Ο αγροτικός συνεταιρισμός Κορίνθου είναι από τους λίγους εμπόρους που τολμά να εξάγει ελληνικό τυποποιημένο ελαιόλαδο στην Ιταλία. «Ολοι ξέρουμε ότι χιλιάδες τόνοι ελληνικού ελαιολάδου φεύγουν χύμα για την Ιταλία. Ομως είναι πολύ διαφορετικό όταν ένα συσκευασμένο επώνυμο ελαιόλαδο από την Ελλάδα έχει καταφέρει να βρίσκεται στα ράφια ιταλικών σούπερ μάρκετ. Είναι σαν να πουλάς αυτοκίνητο στους Γερμανούς» λέει ο διευθυντής της πρώην Ενωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Κορίνθου, Κώστας Μικρός.
Ο αγροτικός συνεταιρισμός Κορίνθου (πρώην Ενωση), που αριθμεί πάνω από 6.000 φυσικά πρόσωπα-μέλη (33 πρωτοβάθμιους συνεταιρισμούς), παρά την κακή οικονομική συγκυρία, καταφέρνει να έχει θετικό ισολογισμό και να αυξάνει το τζίρο του κατά 12% την τελευταία πενταετία.
Ο πρόεδρος του συνεταιρισμού Χρήστος Μπαρλιάς μας υποδέχτηκε στην είσοδο του κεντρικού κτιρίου της επιχείρησης. «Ξέρετε ποιο είναι το στιχάκι που λένε όλοι οι υπουργοί Γεωργίας αμέσως μόλις αναλάβουν;» απαντά με ερώτηση στην ερώτηση πώς βλέπει τα πράγματα. «"Ο πρωτογενής τομέας είναι η ατμομηχανή της ανάπτυξης", αλλά είναι άλλο να το λες, άλλο να το πιστεύεις και άλλο να το εφαρμόζεις», χαμογελά με νόημα.
Δεξιά από την είσοδο, ο συνεταιρισμός έχει στήσει ένα μαγαζί με συνεταιριστικά προϊόντα από όλη την Ελλάδα, σε μια προσπάθεια από τη μια να δείξει συνεταιριστική αλληλεγγύη και από την άλλη να αποδείξει ότι οι ελληνικοί συνεταιρισμοί παράγουν και μάλιστα ποιοτικά προϊόντα: Φασόλια Πρεσπών, φάβα και ντοματοχυμός διπλής συμπύκνωσης Σαντορίνης, φακές Βοΐου, λάδι Κορίνθου φυσικά, αλεύρια, μακαρόνια και πολλά ακόμα σε μεγάλες συσκευασίες και τιμές που θα ζήλευαν οι Αθηναίοι καταναλωτές. «Δοκιμάστε τα φασόλια μας και θα με θυμηθείτε» προτείνει η κυρία στο ταμείο που παράλληλα ψήνει και ένα καφεδάκι.
Λίγη ώρα αργότερα στο τυποποιητήριο και στο εργαστήριο του συνεταιρισμού πουθενά δεν φαίνεται το… λάδι. Ολα καθαρά και τακτοποιημένα, το ελαιόλαδο περνά από δεξαμενή σε δεξαμενή χωρίς να έρθει σε επαφή με τον αέρα, καθώς ως γνωστόν το οξυγόνο βλάπτει σοβαρά την ποιότητά του.
Οταν κάνεις εμπόριο, δεν φτάνει μόνο να κάνεις καλό λάδι, πρέπει να κάνεις και άλλα πράγματα, να φτιάχνεις για παράδειγμα και ωραία ετικέτα, μας λέει ο κ. Μικρός. Σε ένα ράφι στη σειρά βρίσκονται παρατεταγμένα ελαιόλαδα άλλων τυποποιητών. Στο απορημένο μας βλέμμα ο πρόεδρος του συνεταιρισμού απαντά: «Πρέπει να ξέρεις τον ανταγωνισμό. Κάνουμε αναλύσεις να δούμε τι συμβαίνει».
Μετά την ξενάγηση, πρόεδρος και διευθυντής αναλαμβάνουν να μας εξηγήσουν τη συνταγή της επιβίωσης του συνεταιρισμού. Οπως εξηγούν, έχουν κάνει συγκεκριμένες επιλογές με βάση τις δυνατότητές τους. «Δεν αιθεροβατούμε γι’ αυτό και είμαστε υγιείς», λέει ο κ. Μπαρλιάς.
«Το εμπόριο του ελαιολάδου είναι δύσκολο γιατί έχει μικρό ποσοστό κέρδους για τον τυποποιητή, έχουμε μόνιμες συνεργασίες με Καζαχστάν, Καναδά, Ρουμανία, Σερβία και ξεκινάμε με το Μεξικό. Ο συνεταιρισμός τυποποιεί περίπου 200 τόνους ελαιολάδου. Την ίδια στιγμή, η συνολική παραγωγή του νομού Κορινθίας σε ελαιόλαδο κυμαίνεται από 7.000-16.500 τόνους ανάλογα τη χρονιά.
Δεν θα μπορούσατε να τυποποιείται περισσότερο ελαιόλαδο; «Ασφαλώς. Ομως η Κόρινθος είναι πολύ κοντά στο μεγαλύτερο αστικό κέντρο της χώρας. Αυτό σημαίνει ότι η μεγαλύτερη ποσότητα φεύγει χύμα απευθείας από τους παραγωγούς ή πηγαίνει στην ιδιοκατανάλωση. Αυτό που μένει προς πώληση από όλο τον νομό γενικά δεν ξεπερνά τους 3.000 τόνους τις καλές χρονιές. Προς Ιταλία φεύγουν χύμα 2.600 τόνοι, από αυτή τη διαδικασία εμείς απέχουμε. Από τους υπόλοιπους 400 τόνους που απομένουν, εμείς τυποποιούμε το μισό».
Ο συνεταιρισμός πάντως σύντομα ετοιμάζεται να ξεκινήσει τις εξαγωγές βρώσιμης ελιάς, ενώ μέσω συμβολαιακής γεωργίας αγοράζει βερίκοκο για κομπόστα.
Οσον αφορά τον τρόπο λειτουργίας των συνεταιρισμών που πολλά έχουν ειπωθεί, ο κ. Μικρός είναι κάθετος. «Οι συνεταιρισμοί που είναι στην αγορά και ήθελαν να μείνουν έχουν κάνει μόνοι τους το ξεκαθάρισμα. Είναι δυνατόν μια επιχείρηση που τζιράρει εκατομμύρια και έχει γενική συνέλευση να αποφασίζει με βάση αυτό που λέει ένας κάποιος Μπαρμπα-Γιώργος;».