Αποσύρθηκε η στοματάρα «Κυβέρνηση Κοινωνικής Σωτηρίας» ή ιδέα μου είναι; • Πάντως δεν ακούγεται πια. • Προσγειώνονται ή απλώς αποφεύγουν τα πιο κραυγαλέα • και κρακτέα πλέον • -«Ποια σωτηρία, ρε μάστορα, που μας αποστέγνωσες», για παράδειγμα. •
Το οφείλουμε στον εαυτό μας, • στην ούγια της αγωνιώδους ελληνικής ανάσας μας, • να αποστασιοποιούμεθα ενίοτε και κατά το δυνατόν και να σπάμε και λίγη πλάκα με τις επιδόσεις της Πολυφωνικής Χορωδίας Αιθερίων Συριζανέλ • (Πό.Χ.Α.Σ ή ΠΟ.Χ.αί.Σ, αν προτιμάτε • –αρχικά μιας κάποιας μπόχας προκύπτουν ούτως ή άλλως). •
Μόνο η Ζωή η Αβίωτη η Εισαγγελογέννητη δεν σου βγάζει χαμόγελο • μόνο να σε αφήνει με το στόμα ανοιχτό μπορεί. • Μα άκου κόλλημα η άνθρωπος: • Σχολιάζοντας η Νέριτ μια ήττα της εθνικής ποδοσφαίρου σ’ ένα νέο κύκλο αγώνων • έριξε τον τίτλο «Με το… αριστερό η Εθνική μας». • Πού να φανταστεί ότι υπάρχει οφθαλμός ος τα πάνθ’ ορά • και ο οποίος • αεί εν γουρλώσει • είδε στον τίτλο αυτό «γκρίζα προπαγάνδα» της επαράτου Νέριτ εναντίον παντός αριστερού • -προσώπου, ιδέας ή πράγματος στον Τόπο Ετούτο. • Δεν είχε κανένα ενδοιασμό να το εκστομίσει αυτό • ευφυής γυναίκα μια πρόεδρος της Βουλής, ε; • στην πολυσυζητημένη εκείνη «συνεδρίαση» όπου γύριζε δέκα ώρες στη σούβλα το δίδυμο Τσακνή – Ταγματάρχη που επέλεξε ο πρωθυπουργός Τσίπρας για την ΕΡΤ. •
Κομμένο το ποδαρικό με το δεξί • καθώς και η ευχή «να σου πάνε όλα δεξιά». • Οι δε αριστερόχειρες θα έχουν σπέσιαλ μοριοδότηση στις προσλήψεις Κατρούγκαλου για το δημόσιο. •
Δεν ξέρω τι είδους «ελληνικό καλοκαίρι» μας περιμένει φέτος, • αλλά το Ελληνικό Φεστιβάλ (Αθηνών και Επιδαύρου) που αρχίζει αυτή τη βδομάδα δεν θα διαφέρει κα-τό-λου μα κα-τό-λου. • Σπουδαίος ο Γιώργος Λούκος, έφερε άλλο ήθος και άλλο πνεύμα στη διαχείριση και στο στιλ του Φεστιβάλ • αλλά πιάσαμε δεκαετία ήδη. • Και η εμμονή • ίνα μη τι άλλο είπωμεν • στα ίδια και τα ίδια • -πρόσωπα, «ρεύματα» και ύφη-, • λες και δεν υπάρχουν άλλα, • έχει αρχίσει πια να χαλάει την εικόνα. • Μόνο ελαφρυντικό, και όχι μικρό εδώ που τα λέμε, • ότι τα έξι από τα δέκα λούκεια φεστιβάλ έγιναν με οικονομικά Κρίσης. • Πάντως και η ανανέωση σκουριάζει κάποτε. •
Ευάλωτη, απόμακρη, αθόρυβη, η Αγγελική Ελευθερίου που μας αποχαιρέτησε αυτές τις μέρες ήταν μια καλλιτεχνική παρουσία που με είχε σταματήσει. • Η ποίησή της και τα τραγούδια της που αγάπησα από παλιά • -στου Μίκη τους «Χαιρετισμούς» με τη Γαλάνη • (τα μονοπάτια της φωνής σου / πίσω με γυρίσανε…) • και τη «Φαίδρα» του με την Αλίκη Καγιαλόγλου • (Σαν καφενείο με κλειστά παράθυρα…)-, • οι σπάνιες, παλαιότερα, εμφανίσεις της στο θέατρο, • οι σπανιότερες, λιγοστές, φωτογραφίες της ευγενικής φυσιογνωμίας της… • Δεν αξιώθηκα να τη γνωρίσω από κοντά. •
Εύλογες συμπτώσεις. • Με αφορμή το σχόλιο του Αλέξη Παπαχελά «Καβάλα στο κύμα της τρέλας» • παρατηρούσε το Υποβολείο την περασμένη Κυριακή ότι μόνο η ανόρθωση της Εκπαίδευσης μπορεί να μας βγάλει από την κατάσταση γενικευμένου ανορθολογισμού όπου έχει κατρακυλήσει η κοινωνία μας. • Την ίδια μέρα διάβασα στο Βήμα το άρθρο «Παιδεία και ανορθολογισμός» του ακαδημαϊκού και καθηγητή της Φιλοσοφικής Θεσσαλονίκης Θεόδωρου Δ. Παπαγγελή, • κείμενο ευθύβολο και απολαυστικό • από το οποίο μόνο μια σκλήθρα φράση καταφέρνω να χωρέσω εδώ: • «…ξωμερίτες του μισοτελειωμένου δημοτικού και απόφοιτοι των εκπαιδευτικών ρετιρέ • δίνουν ραντεβού ακριβείας σε ποικίλες αξιωματικές παραδοχές • που κινούνται στα όρια της ανορθολογικής εμμονής». • Βρείτε το, διαβάστε το.