Σε μια κανονική χώρα, η υποχρεωτικώς κεντρική διαχείριση των διαθεσίμων φορέων της Γενικής Κυβέρνησης, δηλαδή του κράτους ή, καλύτερα ακόμη, της Εκτελεστικής Εξουσίας, θα είχε τακτοποιηθεί από την πρώτη στιγμή της μεγάλης κρίσης.
Οι υπουργοί πήραν τα ατελείωτα δάνεια του Μνημονίου και άφησαν το κράτος να λειτουργεί όπως παλιά. Τα σοβαρά κράτη, ειδικότερα όταν έρχεται μεγάλη μπόρα, οργανώνονται καταλλήλως ώστε να περιορίσουν τις ζημιές. Τα λιγότερο σοβαρά κράτη συμπεριφέρονται όπως αυτές τις μέρες το δικό μας. Διατάσσουν και απαιτούν: δήμαρχοι και περιφερειάρχες, διοικητές και διευθύνοντες σύμβουλοι οργανισμών και επιχειρήσεων, οφείλουν να υποκύψουν στις εντολές τους.
Η κυβέρνηση έπρεπε να έχει μεριμνήσει ήδη από τον Φεβρουάριο. Πόσο μάλιστα αφού οι άνθρωποι της νέας εξουσίας σκόπευαν να οδηγήσουν το κράτος σε μια δύσκολη και αργόσυρτη διαπραγμάτευση. Οι ξένοι τεχνοκράτες είχαν προειδοποιήσει για τον κίνδυνο ρευστότητας.
Επομένως, θα ήταν τίμιο να παραδεχτούν δημοσίως ότι δεν τα υπολόγισαν καλά. Αποδεικνύεται ότι η τακτική διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης δεν ήταν σωστά σχεδιασμένη. Αλλιώς, δεν θα χρειαζόταν τώρα να ψάχνουμε στο βάθος της τσέπης του ευρύτερου κράτους για να ζήσει κάποιες εβδομάδες από τα ψιλά που θα ανακαλύψει!
Οι θεσμικοί τεχνοκράτες της τρόικας γνώριζαν ότι στον ευρύτερο κρατικό τομέα κυκλοφορούν αρκετά δισεκατομμύρια, χωρίς κανείς να γνωρίζει το άθροισμά τους. «Μας κατηγορείτε ότι σας απειλούμε με ασφυξία, όταν δεν έχετε αξιοποιήσει τα κεφάλαια που κάθονται σε κρατικά ταμεία», υπογράμμιζαν.
Σε κάθε περίπτωση, μπροστά στην απειλή να σκάσει το κράτος, η λογική απάντηση των εκλεγμένων αρχόντων της εκτελεστικής κρατικής εξουσίας είναι μια δουλεμένη συμφωνία. Διαχειριστές είναι οι περιφερειάρχες και οι δήμαρχοι, όπως και οι υπουργοί, και όλοι μαζί την ίδια λαϊκή εντολή έχουν: να διαχειριστούν τα κοινά κατ’ οικονομίαν.
Περιγράψαμε την Κυριακή που πέρασε τι θα συμβεί εάν το κράτος δεν πληρώσει μία δόση από τα χρέη μας προς το ΔΝΤ. Αν ξεκινήσει η καταστροφή, με ποιον τρόπο νομίζουν ότι θα διαφυλάξουν τα χρήματά «τους» οι αυτοδιοικητικοί;
Η αποτροπή κατάρρευσης του κράτους είναι μέριμνα και καθήκον όλων μας. Οι πολίτες που πληρώνουν με ακατανόητη πειθαρχία τους πιο ελεεινούς φόρους, όπως έπραξαν με τον ΕΝΦΙΑ, το κάνουν γιατί κατανοούν ότι το δικό τους σπιτικό θα καταστραφεί εάν το κράτος καταστραφεί. Οι αυτοδιοικητικοί; Από την άλλη, η αντίδραση των αυτοδιοικητικών δικαιολογείται για δύο λόγους. Οι υπουργοί ποδοπάτησαν τις αρχές της αμοιβαίας ευθύνης. Επιπλέον, αποκαλύπτοντας την τραγωδία του δημόσιου ταμείου, εξαθλίωσαν οριστικά την πιστοληπτική αξιοπιστία του κράτους χειροτερεύοντας το ταμειακό αδιέξοδο. Πώς να μη φοβάται κανείς με όλα τούτα;