε είναι αυτά που θα τους εξασφαλίσουν την ένταξη στην ελληνική κοινωνία- εξαρτάται από τη νομική κατάσταση των γονιών τους η οποία συχνά είναι επισφαλής. Τα παιδιά των μεταναστών αποτελούν το 13-14% του συνολικού πληθυσμού του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος, ωστόσο σύμφωνα με το υπουργείο Παιδείας τα τελευταία χρόνια έχει σημειωθεί μείωση στο 8%, των παιδιών μεταναστών που φοιτούν στο ελληνικό σχολείο. Συχνά επίσης τα παιδιά μεταναστών εγκαταλείπουν το σχολείο στο τέλος του Γυμνασίου.

Η έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος ASSESS, είχε στόχο να καταγράψει και να αξιολογήσει τις πολιτικές και τα μέτρα που έχουν υιοθετήσει οι αρμόδιες αρχές σε 10 κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την ένταξη των μεταναστών. Υπεύθυνες για την έρευνα στην Ελλάδα: Δρ Ντία Αναγνώστου ([email protected]), Αννα Κανδύλα ([email protected]), Εντα Γκέμη ([email protected]).

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή