Αποψη: Grexit από… το δημοσιονομικό μας παρελθόν

Αποψη: Grexit από… το δημοσιονομικό μας παρελθόν

2' 7" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Γιατί άραγε, ακόμα και σήμερα, παλεύουμε με τα Μνημόνια; Σε τι διαφέρουν Ιρλανδία και Πορτογαλία, οι οποίες ήδη βγήκαν από τον μηχανισμό στήριξης, ενώ η Ισπανία, η οποία ζήτησε βοήθεια για τη στήριξη των τραπεζών της, έχει αποφύγει την επίσημη αρωγή; Απάντηση στο παραπάνω ερώτημα δίνει μελέτη η οποία παρουσιάσθηκε στο Royal Economic Society στο Μάντσεστερ της Αγγλίας και είναι προς δημοσίευση στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Η μελέτη («Fiscal Policy Adjustments in the Euro Periphery», http://editorialexpress.com/conference/RES2015/program/RES2015.html), από τους οικονομολόγους Roberto De Santis (ΕΚΤ), Gabriella Legrenzi (Πανεπιστήμιο του Keele) και τον γράφοντα, αναλύει τη δημοσιονομική προσαρμογή στις χώρες της περιφέρειας κατά τη διάρκεια των τελευταίων 50 ετών. Συμπεραίνουμε τα ακόλουθα:

• Τα δημοσιονομικά ελλείμματα στις παραπάνω χώρες αντιμετωπίσθηκαν, ως επί το πλείστον, με αύξηση των φόρων αντί της μείωσης των δαπανών.

• Με εξαίρεση την Ισπανία, οι δημοσιονομικές Αρχές στη λοιπή περιφέρεια αδυνατούν να εκμεταλλευτούν την όποια βελτίωση της οικονομίας για να ενισχύσουν τα φορολογικά τους έσοδα και να μειώσουν τα δημοσιονομικά τους ελλείμματα. Κατά συνέπεια, σε περιόδους ύφεσης, η δημοσιονομική προσαρμογή έχει μεγαλύτερο κόστος (σε απώλεια ΑΕΠ) καθώς η αύξηση της φορολογίας αποτελεί «αιχμή του δόρατος» για τη δραστική μείωση του ελλείμματος. Αυτό συμβαίνει πολύ περισσότερο στην Ελλάδα. Πράγματι, αναφέρουμε χαρακτηριστικά ότι, σύμφωνα με τη βάση δεδομένων του ΟΟΣΑ, στην περίπτωση μιας τυπικής οικογένειας (με δύο εργαζόμενους γονείς και δύο παιδιά) το μερίδιο των φορολογικών βαρών στο σύνολο του εργατικού εισοδήματος ανήλθε το 2013 στο 42,5% για την Ελλάδα, ενώ τα αντίστοιχα ποσοστά για Πορτογαλία, Ισπανία και Ιρλανδία ήταν «μόνο» 36,7%, 37,6% και 19,2% αντιστοίχως.

• Επιπλέον, η δημοσιονομική προσαρμογή που ακολουθείται στις παραπάνω χώρες δεν συμβαδίζει με το όριο του 3% στο δημοσιονομικό έλλειμμα (Συνθήκη Mάαστριχτ). Mετά το 1999, η Ελλάδα, κατά μέσο όρο, αντιμετώπισε το δημοσιονομικό έλλειμμα όταν αυτό κατέγραψε το αποθαρρυντικό 7,1% του ΑΕΠ. Η δημοσιονομική προσαρμογή σε Ιρλανδία, Πορτογαλία και Ισπανία έλαβε χώρα σε σαφώς μικρότερα ελλείμματα (6,4%, 3,7% και 4,5% αντίστοιχα).

Προέχει λοιπόν το Grexit από… το δημοσιονομικό μας παρελθόν! Πράγματι, παρά την τεράστια δημοσιονομική προσαρμογή των τελευταίων ετών (το ελληνικό έλλειμμα μειώθηκε από το 15,6% του ΑΕΠ το 2009 στο εκτιμηθέν, από το ΔΝΤ, 2,7% του ΑΕΠ το 2014), το βεβαρημένο δημοσιονομικό μας παρελθόν (σε βάθος 50ετίας!) εξακολουθεί να αποτελεί «βαρίδι», κάτι που εξηγεί τη δυσπιστία θεσμών, χρηματοοικονομικών αγορών και οίκων πιστοληπτικής αξιολόγησης όπως αυτή εκφράζεται εύγλωττα στο εξαιρετικά υψηλό κόστος δανεισμού και στη χαμηλότατη πιστοληπτική αξιολόγηση της Ελλάδας σε σύγκριση με τις λοιπές χώρες της περιφέρειας.

*Καθηγητής Χρηματοοικονομικών, University of Liverpool.

Τα συμπεράσματα της έρευνας που αναφέρεται στο άρθρο εκφράζουν τις απόψεις των οικονομολόγων και όχι απαραίτητα της ΕΚΤ.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή