«Ο πρώτος και κυριότερος λόγος είναι λόγω θρησκευτικών πεποιθήσεων. Δηλαδή αυτό περιγράφεται στην Αποκάλυψη ως μέσον χωρίς το οποίο δεν μπορεί κάποιος να μετέχει στην κοινωνική ζωή και τείνει να επιβληθεί σε όλο και περισσότερες κοινωνικές ομάδες». Αυτό είναι ένα μέρος της δήλωσης του Σάββα Ξηρού, ο οποίος, ως γνωστόν, αρνείται να φορέσει το πολυσυζητημένο «βραχιολάκι» και να αποφυλακιστεί, στο πλαίσιο της νέας νομοθεσίας που επίσης τόση συζήτηση προκάλεσε, όχι μόνον στο εσωτερικό αλλά και στο εξωτερικό. «Ο καινούργιος νόμος πέρασε με δυσκολία και η κυβέρνηση φάνηκε να δείχνει αποφασιστικότητα και αντοχή», πρόσθεσε, μιλώντας με συμπάθεια για την κυβερνητική πολιτική στο συγκεκριμένο θέμα.
Κάπως έτσι φαίνεται να βολεύεται η κυβέρνηση: είναι καλυμμένη απέναντι στις ομάδες της που είναι φίλα προσκείμενες προς τους φυλακισμένους τρομοκράτες, ενώ, με την άρνηση του Σ. Ξηρού, το μέτωπο με όσους βρίσκονται απέναντι (μεταξύ αυτών και η αμερικανική κυβέρνηση) θα ατονήσει (προς το παρόν έστω).
Ορισμένοι απόρησαν με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις του Σ. Ξηρού. Ενας αντεξουσιαστής, στέλεχος μιας οργάνωσης που κινούνταν στο φάσμα του αριστερισμού, να πιστεύει κατά γράμμα στην Αποκάλυψη; Ναι, φυσικά. Και όχι μόνον επειδή, όπως τονίστηκε, είναι «παπαδοπαίδι». Αυτού του τύπου απόλυτα, δογματικά, μηδενιστικά εν τέλει ιδεολογήματα, όπως αυτό που ακολούθησαν ο εν λόγω κύριος και οι συνοδοιπόροι του, ελάχιστα απέχουν από μια σκοταδιστική θρησκοληψία που, μεταξύ των άλλων, δεν βρίσκει τίποτε ορθό στον κόσμο αυτό που ζούμε παρά μόνον υποκρισία («αχ, ψεύτη κόσμε και ντουνιά», όπως θρηνολογούσε και ο Στέλιος Καζαντζίδης), συνεπώς του πρέπει η καταστροφή ώστε η σωτηρία να έλθει «σε έναν άλλο κόσμο» – μετα-αποκαλυπτικό, μετα-καπιταλιστικό.
Κατά τον Σ. Ξηρό, το «βραχιολάκι» ως «ένα πιλοτικό σύστημα ελέγχου» το είχε προβλέψει η Αποκάλυψη – δήλωση που ελάχιστα απέχει από τα διάφορα παραληρηματικού τύπου «ο καιρός γαρ εγγύς» που έχουν ακουστεί από τηλε-βιβλιοπώλες με συνωμοσιολογικές εμμονές και ακλόνητη πίστη στους αεροψεκασμούς. Είναι λοιπόν μάλλον αναμενόμενη η στάση του συγκεκριμένου ανθρώπου για τον οποίο τα πάντα σε αυτό τον κόσμο είναι «του Διαβόλου». Οπως αντιλαμβάνεται κανείς, σε αυτό το πλαίσιο, και η ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμία αξία.