Μάλλον θα πρέπει να είμαστε περισσότερο προσεκτικοί όταν μιλάμε για εξωγήινους. Και τα πολλά αστεία για το μάτιασμα – ξεμάτιασμα θα πρέπει να περιοριστούν. Αν, δε, πιστεύαμε ότι ο Σατανάς είναι έξω από εδώ, μήπως να αναθεωρήσουμε;
Η δημοσκόπηση της Κάπα Research που δημοσιεύτηκε την Κυριακή στο «Βήμα», παρουσιάζει, μεταξύ άλλων, και τα εξής ποσοστά: στο μάτι και στο ξεμάτιασμα πιστεύει το 62,5% των ερωτηθέντων (1.410 άτομα πανελλαδικά), στις υπερφυσικές δυνάμεις το 44,1%, στον Σατανά το 43,8% και στους εξωγήινους το 37,8%. Στα ποσοστά αυτά συμπεριλαμβάνεται και ένας σημαντικός αριθμός ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ. Η έρευνα επικεντρώνεται και στις πεποιθήσεις των ερωτωμένων ανά πολιτική ιδεολογία και κόμμα, προσφέροντας υλικό για αναλύσεις που εμπίπτουν σε διαφορετικούς επιστημονικούς κλάδους… Οπως και να ’χει, η Δεξιά κρατάει τα σκήπτρα αλλά και η πρώτη φορά Αριστερά δεν υστερεί, διεκδικώντας εντυπωσιακές επιδόσεις στον τομέα της παραεπιστήμης (από 30% – 60%).
Η έρευνα έχει πολλές αναγνώσεις. Στην πιο χαλαρή εκδοχή αντιδράμε με χιούμορ, που κλονίζεται όμως αν προσκρούσει σε απανωτές αναποδιές. Τότε, και τα πιο κραταιά τείχη του ορθολογισμού σαρώνονται. Μας «γλωσσοτρώνε» γιατί μας «ζηλεύουν».
Η κρίση, μάλιστα, θρέφει και θρέφεται από τον ανορθολογισμό. Πόσο μάλλον στη χώρα, στην οποία ο φόβος και η δαιμονοποίηση απολαμβάνουν πολιτικά προνόμια. Ο πολιτικός λόγος είτε επιτίθεται με προφητείες είτε ξορκίζεται με ταχυδακτυλουργίες. Γιατί όταν απαντάς στο οξύ μεταναστευτικό πρόβλημα με τη φράση «δεν υπάρχουν μετανάστες αλλά πρόσφυγες», που, επιπλέον, «λιάζονται στο κέντρο της πόλης», μάλλον σε μια ομαδική παραίσθηση ποντάρεις. Ή σε κάποιο θαύμα. Στα θαύματα, εξάλλου, πιστεύει το 41,8% των ερωτηθέντων, εκ των οποίων το 34,4% είναι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι θεωρίες συνωμοσίας δεν έχουν μόνο χαριτωμένη εκδοχή, όταν οι πανάρχαιοι Νεφιλίμ και οι επίσης πανάρχαιοι Ελ από τον Σείριο βρίσκονται σε διαπλανητικό πόλεμο. Εξάλλου παρόμοιες θεωρίες έχουν διεθνή «ακτινοβολία» και οπαδούς σε όλα τα μήκη του κόσμου. Με βάση παρόμοιες αντιλήψεις ερμηνεύονται ιστορικά γεγονότα, πολιτικές και προσωπικές αποφάσεις. Τόσο από την παραποίηση της Ιστορίας όσο και από την παραποίηση της πραγματικότητας δύσκολα μπορεί κανείς να αποδράσει.
Στην ελληνική επικράτεια η ατμόσφαιρα είναι βεβαρημένη· η κρίση έχει ενισχύσει τον αντιδυτικό λόγο, τη θυματοποίηση και τη μοιρολατρία («οι Ελληνες δεν αλλάζουν»). Η έρευνα παρά τις αντιφάσεις που αναδεικνύει (εκεί που υψηλά ποσοστά στηρίζουν μιαν άποψη απολύτως αναχρονιστική, σε μια συγγενή ερώτηση ανατρέπουν τα δεδομένα), ενισχύει και την αντίληψη ότι υποφέρουμε γιατί σκοτεινές δυνάμεις μας έχουν βάλει στο μάτι. Είναι η άτεγκτη Δύση, είναι τα Νεφιλίμ, ποιος ξέρει; Αρα, δεν χρειάζεται -παράδειγμα- να καταβάλλουμε προσπάθεια να εκσυγχρονίσουμε τη Δημόσια Διοίκηση ή να αξιολογήσουμε υπαλλήλους και δομές. Οι εξαρτησιακές πελατειακές σχέσεις βολεύουν μια χαρά και τις δύο πλευρές. Το μεν πολιτικό σύστημα γιατί όχι μόνο ασκεί εξουσία αλλά τροφοδοτεί και τη μνησικακία, το δε εξαρτημένο προσωπικό γιατί μπορεί να ανακυκλώνει την ανευθυνότητα ως μια βαθιά ριζωμένη νοοτροπία. Ετσι αναξιοπιστία και ανευθυνότητα μπορούν να κάνουν άφοβα τη «δουλειά» τους, γιατί δεν οφείλονται στα άτομα αλλά στους τρίτους που μας επιβουλεύονται και μας προσβάλλουν.
Η χρωματική παλέτα του ανορθολογισμού είναι ανεξάντλητη. Πού να αντιπαρατεθεί ο (αυτο) κριτικός, διαφωτιστικός, ορθός λόγος. Τόσο κοπιαστικός, μπορεί και δόλιος. Εξαποδώ.