Φωτογραφίζουν ό,τι τους κάνει εντύπωση κατά τις πολύωρες διαδρομές στην κίνηση. Η διαδικτυακή εκδήλωση «Φωτό μέσα από το ΤΑΞΙ» έχει κλέψει την καρδιά πολλών οδηγών ταξί, οι οποίοι βλέπουν με άλλο μάτι τα όσα εκτυλίσσονται μέσα στις πόλεις που κυκλοφορούν. Οι περίπου 30 οδηγοί ή ιδιοκτήτες ταξί που συμμετέχουν σε αυτή την «εκδήλωση» έχουν βρει έναν τρόπο να διασκεδάζουν, έστω και για λίγο, με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν. Τραβούν φωτογραφίες εν ώρα εργασίας, βλέποντας στιγμιότυπα τα οποία ίσως το «γυμνό», μη εξασκημένο στα μυστικά του δρόμου, μάτι δεν θα έβλεπε. Στη συνέχεια, αναρτούν τις φωτογραφίες στη σελίδα της ομάδας «Ταξιτζήδες όλοι σε μια σελίδα» που διατηρούν στο Facebook, σε χωριστή «εκδήλωση» που έχουν δημιουργήσει υπό την επωνυμία «Φωτό μέσα από το ΤΑΞΙ».
Οι ερασιτέχνες φωτογράφοι τραβούν καρέ σχεδόν καθημερινά και «ανεβάζουν» συνέχεια τις πιο εντυπωσιακές στιγμές στον δρόμο. Φωτογραφίες υπό περίεργο φως, στιγμιότυπα που προλαβαίνουν στο λεπτό, ενώ οι πολύωρες αναμονές που βιώνουν πλέον στις πιάτσες ταξί τούς δίνουν άπλετο χρόνο να παρατηρήσουν και να απαθανατίσουν τον παλμό της πόλης. Οι ταξιτζήδες-φωτογράφοι είναι απ’ όλη τη χώρα και στην πλειονότητά τους δεν γνωρίζονται καν μεταξύ τους. «Ενώ μιλάμε συστηματικά μεταξύ μας μέσω Διαδικτύου, με τους περισσότερους δεν έχουμε γνωριστεί ποτέ από κοντά» εξηγεί στην «Κ» η κ. Ζωή Σαμόκιν, που εμπνεύστηκε την ιδέα. Η ίδια έπιασε το τιμόνι του ταξί πριν από περίπου δέκα χρόνια στη Θεσσαλονίκη και πριν από τρία χρόνια αποφάσισε να συνδυάσει το χόμπι της με τη δουλειά της και να παρασύρει και άλλους συναδέλφους της στον μαγευτικό –όπως τον βλέπει– κόσμο της φωτογραφίας. Αρχικώς δημιούργησε ένα μπλογκ για όλους τους ταξιτζήδες και στη συνέχεια δημιούργησε μια σελίδα στο Facebook. Η έντονη δραστηριότητα και η αυξημένη συμμετοχή επαγγελματιών του χώρου του ταξί στη σελίδα την είχε εντυπωσιάσει αρχικώς. Σιγά σιγά, άρχισε να ανεβάζει φωτογραφίες στη σελίδα. Μετά ακολούθησαν το παράδειγμά της και άλλοι. Οταν οι φωτογραφίες άρχισαν να γίνονται υπερβολικά πολλές, δημιούργησε μια χωριστή «εκδήλωση» για τους λάτρεις της φωτογραφίας. Γιατί, όπως εξηγεί, «δεν είναι όλοι οι συνάδελφοί μας υποχρεωμένοι να μοιράζονται το δικό μας πάθος».
Οι συμμετέχοντες προέρχονται απ’ όλα τα σημεία της χώρας, από την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, την Κρήτη, τα Τρίκαλα και από νησιά. Η ίδια έχει το «μικρόβιο» χρόνια. «Τραβάω φωτογραφίες σε κάθε στιγμή, τις εκτυπώνω και διακοσμώ τους τοίχους του σπιτιού μου. Εχω σταματήσει δρομολόγιο για να τραβήξω μια φωτογραφία και μετά συνέχισα» περιγράφει. Φωτογραφίες έχουν αναρτήσει δεκάδες συνάδελφοί της, αλλά συστηματικοί φωτογράφοι είναι περίπου δέκα. Το ενδεχόμενο να μαζέψει όλες τις φωτογραφίες και να διοργανώσει μια έκθεση δεν το έχει σκεφτεί μέχρι στιγμής. Αν και δεν το αποκλείει για το μέλλον, εξηγεί ότι στόχος είναι να απολαμβάνουν το χόμπι τους. Η κ. Σαμόκιν διαχειρίζεται τη σελίδα στην οποία υπάρχουν ακόμη και ταξιτζήδες που έχουν σπουδάσει φωτογραφία στο παρελθόν. Μερικοί πελάτες αντιμετωπίζουν τους ταξιτζήδες-φωτογράφους με σχετικό σκεπτικισμό, ωστόσο άλλοι ενθουσιάζονται και απολαμβάνουν τη διαφορετική εικόνα που αποκτούν από τους επαγγελματίες οδηγούς. Η δράση των οδηγών-φωτογράφων απομακρύνει λίγο τους πελάτες τους από το στερεότυπο που έχουμε οι περισσότεροι για τους ταξιτζήδες, δείχνοντας ένα άλλο πρόσωπο του κλάδου.