Μνημόνιο: υποκριτές, ψεύτες και πραγματικότητα

Μνημόνιο: υποκριτές, ψεύτες και πραγματικότητα

Μνημόνιο: υποκριτές, ψεύτες και πραγματικότητα

Κύριε διευθυντά

Δημαγωγοί, υποκριτές και ψεύτες αναζητούν την «αλήθεια» για το πώς μπήκαμε στο Μνημόνιο. Εξαιτίας της ιδιότυπης συμμαχίας Τσίπρα – Καραμανλή, η «αλήθεια» αναζητείται μόνο στη μετά Καραμανλή περίοδο. 2010 μέχρι σήμερα. Πριν από λίγες ημέρες δημοσιεύθηκε σε μερικούς ιστότοπους άρθρο του προέδρου της Δράσης κ. Θεόδωρου Σκυλακάκη με στοιχεία τα οποία πιστεύω ότι πρέπει να γνωρίζει όποιος θέλει να θεωρείται ενημερωμένος. Oλα τα στοιχεία είναι της Eurostat. Από το 2001 έως το 2009 το κράτος στο σύνολό του ξόδεψε 826 δισ. ευρώ και εισέπραξε 691. Μπήκε μέσα 135 δισ.! Για να καλύψει τη διαφορά δανείστηκε.

Για να έχει ο βιαστικός αναγνώστης μια πρακτική αίσθηση του αριθμού 135 δισ., επισημαίνω ότι ισούται με 52 φορές τον καταραμένο ετήσιο ΕΝΦΙΑ.

Καθυστερημένα, πολύ καθυστερημένα, κατάλαβαν το 2010 οι δανειστές ότι η κατάσταση αυτή δεν πάει άλλο. Eτσι φτάσαμε στο Μνημόνιο. Για να μη βουλιάξουμε, δέχθηκαν να μας δανείσουν ξανά, έως ότου συνέλθουμε, αν εμείς συμφωνήσουμε να μη συνεχίσουμε να κάνουμε όσα μας οδήγησαν στη χρεοκοπία. Η συμφωνία κατεγράφη σε Μνημόνιο. Στη συνέχεια, οι δημαγωγοί και ψεύτες βάλθηκαν να μην τηρούν όσα συμφωνήθηκαν. Ο ένας μετά τον άλλο έσκιζαν το Μνημόνιο. Στην πενταετία, από το 2010 έως το 2014 (πάντα με στοιχεία της Eurostat), ξοδέψαμε 91 δισ. ευρώ περισσότερα από όσα εισπράξαμε!

Το 2014 φάνηκε να είχε βρεθεί επιτέλους μια κάποια ισορροπία (που φιλοδοξεί να ανατρέψει η νέα κυβέρνηση το 2015). Το 2014 είχαμε, σύμφωνα με τη Eurostat, επαναφέρει το έλλειμμα στα επίπεδα του 2001: 6,3 δισ. ευρώ το 2014, 6,6 δισ. ευρώ το 2001. Πώς όμως έγινε αυτό; Τα έσοδα (δηλαδή κυρίως οι φόροι) αυξήθηκαν 23 δισ. ευρώ σε σχέση με το 2001 και τα έξοδα (τα λεφτά που ξοδεύει το κράτος για τις υπηρεσίες που παρέχει στου πολίτες) επίσης αυξήθηκαν κατά 23 δισ. ευρώ. Αναρωτιέμαι, ποιος πιστεύει ότι η ποιότητα των παρεχομένων από το κράτος υπηρεσιών είναι σήμερα πολύ καλύτερη απ’ ό,τι ήταν το 2001; Aν η ποιότητα των υπηρεσιών δεν είναι καλύτερη, γιατί πρέπει να πληρώνουν οι πολίτες 23 δισ. ευρώ παραπάνω; Χωρίς καμιά αμφιβολία, αν δεν ξοδεύαμε αυτά τα 23 δισ. ευρώ παραπάνω για τις ίδιες ή χειρότερες υπηρεσίες, σήμερα η Ελλάδα δεν θα ήταν σε Μνημόνιο και θα μπορούσε να δανειστεί από τις αγορές με μηδενικά επιτόκια, όπως οι κουτόφραγκοι.

