Δεν είναι απλώς σωστό, είναι απολύτως επιβεβλημένο να ελέγχει η Βουλή τους υποψήφιους για δημόσιο πόστο. Και να τους ελέγχει αυστηρά, εξονυχιστικά, σκληρά. Αλλά και απροσωπόληπτα. Να αξιολογεί το έργο του καθενός δίκαια. Ανεξάρτητα από το αν «τον πάμε» ή όχι για λόγους άσχετους με την καθαυτό δουλειά του. Ανεξάρτητα και από τα κομματικά φρονήματα και τις προσωπικές του σχέσεις. Ούτε δικαστήριο είναι η Βουλή ούτε κομματικός πυρήνας έτοιμος να προγράψει στελέχη με βάση υποψίες και διαδόσεις.
Στον κοινοβουλευτικό έλεγχο της υποψηφιότητας του κ. Τσακνή και του κ. Ταγματάρχη για τη διεύθυνση της ΕΡΤ, τον τόνο τον έδωσε η πρόεδρος της Βουλής. Η κ. Κωνσταντοπούλου είναι σημείον αμφιλεγόμενον. Με θερμούς υποστηρικτές και φανατικούς αντιπάλους, ορισμένοι εκ των οποίων, για να πετύχουν τον σκοπό τους, δεν διστάζουν να διογκώσουν ασήμαντα περιστατικά ή να προβάλουν σαν γεγονός διαπιστωμένο μια αστήρικτη ανώνυμη «μαρτυρία». Η αντιμετώπισή της από άρρενες βουλευτές τίμησε την παράδοση του μάγκικου σεξισμού, πυλώνα της φαλλοκρατικής κουλτούρας μας. Χασκογελώντας, συναγωνίζονταν σε υπονοούμενα που ακόμα και τα παιδιά τα έχουν ξεπεράσει. Από τις τελευταίες εις βάρος της επιθέσεις, η προσβλητικότερη έγινε από τον κ. Στ. Θεοδωράκη: αναφερόμενος στο επεισόδιο με τον αξιωματικό της Αστυνομίας έξω από τη Βουλή, δήλωσε ότι η κ. Κωνσταντοπούλου «παρουσίασε εικόνα Γκεστάπο»; Γκεστάπο; Ετσι ήταν η Γκεστάπο; Σχεδόν μειλίχια; Δεν κατανοεί ο επικεφαλής του «Ποταμιού» ότι προσέβαλε βάναυσα όσους αγωνιστές μαρτύρησαν στα χέρια γκεσταπιτών;
Η πρόεδρος της Βουλής έχει νομίζω την τάση (όπως κι άλλοι στον ΣΥΡΙΖΑ) να βλέπει σχεδόν παντού συνωμότες. Βρήκε ύποπτο ακόμα και το τιτλάκι της ΝΕΡΙΤ «Με το… αριστερό η Εθνική στο Μουντιάλ» (μας είχε νικήσει η Κολομβία 3-0), γκρίζα προπαγάνδα, εικάζω, κατά της Αριστεράς, λόγω της υπόγειας ταύτισής της με την ήττα, με το κακό… Να το κόψουμε δηλαδή στην ΕΡΤ το «με το αριστερό»; Μάλιστα. Και με ποια ντιρεχτίβα θα επιβάλουμε σε όλο τον λαό να μην ξαναπροτρέψει «με το δεξί», να μην ξαναευχηθεί «να του έρθουν όλα δεξιά»; Και πώς θα λογοκρίνουμε αναδρομικά τους τραγωδούς μας ή μάλλον συνολικά τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό, που για να ευφημίσει το μη δεξιό, το αδέξιο, το ονόμασε «αριστερό» (εκ του «άριστος»), αλλά και «ευώνυμο»; Πώς θ’ αλλάξουμε τα εδάφια των Αρχαίων όπου οι οιωνοί που έρχονται από τα αριστερά (ένας αετός ή ένα φτάρνισμα) θεωρούνται προάγγελοι συμφοράς; Και με τα Ευαγγέλια τι θα κάνουμε; Με τον Ματθαίο λ.χ., που λέει ότι στην Κρίση ο Ποιμήν θα βάλει τα πρόβατα στα δεξιά του, τα δε ερίφια στα αριστερά;
Με τόση καχυποψία απέναντι σ’ ένα χιλιοτριμμένο κλισεδάκι, η κ. πρόεδρος αδικεί τον εαυτό της. Κι αν οι δημοσιογράφοι της νέας ΕΡΤ θα ’χουν να ανησυχούν και για τη χρήση των στερεοτύπων, τι θ’ απομείνει από την επαγγελία για ακηδεμόνευτη δημόσια τηλεόραση;