Το χειρότερο από το να πέσεις σε ομιλητικό ταξιτζή με τέρμα κουδούνια και νταούλια στο ραδιόφωνο, είναι να πέσεις σε ταξί το οποίο έχει ήδη διπλοκούρσα μέσα.
Ξαφνικά, βρίσκεσαι στο μέσο μιας συζήτησης, τα μέλη της οποίας δεν γνωρίζουν ότι εσύ δεν είσαι ακριβώς «παντός καιρού» και μπορεί να είσαι και λίγο μουρτζούφλης στο σχόλασμα, (βρε, αδελφέ).
Επίσης ξαφνικά, συνειδητοποιείς ότι δεν πα’ να κοπανιέται ο Τσίπρας στη Βουλή για τις συχνότητες, δεν πα’ να «σκοτώνεται» η Κωνσταντοπούλου από έδρας με τον Σαμαρά για σεξιστικά σχόλια, η είδηση είναι μία και είναι παντού: γέννησε η Ελένη Μενεγάκη.
Τελεία και παύλα. Ούτε καν παράγραφος.
Για την ακρίβεια, η είδηση είναι στο ότι η συγκεκριμένη γυναίκα επέβαλε τους όρους της, ξερά και κατηγορηματικά σε Μέσα και ανθρώπους που είχαν καλομάθει αλλιώς: 9 μήνες δεν έφυγε καν από τα χείλη της η λέξη «εγκυμοσύνη».
Και μπαίνεις στο ταξί και η κουβέντα ανάμεσα στις δύο πελάτισσες που προηγήθηκαν της ταπεινότητας σου είναι αυτή. Με ένταση, με πάθος, με λύσσα. Εσύ και ο (συμπαθής) ταρίφας, μούγκα. Η διαδρομή μεγάλη. Το ταξίμετρο αμείλικτο και καθόλου παρήγορο για ένα ασταμάτητο μπούρου μπούρου που καθόλου δεν σε αφορά.
Κοιτάς, τον ταξιτζή, δεν βγάζει «κιχ». Κλασικά, αριστερό χέρι έξω από το παράθυρο, μπαϊλντισμένο ύφος, πήχτρα η Κηφισίας, στο πίσω κάθισμα πολυλογία, στο μπροστινό, αδυνατισμένη συμμαχία στη βούβα.
Διαβάστε περισσότερα εδώ