ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ. Υπέροχες, ντελικάτες αποχρώσεις του ροζ και του φούξια κυριαρχούν στο σκηνικό της πρώτης πράξης που δημιούργησε για το μπαλέτο «Σταχτοπούτα» ο διάσημος Γάλλος σχεδιαστής μόδας Κριστιάν Λακρουά. Ηταν το πρώτο άγγιγμα του ραβδιού μιας νεράιδας, η δική μας είσοδος στη μαγεία.
Το Σάββατο που μας πέρασε (25/4) στην αίθουσα «Αλεξάνδρα Τριάντη» του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών δόθηκε η δεύτερη παράσταση του μπαλέτου της Σταχτοπούτας του Γιόχαν Στράους του νεότερου από το Μπαλέτο της Λυρικής Σκηνής. Πρόκειται για μία παλαιότερη χορογραφία του Ρενάτο Τζανέλα, του καλλιτεχνικού διευθυντή του Μπαλέτου όταν διηύθυνε την Κρατική Οπερα της Βιέννης. Ο χορογράφος αναβίωσε το έργο με τους χορευτές της Λυρικής διατηρώντας τη συνεργασία του με τον Κριστιάν Λακρουά στα σκηνικά και τα κοστούμια.
Λάμψη, πολυτελή υφάσματα, υψηλή ραπτική, χρώματα, χρώματα, χρώματα… Συνδυασμένα με όλους τους πιθανούς τρόπους, το αποτέλεσμα πότε αιθέριο, πότε κιτς (στην περίπτωση της κακιάς μητριάς), πότε εντελώς παραμυθένιο. Από τα ύψη της σκηνής ένα σύννεφο κατεβαίνει. Πάνω του στέκεται ο συνθέτης του μπαλέτου, ο Γιόχαν Στράους ο νεότερος, ένα από τα ευρήματα του Τζανέλα, ο οποίος αντικαθιστά την καλή νεράιδα του παραμυθιού με έναν αντίστοιχο χαρακτήρα που θα υποστηρίξει τη Σταχτοπούτα σε όλη τη διάρκεια του έργου.
Η υπόθεση έχει παραμείνει ίδια, όμως είναι τόσο αλλαγμένο το περιβάλλον (βρισκόμαστε στο Παρίσι, η Σταχτοπούτα ονομάζεται Γκρέτε και σχεδιάζει κοστούμια σε ένα πολυκατάστημα) που με προσπάθεια αναζητά κανείς το νήμα σύνδεσης με το παραμύθι που γνωρίζαμε ως παιδιά. Βεβαίως υπάρχει η κακιά μητριά που ερμηνεύει έξοχα ο Στράτος Παπανούσης, οι δύο κόρες της, ο πρίγκιπας είναι πλέον ο γιος του ιδιοκτήτη του πολυκαταστήματος. «Δεν καταλαβαίνω τίποτα» ακούω ένα παιδί δίπλα μου να λέει. Δεν πειράζει. Το σκηνικό αλλάζει και βρισκόμαστε στο σπίτι του κυρίου Αρνό που διοργανώνει χορό. Εδώ ο Κριστιάν Λακρουά έχει δώσει ένα ρεσιτάλ υψηλής ραπτικής με φορέματα το ένα πιο όμορφο από το άλλο. Η εντύπωση που δίνουν τα χρώματα και τα υφάσματα των κοστουμιών καθώς λάμπουν κάτω από τα φώτα κυριαρχεί ακόμη και στον χορό (πάντως η ομάδα είναι σε πολύ καλή φόρμα!).
Σταχτοπούτα-Γκρέτε το βράδυ του Σαββάτου η Μαρία Κουσουνή, Γκουστάφ/πρίγκιπας ο Βαγγέλης Μπίκος. Δύο αξιόλογοι χορευτές που απολαμβάνουμε στο pas de deux της τρίτης πράξης αλλά και στο φινάλε που δίνεται με τον «Γαλάζιο Δούναβη». Αν πάντως μου ζητούσαν να ξεχωρίσω μια στιγμή από αυτή την εντυπωσιακή παράσταση, θα στεκόμουν στην ομάδα των είκοσι μικρών παιδιών ντυμένα σαν αγγελάκια/έρωτες που έρχονται στην πρώτη εικόνα της τρίτης πράξης να περιτριγυρίσουν τους ερωτευμένους στα όνειρά τους…