Με τις δημοσιονομικές επιδόσεις που αναδεικνύει η Eurostat, δεν πρέπει να μας κάνει εντύπωση ότι κανείς δεν μας εμπιστεύεται. Eχουμε πια ελάχιστο χρόνο πριν γίνει ανεξέλεγκτη η κατάσταση. Δεν χρειάζεται να τον αναλώσουμε σε εξεταστικές και ανόητες «διαπραγματεύσεις» διότι η αλήθεια είναι μπροστά μας και φωνάζει «κάντε κάτι για τις δαπάνες»!

Στεφανος Μανος

Χώρα- κουρέλι

Κύριε διευθυντά

Πριν από τον πόλεμο του ’40 ο Μεταξάς είχε πει να βγάλετε τα λουλούδια από τις γλάστρες και να βάλετε λαχανικά γιατί προμηνυόταν πόλεμος.

Και ήρθε ο πόλεμος, 10 χρόνια υποφέραμε με Ιταλούς, με Γερμανούς, με Τούρκους και το τελευταίο το χειρότερο με τους αντάρτες. Βγήκαν κάτι παραμορφωμένοι και σήκωσαν τους τεμπέληδες, τους κατσικοκλέφτες, τους έκαναν δολοφόνους και εσκότωσαν την μάνα τους, τον πατέρα τους και τα αδέρφια. Εβγήκε ο Λεωνίδας Κύρκος στην τηλεόραση και τους τα εφώναξε, αλλά δεν μας ωφελούν εμάς τα λόγια του, εμείς τους ανθρώπους μας δεν τους ξαναβλέπουμε.

Μετά τον πόλεμο εμείς οι παλαιότεροι ριχτήκαμε όλοι στη δουλειά, στο εξωτερικό, στο εσωτερικό, εφτιάσαμε σπίτια, δρόμους, ιδρύματα και τα καταστρέψαν όλα από το ’81 που άλλαξαν οι κυβερνήτες και έγιναν καλοπατέρες.

Εδωσαν και στις κότες συντάξεις και μισθούς, έβαλαν στο Δημόσιο γραμματισμένους και αγράμματους, με τι θα τα πλήρωναν όλα αυτά; Είχαν καμιά μηχανή να βγάζει χρήματα ή να παίρνουν δανεικά και αγύριστα;

Γι’ αυτό εφτάσαμε εδώ. Δεν ξέρω γιατί δεν δουλεύει ο κόσμος, μικροί και μεγάλοι, οι Αλβανοί γιατί δουλεύουν; Εμείς περιμένουμε «πέσε μαραγκούλα να σε φάω, δεν προλαβαίνει να γένει, την τρώνε τα πουλιά».

Ενα εργοστάσιο ήταν στους Φιλιάτες, το έκλεισαν κι αυτό. Το καλοκαίρι αρρώστησα και εγώ στα βαθιά γεράματα, επήγα στο νοσοκομείο 10 μέρες. Είδα καλά και δυσάρεστα, ευτυχώς που έχουμε ένα καλό νοσοκομείο με αξιόλογους γιατρούς και προσωπικό, όλοι τους με ευγένεια, αυτά θέλει ο άρρωστος.

