Οι Αμερικανοί, εν τη αφελεία τους, φοβούμαι ότι παρεξήγησαν την ανοχή και την καλή διάθεση της κυβέρνησης Κοινωνικής Σωτηρίας απέναντί τους. Κατανοητόν. Τόσα χρόνια έχουμε να δούμε διαδήλωση να καταλήγει στην αμερικανική πρεσβεία, το άγαλμα του Τρούμαν έχει να γκρεμιστεί από το βάθρο του κάτι δεκαετίες τώρα και με τον καιρό ξέχασαν τα «ηχηρά ραπίσματα» που κατάφερνε ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου στον Ρέιγκαν. Με την έπαρση που τους διακρίνει δεν μπόρεσαν να εκτιμήσουν την ευγένεια του κ. Βαρουφάκη ο οποίος αφιέρωσε δώδεκα ολόκληρα λεπτά από τον πολύτιμο χρόνο του για να δώσει δωρεάν ταχύρρυθμο μάθημα οικονομικής πολιτικής στον πρόεδρο Ομπάμα. Τους κακομάθαμε κι εμείς, δεν λέω, αλλά όταν ο Ελλην αισθάνεται δυνατός, του βγαίνει ο καλύτερός του εαυτός.
Ως εκ τούτου βρήκαν την ευκαιρία για να υπενθυμίσουν την οχληρή παρουσία τους με αφορμή την αποφυλάκιση του κ. Σάββα Ξηρού. Αγνόησαν την καταδεκτικότητα ενός Νίκου Κοτζιά ο οποίος δέχθηκε να συναντηθεί με τον κ. Κέρι και να υποστεί την αφόρητη γκρίνια του περί τρομοκρατίας. Και έφτασαν να απασχολήσουν ακόμη κι έναν Τσίπρα με τις εμμονές τους. Ευτυχώς ο πρωθυπουργός έβαλε τα πράγματα στη θέση τους. «Η Δημοκρατία δεν μπορεί να εκδικείται», είπε στον Ομπάμα και του αποκάλυψε ότι ο πραγματικός κίνδυνος είναι οι τζιχαντιστές. Είχε μάλιστα τη λεπτότητα να μην τους υπενθυμίσει τις φυλετικές διακρίσεις, τις βόμβες ναπάλμ στο Βιετνάμ, τη δολοφονία του Αβραάμ Λίνκολν, την τραγική αυτοκτονία της Μέριλιν και την αδιαφορία με την οποία λογοκρίνουν τη σοφία ενός Τσόμσκι.
Ως πότε αυτοί οι Αμερικανοί θα κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους; Ως πότε θα βάζουν εμπόδια στη διαδικασία της εθνικής συμφιλίωσης; Διότι ο κ. Νίκος Βούτσης το ξεκαθάρισε πως η αποφυλάκιση του κ. Σάββα Ξηρού είναι ένα βήμα προς την εθνική συμφιλίωση. Επειδή δε η κατάσταση της υγείας του είναι ομολογουμένως πολύ άσχημη, υποθέτω ότι έπεται απελευθέρωση και του αδελφού του, κ. Χριστόδουλου, για τη σειρά διαλέξεων περί εθνικής συμφιλίωσης που σκοπεύει να δώσει η οικογένεια στα πανεπιστήμια της χώρας. Δεν είναι πρέπον οι φοιτηταί να γνωρίζουν μόνον τη σκέψη του κ. Κουφοντίνα. Η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών επιβάλλει και τον αντίλογο από την ιστορική οικογένεια των Ξηρών.
Θα προσπαθήσω να σοβαρευτώ, γνωρίζοντας πως η υπεράσπιση της σοβαρότητας στην Ελλάδα του 2015 θεωρείται από πολλούς προδοσία της αδάμαστης ψυχής μας. Θα προσπαθήσω να σοβαρευτώ παραβλέποντας αν είναι δυνατόν πως ο χειρισμός της υπόθεσης από την κυβέρνηση προσβάλλει τη μνήμη των νεκρών της Δημοκρατίας―γιατί τα θύματα του Ξηρού έπεσαν στις επάλξεις της Δημοκρατίας μας. Και προσπαθώντας να σοβαρευτώ θα καταλήξω πως έχουμε μια κυβέρνηση η οποία, για να ικανοποιήσει το λαϊκό αίσθημα των Εξαρχείων, προτιμά να θυσιάσει ακόμη ένα από τα νήματα που συνδέουν την Ελλάδα με την επικράτεια του πολιτισμένου κόσμου, την αξιοπιστία της χώρας απέναντι στις ΗΠΑ.
Θα μου πείτε, όταν αισθάνεσαι από πίσω σου την καυτή ανάσα της λαϊκής εντολής, όταν έχεις καταφέρει τόσα στον διαγωνισμό του ευτράπελου, τότε γιατί να μη ρίξεις κι ένα χαστούκι στους Αμερικανούς για να καταλάβουν τι θα πει Ελλάς, και κυρίως τι θα πει δημοκρατία;