Πόση ανικανότητα χρειάζεται, άραγε, για να κάνεις χειρότερη την όψη και τη λειτουργία μιας ήδη κακοποιημένης, απορρυθμισμένης και απαξιωμένης πόλης; Η κατάσταση στην κεντρική Αθήνα αυτές τις ημέρες είναι αποκαρδιωτική. Η θέα της Τριλογίας, με κυρίαρχο το νοσηρό θέαμα του υπό κατάληψη Πανεπιστημίου, σε συνδυασμό με τα νέα κύματα των μεταναστών και την οικονομική αβεβαιότητα που έχει βυθίσει την εμπορική κίνηση, προκαλεί τη λογική και το αίσθημα δικαίου, ελευθερίας και ευνομίας του μέσου πολίτη.
Η αποσάθρωση του συμβολισμού των δημόσιων μεγάρων, συνδεδεμένων με την εθνική ιστορία, την αστική συγκρότηση και την πνευματική κληρονομιά, μόνο τυχαία δεν είναι και ασφαλώς δεν είναι νέο το φαινόμενο.
Ωστόσο, ο πλήρης ευτελισμός του ιστορικού κτιρίου του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, με την παράδοσή του στους καταληψίες, δείχνει όχι μόνο το μέτρο της ανικανότητας, της αδυναμίας, της απροθυμίας ή της σκοπιμότητας, αλλά και το νέο τοπίο των ευθυνών. Το σκεπτόμενο κομμάτι της κοινωνίας παρακολουθεί και κρίνει. Κάθε μέρα οι «προβληματισμένοι» αυξάνονται. Το θέμα, όμως, δεν είναι να προκληθεί αγανάκτηση ή να σωρευτούν και πάλι τα αισθήματα οργής όσων βλέπουν τον αστικό ιστό να διαλύεται ακόμη περισσότερο. Το θέμα είναι να μπορεί η ευρύτερη κοινωνία να συλλογιστεί.
Χθες, ο αντιδήμαρχος Αθηναίων, Ανδρέας Βαρελάς, ζήτησε με επιστολή του προς τον πρόεδρο της Περιφερειακής Ενωσης Δήμων Αττικής τη σύγκληση έκτακτης συνεδρίασης του Δ.Σ. με θέμα την ανεξέλεγκτη μεταφορά οικονομικών και πολιτικών προσφύγων στο κέντρο της Αθήνας. Σουδανοί και Σομαλοί πρόσφυγες μεταφέρθηκαν από τα Χανιά στον Πειραιά και από εκεί στην πλ. Βικτωρίας. Η Αθήνα είναι πρωτεύουσα μιας χώρας που στερείται διακυβέρνησης.