Να αγιάσει αυτός που έβαλε τα θεμέλια και σώνεται ο κόσμος. Στον θάλαμο που ήμασταν πέντε γριές, είχαμε το βράδυ πέντε ξένες αποκλειστικές, Αλβανίδες και Ρωσίδες. Οι Ελληνίδες είναι αρχόντισσες. Ερχόταν μία αργά το βράδυ και την ερώτησα πούθε είναι. Από την Αλβανία είμαι, μου είπε. Πού μένεις; Μένω στην Κοκκινιά. Με τι έρχεσαι εδώ τούτην ώρα; Με το αυτοκίνητό μου. Πώς πήγε εκεί; της λέω. Εκοιτούσα μια γριά και μένουμε εκεί, δεν πληρώνω νοίκι, έχω τα ζωντανά μου, βάζω τα κηπικά μου. Τι ζωντανά έχεις; της είπα. Εχω 60 πρόβατα. Πώς τα θρέφετε, αγοράζετε τροφές; Οχι, μου είπε, λίγα πράματα. Καθαρίζει ο άνδρας μου τα περιβόλια, τα κλαδεύει  κι εκεί τα βάζομε.

Εμείς γιατί εφτάσαμε εδώ; Επάει το χρήμα στην Αλβανία, και το λάδι. Οι Ελληνίδες δεν σκύβουν να μάσουν ελιές, χαλάει το μανικιούρι. Κοιτάζουν το πορτοφόλι να βρουν κανένα πενηντάλεπτο, να πάρουν τρία κλωνιά μαϊντανό. Θα μας πάρουν τον τόπο οι Αλβανοί.

Οι κυβερνήτες δεν ξέρουν να κυβερνήσουν, περιμένουν τα έτοιμα, αλλά αν κοπεί το νερό, θα σταματήσει ο μύλος. Τι θα γίνει ο κόσμος που δεν δουλεύει; Ακουσα στην τηλεόραση πως διορίσαν νέα παιδιά με 500 ευρώ. Πως θα ζήσουν αυτά τα παιδιά, πώς θα κάνουν οικογένεια;

Και οι μεγαλύτεροι καρεκλάδες παίρνουν δυο και τρεις χιλιάδες δουλεμένα και αδούλευτα. Εδούλεψαν περισσότερο από τον εργάτη, από τον αγρότη, από τον κτηνοτρόφο; Ή μήπως είχαν διπλές μασέλες και διπλά στομάχια; Η καρέκλα ψωμί δεν βγάζει. Αλλοι σκάβουν και κλαδεύουν, και μετράνε και τη δεκάρα, και άλλοι πίνουν και μεθούνε.

Κανένας έλεγχος, καμιά πειθαρχία, φάτε λύκοι, φάτε αρκούδες.

Να τσακιστούν να φέρουν τους μισθούς και τις συντάξεις όλες στα πεντακόσια. Αν θα γίνει αυτό, θα βγει το χρέος και θα ζήσει και ο κόσμος.

Είχαμε μια χώρα ξακουστή, μια χώρα ξακουσμένη και την εκατάντησαν ένα κουρέλι.

Αλεξανδρα Δημητριου

Να ερωτηθεί το «σύνολο» του λαού

Κύριε διευθυντά

Οσες εκλογές και αν κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ το πιθανότερο θα είναι ότι παραμένει το πρώτο κόμμα, με ποσοστό βέβαια αρκετά μικρότερο του 36,4% που πήρε στις τελευταίες εκλογές. Για ό,τι κάνει ο πρωθυπουργός συνηθίζει να μας λέει με ιδιαίτερη έμφαση ότι έχει νόμιμη εντολή του ελληνικού λαού να κυβερνάει. Υπάρχουν όμως κάποια «κρίσιμα εθνικά θέματα» για τα οποία, σύμφωνα με την παράγραφο 2 του άρθρου 44 του Συντάγματος, αρμόδιος είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας (που εκπροσωπεί το σύνολο του ελληνικού λαού, προσθέτω εγώ) ο οποίος και προκηρύσσει με διάταγμα «δημοψήφισμα», ύστερα από απόφαση της απόλυτης πλειοψηφίας της Βουλής, η οποία λαμβάνεται με πρόταση του υπουργικού συμβουλίου. Θα είναι παγκόσμια έκπληξη η αυταρχική και στην ουσία αντισυνταγματική απόφαση αυτής της κυβέρνησης να μη ρωτήσει τον ελληνικό λαό για την κοινωνικοοικονομική και κυρίως γεωπολιτική ένταξη της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση (και δευτερεύοντως στο Eurogroup, προσθέτω εγώ).

