Κύριε διευθυντά
Μετά από δεκαετίες ταλαιπωρίας του Ελληνα καταναλωτή από τις δασμοδίαιτες αντιοικονομικές βιομηχανίες ενός παρωχημένου προστατευτισμού επανέρχεται το θέμα της χρηματοδότησης για επαναλειτουργία με 30 εκατ. ευρώ (κατά την κ. υπουργό) της βιομηχανίας ζάχαρης χωρίς να παρουσιάζονται στοιχεία για το πώς το αμαρτωλό παρελθόν θα μετατραπεί σε μια ανταγωνιστική και επικερδή επιχείρηση. 1. Εάν η κυβέρνηση υποστηρίζει αυτή την πρωτοβουλία για «ανθρωπιστικούς λόγους» τότε υπάρχουν και πολλές άλλες βιομηχανίες των οποίων οι εργαζόμενοι είναι άνεργοι λόγω έλλειψης ορθής πολιτικής από τις διάφορες κυβερνήσεις, π.χ. κονδύλια για τους πυρόπληκτους (ταμείο Μολυβιάτη), τα οποία κατά το πρόσφατο παρελθόν δεσμεύτηκαν από το κράτος αντί να δοθούν βάσει των υπουργικών αποφάσεων στους δικαιούχους. 2. Κατά πόσον αυτή η επιδότηση συνάδει με τις δεσμεύσεις μας προς την Ε.Ε. 3. Το κυριότερο ερώτημα είναι εάν υπήρχε οποιαδήποτε πιθανότητα υγιούς λειτουργίας πώς ο διακρινόμενος για την ευφυΐα του κ. Σάλλας δεν περιέλαβε στα περιουσιακά στοιχεία την ΕΛΒΙΖ όταν αγόρασε την ΑΤΕ – απλώς διότι είχε χαρακτηρισθεί ως ένα από τα «τοξικά». 4. Τέλος το φαρισαϊκό επιχείρημα ότι στις διοικήσεις διορίζονταν πάντα κομματικά στελέχη δεν απέχει της αλήθειας, αλλά εάν η παρούσα κυβέρνηση διορίσει έστω και ένα άτομο αναγνωρισμένης ικανότητας αλλά εκτός του κομματικού της χώρου, τότε θα κάνει τομή στη δημόσια διοίκηση.
Γ. Μελισσινος