Αποψη: Απίθανη μια βιώσιμη λύση

Αποψη: Απίθανη μια βιώσιμη λύση

2' 13" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Για να είναι βιώσιμη η συμφωνία μεταξύ της Ελλάδας και των πιστωτών της πρέπει να δημιουργεί ρεαλιστική προοπτική ότι η χώρα θα μπορέσει εντός ενός εύλογου χρονικού ορίζοντα να διαχειριστεί μόνη της τα εσωτερικά της ζητήματα. Υπό αυτό το πρίσμα, μία βιώσιμη λύση είναι εξαιρετικά απίθανη. 

Ο άξονας Βερολίνου-Βρυξελλών-Φρανκφούρτης-Ουάσιγκτον έχει συγκεκριμένη οπτική για την αντιμετώπιση χρηματοοικονομικών κρίσεων: δημοσιονομική λιτότητα για τη μείωση του δημόσιου χρέους και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για την τόνωση της ανάπτυξης. Αυτό όμως δεν θα λειτουργήσει στην Ελλάδα. Δεν υπάρχει, μάλιστα, κανένα ιστορικό προηγούμενο όπου η στρατηγική αυτή πέτυχε.

Σχετικά με τη δημοσιονομική λιτότητα, τα στοιχεία είναι πλέον συντριπτικά. Η επιμονή στη λιτότητα πλήττει την ανάπτυξη, αυξάνει τον δείκτη χρέους προς ΑΕΠ, που με τη σειρά του γεννά απαιτήσεις για περισσότερη λιτότητα, πλήττοντας περαιτέρω την ανάπτυξη.

Αντιστοίχως, απουσιάζουν στοιχεία για την αποτελεσματικότητα των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Ποσοτικές μελέτες που ισχυρίζονται ότι αποδεικνύουν τις αρετές των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων σχεδόν πάντα προϋποθέτουν αυτές τις αρετές. Οι γερμανικές αρχές αναφέρουν πάντα τις μεταρρυθμίσεις της επιτροπής Χαρτζ. Ωστόσο η γερμανική ανάπτυξη σχετίζεται ιστορικά με την τεχνολογική ισχύ της χώρας και τις ιδιαίτερες σχέσεις μεταξύ επιχειρήσεων και εργαζομένων. Αυτά είναι που διατηρούν τη Γερμανία ανταγωνιστική, όχι η συγκράτηση των μισθών.

Υπάρχει μια εναλλακτική προσέγγιση που θα διατηρούσε την Ελλάδα εντός της Ευρωζώνης. Περιλαμβάνει τη γενναία παράταση της αποπληρωμής των υποχρεώσεων της χώρας – ακόμα και προς το ΔΝΤ και την ΕΚΤ. Παράλληλα, οι επίσημοι πιστωτές πρέπει να σταματήσουν να καθορίζουν την οικονομική πολιτική της χώρας. Οι Ελληνες θα μπορέσουν να διαχειριστούν τα θέματά τους μόνο αν τα δανειακά τους βάρη είναι αρκετά χαμηλά ώστε οι αγορές να θελήσουν ξανά να αναλάβουν ελληνικό ρίσκο.

Για να μη μετατραπεί η Ελλάδα σε βάρος για τους Ευρωπαίους φορολογούμενους, μελλοντικές δανειακές συμβάσεις της με ιδιώτες πιστωτές θα πρέπει να περιλαμβάνουν διατάξεις για παύση πληρωμών με προσυμφωνημένα κριτήρια. Οι ελληνικές αρχές θα πληρώσουν γι’ αυτές τις διατάξεις, θα αναγκαστούν να περιορίσουν τον δανεισμό τους και έτσι δεν θα χρειαστούν περαιτέρω ευρωπαϊκή βοήθεια.

Σε βάθος χρόνου, οι Ελληνες θα καθορίσουν τη μοίρα τους. Ισως χρειαστεί να μειώσουν τους μισθούς σε επίπεδα χαμηλότερα της Πολωνίας για να γίνει ξανά ανταγωνιστική η Ελλάδα. Αλλά θα υπάρξει χρόνος για να τα σκεφτούν όλα αυτά. Η τρέχουσα πορεία θα σημάνει απλά μία ατέρμονη επανάληψη της ιστορίας που εκτυλίσσεται από τις 11 Φεβρουαρίου. Οι επίσημοι πιστωτές έχουν τα ισχυρά χαρτιά και δείχνουν προσκολλημένοι στις θέσεις τους. Κάποιες από τις ιδέες τους είναι σωστές. Αλλά επειδή το πλαίσιο εντός του οποίου κινούνται είναι θεμελιωδώς προβληματικό, οι Ελληνες δεν θα μπορέσουν να τηρήσουν τους όρους τους. Αυτό το αδιέξοδο θα διχάσει και θα πληγώσει την Ευρώπη.

* Ο κ. Ashoka Mody είναι επισκέπτης καθηγητής Οικονομικής Πολιτικής στο Πανεπιστήμιο του Princeton, πρώην υψηλόβαθμο στέλεχος του ΔΝΤ.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή