Ο πρωθυπουργός δεν εξελέγη από το 4% που αποτελούσε τον παραδοσιακό σκληρό πυρήνα του κόμματός του. Η ελληνική κοινωνία είναι απελπισμένη και κουρασμένη από την πρωτόγνωρη οικονομική κρίση, αλλά δεν έχει χάσει τη λογική της. Η πλειονότητα των πολιτών δεν υιοθετεί τις απόψεις του «4%» για την Παιδεία, για τα ζητήματα που αφορούν τον νόμο και την τάξη, για την αντιμετώπιση της επιχειρηματικότητας και των επενδύσεων. Τρία πράγματα περίμεναν οι πολίτες: δουλειές, μια καλύτερη συμφωνία εντός του ευρώ και ένα λιγότερο παλαιοκομματικό στυλ διακυβέρνησης. Μέχρι τώρα βλέπουν την αγορά «παγωμένη» αν όχι διαλυμένη, τη χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας και την καταραμένη συνήθεια διορισμού πολιτευτών και «ημετέρων» σε θέσεις-κλειδιά στον κρατικό μηχανισμό. Ο κ. Τσίπρας έχει ακόμη την ανοχή μιας σημαντικής μερίδας των πολιτών. Αν όμως συνεχίσει να αναφέρεται στη σκληροπυρηνική του πελατεία και ταυτόχρονα δεν πάρει τις αποφάσεις που απαιτούν οι στιγμές για να κλείσει η συμφωνία με τους έξω, θα οδηγήσει τη χώρα στα βράχια. Δική του απόφαση είναι αν θα συνεχίσει την προσκόλληση σε ακραίους και δραχμικούς κύκλους ή αν θα επιδιώξει ευρύτερες συμμαχίες και συναινέσεις για να βγει ο τόπος από το τέλμα. Εχει ήδη καθυστερήσει δραματικά στη λήψη της απόφασης που αφορά το με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει.
Με το «4%»;
1' 1" χρόνος ανάγνωσης
