ΡΟΚ
PRODIGY
The Day is my Enemy
Feelgood Records
Βιομηχανικός θόρυβος, ηλεκτρονικά παραληρήματα και κραυγές της πόλης· αυτά είναι τα συστατικά του πολυαναμενόμενου νέου δίσκου των Prodigy και δεν είναι καινούργια. Η βρετανική μπάντα που έχει καταφέρει ίσως καλύτερα από τον καθένα να παντρέψει το σκληρό ροκ με τα «μαγικά» κουμπάκια του συνθεσάιζερ προσθέτει με το «The Day is my Enemy» άλλο ένα κομμάτι στη μετρημένη και συμπαγή δισκογραφία της (6 άλμπουμ σε 25 χρόνια), επιβεβαιώνοντας πως ακόμα «το έχει». Μπορεί λοιπόν να μην υπάρχει το κομμάτι-ύμνος ή ιδιαίτερες πρωτοτυπίες εδώ, όμως ένα είναι σίγουρο: νέα και παλιά τραγούδια θα χορευτούν με πολλή ένταση και ρυθμό, στην καλοκαιρινή συναυλία της μπάντας, στο Terra Vibe της Μαλακάσας.
ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΧΑΡΜΠΗΣ
ΦΟΛΚ
SUFJAN STEVENS
Carrie & Lowell
Asthmatic Kitty
Ο θάνατος της μητέρας του Carrie πριν από δύο χρόνια δεν αφήνει κανένα περιθώριο στις μαξιμαλιστικές τάσεις που κυριάρχησαν στα κορυφαία του άλμπουμ, «Michigan», «Illinois» και «The Age of Adz». Με την κυκλοφορία του «Carrie & Lowell», o Sufjan Stevens επιστρέφει μουσικά στις φολκ ρίζες του και με εκπληκτική στιχουργική διαύγεια στα παιδικά του χρόνια, τα οποία και στιγματίστηκαν από την εγκατάλειψη της μητέρας του. Η απώλεια και η απόρριψη βρίσκουν κάθαρση σε τραγούδια όπως «Should Have Known Better» και «The Only Thing» και κατατάσσουν τον δίσκο σε ένα από τα αριστουργήματα της χρονιάς.
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ
ΕΛΛΗΝΙΚΗ
ΜΑΝΩΛΗΣ ΦΑΜΕΛΛΟΣ
Γύρω απ’ τον ήλιο
Μinos-EMI
Θέλει τόλμη σε μια εποχή που κυριαρχούν οι υψηλοί τόνοι να διαλέγεις να εκφραστείς σε χαμηλούς. Κυρίως, όμως, θέλει ταλέντο ώστε να ακουστείς και να γίνεις έτσι πειστικός. Ο Μανώλης Φάμελλος διαθέτει και τα δύο. Στον καινούργιο του δίσκο φλερτάρει από το παλιό ελαφρό τραγούδι έως τη σύγχρονη υπνωτική ποπ χωρίς να χάνει το προσωπικό του μουσικό ύφος. Και χρησιμοποιεί το σχήμα της ηλεκτρικής μπαλάντας με απρόσμενα ποικίλματα που προσφέρουν από τα κλασικά έγχορδα έως το γιουκαλίλι προκειμένου να μιλήσει για τις λεπτομέρειες του έρωτα. Στο κλίμα της «ήσυχης θλίψης», που τιτλοφορεί ένα τραγούδι και χαρακτηρίζει μερικά άλλα, συμβάλλει με την εκφραστική ερμηνεία της η Ναλίσα Γκριν.
ΓΙΩΤΑ ΣΥΚΚΑ
SOUNDTRACK
CAT’S EYES
The Duke of Burgundy
CAROLINE INTERNATIONAL
Μετά το Berberian Sound Studio –φόρος τιμής στα παραδοσιακά ηχητικά εφέ ταινιών τρόμου και στην ατμόσφαιρα αποκρυφισμού των ιταλικών «giallo» θρίλερ των ’70s– και αφού μεσολάβησε η κινηματογράφηση του «Biophilia Live» της Bjork, ο Βρετανός (με Ελληνίδα μητέρα) σκηνοθέτης Πίτερ Στρίκλαντ επιστρέφει στις αισθητικές εμμονές του με τη νέα του ταινία. Οπως και στην προηγούμενη, την απόκοσμη μουσική της οποίας είχαν δημιουργήσει οι Broadcast, κι εδώ την ηχητική επένδυση αναλαμβάνουν εξαίρετοι εκλεκτιστές του λεγόμενου ανεξάρτητου ήχου, ως επιμελητές μουσικών αναφορών συνδεδεμένων με το στοιχειωμένα νοσταλγικό πνεύμα του φιλμ. Οι Cat’s Eyes είναι το ντουέτο του Faris Bedwan (από τους Horrors) και της Ιταλοκαναδής σοπράνο και multi – instrumantalist Rachel Zeffira. Κάνουν χρήση μεγάλης γκάμας φυσικών οργάνων και συνθετικών drones, επιτυγχάνοντας ένα σύμπαν με απόηχους των Πράισνερ, Νάιμαν, Τζον Μπάρι – μέχρι το Ρέκβιεμ του Μότσαρτ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
ΚΛΑΣΙΚΗ
ROBERT SCHUMANN
Violin Concerto & Piano Trio No 3 Op. 110
HARMONIA MUNDI
Τις εξαιρετικές νέες ερμηνείες ενός μεγάλου συμφωνικού έργου, του Κοντσέρτου για βιολί και ορχήστρα σε ρε ελάσσονα, και ενός εξίσου δυναμικού έργου μουσικής δωματίου, του Τρίο για πιάνο, βιολί και βιολοντσέλο υπ’ αριθμ. 3, Εργο 19, του Ρόμπερτ Σούμαν (1810-1856) μας έδωσε πολύ πρόσφατα η Harmonia Mundi. Ο κατεξοχήν ρομαντικός Σούμαν μάς προσφέρεται εδώ σε όλο του το μεγαλείο μέσα από τη γεμάτη ακρίβεια και έμπνευση ερμηνεία της Isabell Faust στο βιολί, καθώς και από εκείνες των Jean-Guihen Quevras (βιολοντσέλο) και Alexander Melnikov (πιάνο), δύο σπάνιων δεξιοτεχνών της σημερινής σκηνής. Η Faust έχει την απαιτούμενη βαρύτητα στο Κοντσέρτο αλλά και την αισθαντικότητα στο Τρίο, ενώ στο Κοντσέρτο συνοδεύεται από την εκπληκτική Μπαρόκ Ορχήστρα του Φράιμπουργκ (Freiburger Barockorchester) με τον Pablo Heras-Casado στο πόντιουμ. Συνολικά, μια πολύ σημαντική δισκογραφική στιγμή.
ΗΛΙΑΣ ΜΑΓΚΛΙΝΗΣ