Σταυρος Τσουκαντας – Πρώην Γεν. Δ/ντής του ΥΠΑΝ

Συνεργασία κράτους – τραπεζών

Κύριε διευθυντά

Μία από τις μεγαλύτερες παθογένειες που αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία είναι η φοροδιαφυγή. Η φοροδιαφυγή στην Ελλάδα αντιστοιχεί ως ποσοστό του ΑΕΠ περίπου στο 20-35%, δηλαδή περί τα 70-80 δισ. Eνα μέτρο που θα δώσει λύση στο μεγάλο αυτό πρόβλημα είναι η συνεργασία του κράτους με το τραπεζικό σύστημα. Ακούγονται διάφορες προτάσεις σχετικά με την πρόταση αυτή, αλλά δεν έχει υλοποιηθεί κάτι έως τώρα. Θα πρέπει λοιπόν να εκδώσει το κράτος σε συνεργασία με το τραπεζικό σύστημα άμεσα μια κάρτα (χρεωστική ή πιστωτική) για τους απλούς καταναλωτές, αλλά φυσικά και για τους επιχειρηματίες, όπου με αυτές θα διενεργούνται όλες οι συναλλαγές τους. Δηλαδή θα διακινείται ηλεκτρονικά το χρήμα μέσω των χρεώσεων και των πιστώσεων των λογαριασμών. Σαφώς θα πρέπει να παρέχονται κίνητρα στους καταναλωτές όπως σύμφωνα με πρόταση των τραπεζών είναι η επιστροφή 1-2% της αξίας των συναλλαγών.

Στον νέο Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ν. 4172/2013) στο άρθρο 23 αναφέρει ότι θα πρέπει όλες οι συναλλαγές άνω των 500 ευρώ να γίνονται μέσω τραπέζης, διαφορετικά δεν θα εκπίπτουν οι δαπάνες των επιχειρηματιών. Δυστυχώς, οι συναλλαγές άνω των 500 ευρώ αποτελούν μόλις το 8% των συνολικών συναλλαγών. Αυτό το ποσό θα πρέπει να μειωθεί στα 50-100 ευρώ, όπου στα αντίστοιχα ποσά διενεργείται το 70% των συναλλαγών. Αυτό πρακτικά θα μειώσει τη φοροδιαφυγή και τη διαφθορά και θα τονώσει τη ρευστότητα των κρατικών ταμείων, που είναι αρκετά χαμηλή.

Συνεπώς, με την εφαρμογή του μέτρου αυτού, τα οφέλη θα είναι πολλαπλά για όλους. Θα ενισχυθεί η ρευστότητα των τραπεζών λόγω ελαχιστοποίησης του χρόνου που θα μένουν εκτός συστήματος τα χρήματα διότι θα μεταφέρονται απευθείας από τους τραπεζικούς λογαριασμούς των καταναλωτών στους τραπεζικούς λογαριασμούς των επιχειρηματιών. Το κράτος θα καταφέρει να πατάξει τη φοροδιαφυγή και την παραοικονομία, να αυξήσει την εισροή των εσόδων στα κρατικά ταμεία και σαφώς θα μπορεί να ελέγχει και να διασταυρώνει μέσω των συναλλαγών τις φορολογικές δηλώσεις και φυσικά οι καταναλωτές θα είναι κερδισμένοι, αφού θα τους επιστρέφεται ένα ποσοστό της αξίας των συναλλαγών τους.

Λεωνιδας Μ. Πανιερακης – Φοιτητής Τμ. Λογιστικής ΤΕΙ Κρήτης

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή