Χίλια και ένα χρώματα στην Ιορδανία

Χίλια και ένα χρώματα στην Ιορδανία

12' 16" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Οδοιπορικό πέντε ημερών στη μαγευτική χώρα της Μέσης Ανατολής.

Ενα ολόκληρο βράδυ πέρασε ο Πίτερ Ο’ Τουλ στον «Λόρενς της Αραβίας» καθισμένος στην έρημο και προσπαθώντας να βρει μια λύση για το πώς θα νικούσαν (οι Αγγλοι και οι Αραβες) τους Τούρκους. Το ξημέρωμα σηκώθηκε και ανέκραξε: «Ακαμπα». Αυτό όλο κι όλο ήταν που γνώριζα για την παραθαλάσσια πόλη της Ιορδανίας. Από την Πέτρα, πάλι, θυμόμουν το εντυπωσιακό Θησαυροφυλάκιο σε μια σκηνή του φιλμ «Ιντιάνα Τζόουνς και η τελευταία Σταυροφορία». Αν προσθέσω και τη δραστήρια βασίλισσα Ράνια, ολοκληρώνονται όλα όσα ήξερα για την Ιορδανία πριν ξεκινήσει το πενθήμερο ταξίδι μου σ’ ετούτη τη χώρα της Μέσης Ανατολής. Είχα την τύχη να δω και τα τρία από κοντά: μία μέρα στην Ακαμπα, ένα πρωινό στην Πέτρα και μια συνάντηση με τη βασίλισσα στο Μουσείο Βασιλικών Αυτοκινήτων του Αμμάν.

Περιτριγυρισμένη από 150 δημοσιογράφους από όλο τον κόσμο, η βασίλισσα Ράνια μάς μίλησε για όσα έχει να προσφέρει η χώρα της από κάθε απόψη: ιστορία, πολιτισμό, φύση, περιπέτεια, υγεία, θρησκεία. «Υπάρχει κάτι για τον καθένα», τόνισε. Την αλήθεια των λόγων της είχαμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε από κοντά – όσο κι αν ακούγεται περίεργο για μια χώρα 92.300 τ.χλμ., το 75% της οποίας όμως είναι έρημος. Κάθε επισκέπτης του Χασεμιτικού Βασιλείου της Ιορδανίας επιστρέφει πλούσιος σε χρωματιστές εικόνες, αρώματα και… κιλά (αν, όπως κι εγώ, δεν μπορεί να αντισταθεί στους γευστικούς πειρασμούς, που είναι αμέτρητοι).

Οι 18 αποχρώσεις της πέτρας

«Είναι το πιο όμορφο πράγμα που έχω δει ποτέ στη ζωή μου», μου είπε ένας φίλος πριν επισκεφτώ την Ιορδανία. Τώρα πια ξέρω ότι έχει απόλυτο δίκιο. Η Πέτρα ή Ράκμου (σημαίνει «Βράχος με χρωματιστές ραβδώσεις») ή «Ροδοκόκκινη πόλη» είναι ένα από τα σύγχρονα 7 θαύματα του κόσμου και έχει κηρυχθεί από την UNESCO Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Πρόκειται για την πολιτεία των Ναβαταίων, μιας αραβικής φυλής που εγκαταστάθηκε εδώ πριν από 2.200 χρόνια. Εξυπνοι, πρακτικοί και ανοιχτοί στους ξένους πολιτισμούς, αντλούσαν στοιχεία από αυτούς και τα προσάρμοζαν στον δικό τους. Η Πέτρα (ονομάστηκε  έτσι από Ελληνες εμπόρους για προφανείς λόγους) έγινε στην πορεία σημαντικός εμπορικός κόμβος των δρόμων του μεταξιού και των μπαχαρικών που ένωναν την Κίνα, την Ινδία και τη Νότια Αραβία με την Αίγυπτο, τη Συρία και τη Ρώμη, ενώ ήταν ήδη ξακουστή στον αρχαίο κόσμο για τον πολιτισμό και την αρχιτεκτονική της. Αγνωστη στους Δυτικούς, αποκαλύφθηκε το 1812 από τον Ελβετό ταξιδευτή Γιόχαν Λούντβιχ Μπέργκχαρντ, ο οποίος μπήκε στον φρουρούμενο χώρο παριστάνοντας τον Αραβα.

Από το ξεκίνημα του αρχαιολογικού χώρου κατηφορίζεις μέσα σε ένα φαράγγι. Στα αριστερά διακρίνονται ακόμα τα απομεινάρια από ένα θαυμαστό για την εποχή του αρδευτικό σύστημα. Σε κάποιο σημείο νιώθεις σαν να βρίσκεσαι στις «πόρτες» του φαραγγιού της Σαμαριάς, τόσο στενό είναι το πέρασμα – μόνο που τα βράχια της Πέτρας έχουν 18 διαφορετικά χρώματα! Και ξαφνικά βρίσκεσαι σε μια πλατεία και απέναντί σου ένα μαγευτικό θέαμα: το Θησαυροφυλάκιο (Al-Khazneh) λαξευμένο στο βράχο. Στην πραγματικότητα, είναι ο τάφος ενός Ναβαταίου βασιλιά, πιθανότατα του Αρέτα Γ΄, ο οποίος λέγεται πως ήταν φιλέλληνας και είχε καθιερώσει τα Ελληνικά ως γλώσσα της πόλης του – εξ ου και οι αρχαιοελληνικές επιγραφές στους βράχους.

Αξίζει να πιείτε ένα καφεδάκι με κάρδαμο και πλούσιο καϊμάκι στο αναψυκτήριο απέναντι ως άλλοι Ιντιάνα Τζόουνς. Μη σταματήσετε, όμως, εδώ. Εχετε πολλά να δείτε και στη συνέχεια. Ενα από αυτά είναι το θέατρο των Ναβαταίων, που λαξεύτηκε τον 1ο αιώνα μ.Χ. Και, όταν κατέλαβαν οι Ρωμαίοι την περιοχή, αύξησαν τη χωρητικότητά του στους 3.000 θεατές. Απέναντι ακριβώς είναι τα καταστήματα – κάτι σαν mall της εποχής. Εκεί συναντήσαμε τη Μαργαρίτα, τη Νεοζηλανδή Μαργκερίτ βαν Γκελντερμάλσεν, η οποία στη δεκαετία του ’70 ήρθε στην περιοχή για τουρισμό με μια φίλη της, γνώρισε τον Μοχάμεντ Αμπντάλα, παντρεύτηκαν το 1978 και έκαναν τρία παιδιά. Την εμπειρία της από τη ζωή στην Πέτρα κατέγραψε στο βιβλίο της «Παντρεμένη με έναν Βεδουίνο» (το οποίο κυκλοφορεί και στα Ελληνικά από τις εκδόσεις Μαλλιάρη). Σήμερα, χήρα πια, σχεδιάζει, κατασκευάζει και πουλάει ασημένια κοσμήματα και ασφαλώς το βιβλίο της.

Εδώ χρειάζεται να κάνουμε ένα ταξίδι στο παρελθόν: στην περιοχή  κατοικούσαν μέχρι πρόσφατα Βεδουίνοι σε σπίτια-σπηλιές (προφανώς με όχι τις καλύτερες συνθήκες). Το 1981 η βασίλισσα Νουρ (τέταρτη σύζυγος του Χουσεΐν) έχτισε κοντά ένα χωριό, στο οποίο και εγκαταστάθηκαν. Σήμερα, έχουν την τουριστική εκμετάλλευση του χώρου. Μικρά παιδιά πωλούν ασημένια βραχιόλια για λίγα δηνάρια, ένας άνδρας στην τέντα του γεμίζει μπουκάλια με χρωματιστή άμμο, ένας παππούς παίζει παραδοσιακό όργανο, αμαξάδες μεταφέρουν όσους ταξιδιώτες δεν αντέχουν την πεζοπορία – όλοι τους με πανέμορφα μάτια και έντονο βλέμμα. Μέχρι το Ρωμαϊκό Θέατρο διανύσαμε 3 χιλιόμετρα. Υπάρχουν άλλα 5 και στο τέλος φτάνει κανείς στο μοναστήρι Ad Deir – θα χρειαστεί όμως να ανέβει 800 σκαλοπάτια. Εδώ, στα βυζαντινά χρόνια λειτουργούσε εκκλησία. Διάσημο είναι επίσης το event Petra by night, όπου η περιοχή φωτίζεται μόνο με κεριά – 1.800 τον αριθμό!

! Μέσα σε όλο αυτό το κοκκινορόζ ξεχωρίζουν τα κατακίτρινα άνθη μιας μιμόζας πάνω από το κατάστημα του Αλε Αλί Σάλεχ, που ευωδιάζει μύρο στην είσοδο του αρχαιολογικού χώρου.

Η ροζ άμμος του Wadi Rum 

Τι μπορεί να κάνει κανείς εδώ το βράδυ; ρώτησα τον Μουσταφά σε μια κατασκήνωση με βεδουίνικες τέντες στην κοιλάδα του Ραμ. «Να θαυμάζει τα αστέρια», μου απάντησε. Τόσο απλά. Στην κατασκήνωση όπου εργάζεται ο νεαρός νοικιάζονται τέντες από κατσικίσιο μαλλί («σουίτες» για πολλά άτομα αλλά και «ρομαντικές» για ζευγάρια, όπως τις χαρακτήρισε). Είχε προηγηθεί μια βόλτα με ανοιχτά 4Χ4 στην έρημο. Καθισμένοι στο πίσω μέρος και με τα κεφάλια τυλιγμένα με μαντίλια, είχαμε μείνει άφωνοι από την ομορφιά: σεληνιακό τοπίο από άμμο σε ροζ αποχρώσεις μέχρι εκεί όπου φτάνει το μάτι. Το πρόγραμμα προέβλεπε να δούμε τη δύση στην έρημο, αλλά ο συννεφιασμένος καιρός μάς τα χάλασε. Οταν όμως ο Σελίμ, ο ξεναγός μας, μας συνέστησε να ανεβούμε στο λόφο εκεί κοντά γιατί η θέα ήταν, λέει, εξαιρετική, δεν δίστασα να ακολουθήσω την πρότασή του. Μετά τα 20 πρώτα μέτρα ανάβασης, κατάλαβα πολύ καλά, για την ακρίβεια ένιωσα, αυτό που βλέπει κανείς στις ταινίες -να βουλιάζει το πόδι μέχρι το γόνατο στην άμμο και να μην μπορείς να κάνεις βήμα- και εγκατέλειψα το εγχείρημα.

Η υποδοχή στην κατασκήνωση των Βεδουίνων έγινε παραδοσιακά – με αραβικό καφέ (με κάρδαμο) ή τσάι. Κι όσο περιμέναμε (περίπου 2-3 ώρες) για να ετοιμαστεί το δείπνο, μια μικρή ορχήστρα παραδοσιακής μουσικής και 2-3 χορευτές μάς κρατούσαν συντροφιά. Η αναμονή, βέβαια, άξιζε απόλυτα τον κόπο: το zarb, το βεδουίνικο μπάρμπεκιου (αρνί, κοτόπουλο και λαχανικά που ψήνονται σε φούρνο σκαμμένο σε 1 μέτρο βάθος και σκεπασμένα με αλουμινόχαρτο και άμμο) ήταν σκέτη απόλαυση. Μην ξεχάσω:  όπως μας είπε ο οδηγός μας, μία εβδομάδα πριν βρισκόταν στην περιοχή για γυρίσματα ο Ματ Ντέιμον.

> Captain’s Desert Camp, www.captains.jo. Βρίσκεται 320 χλμ. νοτιοδυτικά του Αμμάν, 120 χλμ. νότια της Πέτρας και 60 χλμ. από την Ακαμπα.

Το πράσινο του Lemon Mint

To προσφιλές αναψυκτικό της Μέσης Ανατολής είναι μια παγωμένη λεμονάδα με δυόσμο που σε βοηθά να ξεδιψάσεις και να μην αφυδατωθείς με τη ζέστη. Θα το βρείτε παντού: σε εστιατόρια και σε αναψυκτήρια. Ο δυόσμος μπαίνει σε μπλέντερ και αναμειγνύεται με τη λεμονάδα, δίνοντας στο ποτό ένα υπέροχο πράσινο χρώμα.

Το κόκκινο των κοραλλιών

Ισως να το γνωρίζετε – η Ερυθρά Θάλασσα πήρε το όνομά της από τα κοράλλια που καλύπτουν το βυθό της. Μια ακτή 30 χιλιομέτρων είναι η μόνη πρόσβαση της Ιορδανίας στη θάλασσα. Εκεί βρίσκεται η Ακαμπα, το μοναδικό (φυσικά) λιμάνι της χώρας, που είναι ελεύθερη οικονομική ζώνη αλλά και κέντρο καταδυτικού τουρισμού. Από την παραλία με τα καταγάλανα και πεντακάθαρα νερά βλέπει κανείς στα δεξιά το Ισραήλ. Λίγο πιο κάτω είναι η Αίγυπτος και από την άλλη μεριά η Σαουδική Αραβία. Στην Ακαμπα (Ayla το παλιό της όνομα), που με τα περίχωρα μετράει 800.000 κατοίκους, αυτή την εποχή επικρατεί οικοδομικός οργασμός: χτίζονται μια σειρά από ξενοδοχειακά συγκροτήματα – και για να καταλάβετε για τι μεγέθη μιλάμε, το ένα από αυτά περιλαμβάνει 11 ξενοδοχεία και βίλες (!)

Τα γήινα χρώματα του χάρτη στη Μάνταμπα

Βρίσκεται μέσα στον ορθόδοξο ναό του Αγίου Γεωργίου, που είναι χτισμένος στα ερείπια μιας παλιάς εκκλησίας. Το ψηφιδωτό αυτό, που είναι ο πιο παλιός χάρτης των Αγίων Τόπων, κατασκευάστηκε το 565 μ.Χ. από 2 εκατομμύρια ψηφίδες σε φυσικά χρώματα. Ξεχωρίζει και ένα ψάρι -Ι(ησούς)Χ(ριστός)Θ(εού)Υ(ιός) Σ(ωτήρ)- μέσα στον Ιορδάνη. Μεγάλο μέρος του καλύπτει το δάπεδο του ναού σήμερα.

Ο Χρυσός τρούλος του ναού του Ιωάννη Βαπτιστή

Τα τελευταία χρόνια κοντά στο Βαφτιστήριο του Χριστού έχουν χτιστεί μια σειρά από χριστιανικές εκκλησίες (αρμένικη, κοπτών, ρωσικό μοναστήρι). Ο ελληνικός ορθόδοξος ναός, του Αγίου Ιωάννη του Βαφτιστή, χτίστηκε το 2003 με την αρωγή του Ιδρύματος Νιάρχου. Ο τρούλος του μοιάζει πολύ με τον αντίστοιχο του ρωσικού μοναστηριού – είναι βαμμένος χρυσός. Το Βαφτιστήριο του Χριστού το συναντά κανείς κατεβαίνοντας προς τον Ιορδάνη ποταμό. Από τη Βίβλο, το χάρτη της Μάνταμπα, τις περιγραφές προσκυνητών και το γεγονός ότι στο σημείο αυτό βρέθηκαν τα ερείπια από τρεις εκκλησίες οι επιστήμονες συμπέραναν ότι σε αυτό το σημείο βαφτίστηκε ο Χριστός. Σήμερα απέχει λίγα μέτρα από τον Ιορδάνη, καθώς ο ποταμός έχει χάσει μεγάλη ποσότητα από τα νερά του.

Η μαύρη λάσπη της Νεκράς Θάλασσας

Γνώριζα και πριν την επισκεφτώ ότι η Νεκρά Θάλασσα δεν έχει ζωή λόγω της μεγάλης περιεκτικότητάς της σε αλάτι. Δεν μπορούσα να φανταστώ, όμως, πόσο διασκεδαστικό είναι να κάνεις μια βουτιά στα νερά της και η άνωση να σε «πετά» στην επιφάνεια. Και όχι μόνο αυτό. Η θαλασσινή εμπειρία ολοκληρώνεται όταν βγεις στην παραλία και αλειφτείς με μια κατάμαυρη λάσπη που κάνει το δέρμα σου σαν βελούδο. Η περιοχή, δημοφιλής τόπος αναψυχής, διαθέτει πολλά πολυτελή ξενοδοχεία. Από εδώ μπορεί να αγοράσει επίσης κανείς άλατα και καλλυντικά – must για κάθε επισκέπτη της Ιορδανίας.

Η Νεκρά Θάλασσα (μια τεράστια λίμνη) βρίσκεται 400 μ. κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας και κάθε χρόνο κατεβαίνει κατά 0,80 – 1 μέτρο. Για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα, φέτος θα τεθεί σε εφαρμογή ένα πρότζεκτ που ονομάζεται two seas και προβλέπει τη μεταφορά νερού από την Ερυθρά Θάλασσα.

Η Εκρού πρωτεύουσα

Το Αμμάν είναι η πρωτεύουσα του Χασεμιτικού Βασιλείου της Ιορδανίας, με περίπου  4 εκατομμύρια κατοίκους σήμερα – το 1955 ήταν απλωμένη σε 7 λόφους και σήμερα σε 19! Κάποιες γειτονιές της, όπως το Αμπντάλι, έχουν μοντέρνα, ψηλά γυάλινα κτίρια. Βλέποντας όμως την υπόλοιπη από ψηλά, είναι σαν να βλέπεις μια… εκρού πόλη.

Στους δρόμους της κυκλοφορούν γυναίκες με μαντίλες, αλλά και άλλες, «δυτικά» ντυμένες. Η αλήθεια είναι, όμως, πως βλέπεις κυρίως άνδρες – φαντάζομαι πως οι γυναίκες θα είναι στο σπίτι. Από την άλλη, στο καφέ Jafra (www.jafra-group.com) όπου πήγαμε για έναν -εξαιρετικό και εδώ- αραβικό καφέ με κάρδαμο και ναργιλέ, μια αρκετά μεγάλης ηλικίας γυναίκα (με μαντίλα) κάπνιζε μόνη το ναργιλέ της, ενώ στο μπαλκονάκι δύο φοιτήτριες έκαναν επίσης ναργιλέ και συζητούσαν. Ενα άλλο χαρακτηριστικό της πόλης είναι η κίνηση, που πρέπει να συνυπολογίσει οπωσδήποτε κανείς αν δώσει ραντεβού. Μην παραλείψετε μια στάση για Kunafa, ένα εξαιρετικό – και ιδιαίτερα παχυντικό- γλυκό (www.habibahsweets.com, στη Faisai Str, δίπλα στην Αραβική Τράπεζα). Με πλαστικό πιατάκι και πιρούνι και παρέα με τους ντόπιους, θα καθίσετε σε ένα πεζουλάκι για να απολαύσετε ένα τεράστιο κομμάτι γλυκό με φύλλο καταΐφι και τυρί. Αξέχαστο!

Ολα τα χρώματα της Γης στην αγορά

Μια βόλτα στην αγορά του Αμμάν -και ιδιαίτερα σε εκείνη των λαχανικών- στην παλιά πόλη είναι μοναδική εμπειρία: πολύβουη, χρωματιστή και με απίστευτα αρώματα – ιδιαίτερα  στα μαγαζάκια που πωλούν αποκλειστικά αρωματικά χόρτα, αλλά και μικρές μελιτζάνες, αμύγδαλα τσάγαλα και ντομάτες. «Εχουμε τις καλύτερες της Μέσης Ανατολής», καμαρώνει ο ξεναγός μας.  

 

Η ΙΟΡΔΑΝΙΑ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟΥΣ

> Πληθυσμός: 7,5 εκατομμύρια. To 60% είναι παλαιστινιακής καταγωγής. Στα σύνορα υπάρχουν επίσης 1.400.000 Σύριοι πρόσφυγες.

> Το 94% είναι μουσουλμάνοι Σουνίτες.

> Το 70% του πληθυσμού είναι νέοι.

> Η ανεργία φτάνει το 30%.

> Νόμισμά της είναι το δηνάριο. 100 ευρώ = 75 δηνάρια.

> Βρίσκεται στην πρώτη δεκάδα με τις χώρες που υποφέρουν από έλλειψη νερού.

> Είναι όγδοη ανάμεσα στις ελαιοπαραγωγούς χώρες του πλανήτη.

> Μέσος μισθός στον δημόσιο τομέα τα 700 δηνάρια και στον ιδιωτικό τα 280.

> Στην Ιορδανία ζουν 500 άτομα με ελληνικό διαβατήριο. Πυρήνας της ελληνικής κοινότητας είναι ο δραστήριος Σύλλογος Ελληνίδων Ιορδανίας – αποτελείται από τις Ελληνίδες που παντρεύτηκαν Ιορδανούς που σπούδαζαν στην Ελλάδα. Συνολικά 1.300 – 1.500 άτομα είναι οι ομογενείς που είτε έχουν είτε δεν έχουν ελληνικό διαβατήριο, αλλά διατηρούν ενεργό τη σχέση τους με την Ελλάδα, «καλλιεργώντας» τα Ελληνικά τους, επισκεπτόμενοι τη χώρα κ.λπ. (1η, 2η ή και 3η γενιά).

> Μεγάλο μέρος  των εσόδων της χώρας -που είναι και αυτή στο ΔΝΤ- προέρχονται από τον τουρισμό – διαθέτει 27.000 κλίνες με προοπτική να γίνουν 32.000. Βασική πηγή της οικονομίας της, πάντως, παραμένουν οι εξαγωγές φωσφόρου και ποτάσας.

Μετάβαση

Απευθείας πτήσεις από την Αθήνα για το Αμμάν πραγματοποιούν η Royal Jordanian (www.rj.com) και η Aegean (www.aegeanair.com).

Διαμονή

Πέτρα:

Moven Pick Petra (Tourism Street P.O. Box 214, Τ/+962-3-2157111). Πεντάστερο ξενοδοχείο, κοντά στην είσοδο του αρχαιολογικού χώρου, με θέα στους… αμμόλοφους.

Ακαμπα:

Ιntercontinental Aqaba Resort (King Hussein Street, Τ/+962-3-2092222, www.ihg.com). Πολυτελές ξενοδοχείο πάνω στην παραλία. Μια βουτιά στα νερά της Ερυθράς Θάλασσας θα σας αναζωογονήσει πριν ξεκινήσετε την ημέρα σας.

Αμμάν:

Amman Merridien (Queen Noor Street, Shmeisani, Τ/+962-6-5696511, www.lemeridienamman.com). Πολύ καλή επιλογή στην καρδιά του εμπορικού τμήματος της πρωτεύουσας.

Νεκρά Θάλασσα:

Crowne Plaza Jordan Dead Sea Resort & Spa (P.O. Box 100, Swemieh, Τ/+962-5-3494000, www.ihg.com). Mια ολόκληρη πολιτεία χτισμένη στην παραλία της Νεκράς Θάλασσας.

Για κρατήσεις που αφορούν τη διαμονή σας επισκεφθείτε τo:

www.booking.com

Φαγητό / Γλυκό

Πέτρα:

Al Quantarah (Τ/+962-3-2155535, www.al-qantarah.com). Βρίσκεται μόλις 500 μέτρα από την είσοδο του αρχαιολογικού χώρου και εκτός από τα κλασικά ορεκτικά (αραβική πίτα με χούμους, μελιτζανοσαλάτες και διάφορες αλοιφές, φατούς, πίκλες, ελιές) αξίζει να δοκιμάσετε και το mansaf. Πρόκειται για παραδοσιακό ιορδανέζικο φαγητό, το οποίο είναι αρνί ή κατσίκι βρασμένο μέσα σε γιαούρτι, που σερβίρεται πάνω σε πιλάφι με αμύγδαλα και σκεπασμένο με αραβική πίτα.

Αμμάν:

Kan Zaman (Mirage Village, Airport Road, Exit 4R, Al Yadoudeh, Τ/+962-6-4123838, www.kanzamaanjo.com). Μισή ώρα από το κέντρο της πρωτεύουσας, στην περιοχή Ντούντα. Παραδοσιακό εστιατόριο σε ένα ανακαινισμένο παλιό χάνι με μοντέρνα διακόσμηση.

Levant (Jabal Amman, 3rd Cicle, www.levant-jo.com). Παραδοσιακές γεύσεις αλλά και γευστικοί πειραματισμοί. Τα συκωτάκια κοτόπουλου με αραβική πίτα και σάλτσα ροδιού που δοκιμάσαμε ήταν εξαιρετικά. Το ίδιο και το κεμπάπ.

Μάνταμπα:

Haret jdoudna (Adel Jumean Street, Τ/+962-5-3248650/1, www.haretjdoudna.com). Στεγάζεται σε ένα σπίτι του 19ου αιώνα και προσφέρει νοστιμότατα παραδοσιακά εδέσματα: τα κλασικά ορεκτικά -τόσο νόστιμα που χορταίνεις και μόνο με αυτά- αλλά και παϊδάκια και κεμπάπ στα κάρβουνα. Ολα αυτά τα απολαμβάνετε, αν προτιμάτε, σε μια εσωτερική αυλή γεμάτη γεράνια.

Ακαμπα:

Captain’s Restaurant (Al-sa Adeh Street, T/+962-3-2060710, www.captains-jo.com). Είναι το εστιατόριο του ομώνυμου Captain’s Hotel της παραθαλάσσιας πόλης και θα το επιλέξετε για πολύ καλά ψάρια και θαλασσινά.

Tip

Είχαμε την τύχη να μας βοηθήσει στην επίσκεψή μας ο Σελίμ Σμπιτάνι. Γνωρίζει πολύ καλά την ελληνική γλώσσα, καθώς σπούδασε και δούλεψε στην Ελλάδα πριν επιστρέψει στην πατρίδα του και είναι πολύ καλός ξεναγός.

> +962-7-95987445, [email protected]

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή