Ο θρύλος λέει ότι ένας γίγαντας ζητούσε φόρο για όποιον ήθελε να διασχίσει τον ποταμό Scheldt. Αν ο διαβάτης έφερνε αντίρρηση, ο γίγαντας τού έκοβε το χέρι και το πετούσε στο νερό. Ωσπου, ένας Ρωμαίος στρατιώτης αντιστάθηκε, και αντί να ακρωτηριαστεί από τον γίγαντα, έκοψε αυτός το χέρι του γίγαντα. Ετσι, πήρε το όνομά της η πόλη της Αμβέρσας, που στην ουσία σημαίνει «Ριψοχέρης».
Τέτοιες παλιές ευρωπαϊκές παραδόσεις μού θύμισε ο υπουργός Εσωτερικών, Νίκος Βούτσης, καθώς τον άκουσα σε μία απάντησή του στη Βουλή. Επειτα από τα λίγα δευτερόλεπτα που κράτησε η συγκεκριμένη τοποθέτησή του, γύρισα να δω εάν το χέρι μου είναι ακόμη κολλημένο στον ώμο, καθώς ως «αντιφρονών» ένιωσα απειλούμενος. Αυτά είπε ο κ. υπουργός: «Η σύγκρουση θα είναι σκληρή (…) και το μήνυμα πρέπει να το πάρετε. Το μακρύ σας χέρι στην επικοινωνία και στην κατασυκοφάντηση που γίνεται και του ελληνικού λαού και των μαζικών αγώνων και των πολιτικών δυνάμεων της Αριστεράς, θα κοπεί από τη ρίζα του».
Δεν αιφνιδιάστηκα από την αυστηρότητα της ποινής. Πιστεύω ότι οι παραβάτες πρέπει να τιμωρούνται. Επιπλέον, το μέτρο είναι πρακτικό, καθώς οι χωλοί συνάνθρωποί μας θα ταυτοποιούνται άμεσα ως αντιφρονούντες. Αιφνιδιάστηκα όμως από τη φαντασία του υπουργού και την εικονοποιητική δύναμη του λόγου του. Φαντάστηκα το μακρύ χέρι όσων θέλουν να συκοφαντήσουν την κυβέρνηση (και όπως είπε ο κ. υπουργός, κατ’ επέκταση και τον ελληνικό λαό, καθώς ως γνωστόν υπάρχει ταύτιση) και σκέφτηκα την άμεση επίπτωση του ακρωτηριασμού τους. Επιπλέον, πρόσεξα την ένταση του λόγου του κ. υπουργού και την ικανοποίηση που μετέδιδε το πάθος της φωνής του. Υποθέτω αυτήν την περίοδο συγκροτούνται οι λίστες όσων αυθαδιάζουν και υπονομεύουν το κυβερνητικό έργο. Για τον σκοπό αυτό, υπάρχει και η υπηρεσία του εθελοντισμού. Υπηρέτες της κυβέρνησης επιχειρούν να τραβήξουν το αυτί όσων σχολιάζουν κριτικά ή επιθετικά το νέο καθεστώς και οι κρυφές «κάμερες» δεν είναι πλέον τόσο αφανείς. Οι «επιθεωρητές» της νέας ορθότητας είναι στρατευμένοι και αδιάλλακτοι, με τη «σκέψη» στεγανοποιημένη. Στο τέλος, και το δικό τους έργο θα βαθμολογηθεί, και μένει να δούμε πόσοι εξ αυτών θα παραμείνουν αρτιμελείς ή θα υποστούν και αυτοί τη συνέπεια του «ακρωτηριασμού».