Τις συμμαχίες της στην Ευρώπη χάνει η Ελλάδα, ενώ ούτε οι Ποδέμος της Ισπανίας δεν αναφέρονται πια στην χώρα, σύμφωνα με τον αρθρογράφο των New York Times, Jim Yardley. Την πολιτική απομόνωση της χώρας αποδεικνύει σύμφωνα με το δημοσίευμα η έκτακτη συνάντηση της Γερμανίδας καγκελάριου Άνγκελα Μέρκελ με τους ενδιαφερόμενους για το ελληνικό ζήτημα το βράδυ της Δευτέρας, στην οποία ηχηρή ήταν η απουσία της Ελλάδας.
Σε δημοσίευμά του σημειώνει χαρακτηριστικά πως «το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν προσκλήθηκε δεν αποτελεί έκπληξη, αφού οι πιστωτές της χώρας προσπαθούν να σχηματίσουν ένα ενιαίο μέτωπο εναντίον της, αλλά και να επιταχύνουν τις συζητήσεις. Ωστόσο, η λίστα των ατόμων που παρευρέθησαν αποκαλύπτει σύμφωνα με αναλυτές πως η ελληνική αριστερή κυβέρνηση έχει απομείνει ολομόναχη πολιτικά και πώς η υπόσχεσή της να καταργήσει τις πολιτικές οικονομικής λιτότητας που επέβαλε η Γερμανία βρίσκει ομόφωνη αντίθεση στην Ευρώπη».
«Υπήρξε μία ευκαιρία για αλλαγή πορείας», λέει ο Paul De Grauwe, καθηγητής στο London School of Economics and Political Science, ο οποίος είναι από τους πιο σφοδρούς επικριτές της λιτότητας. «Ωστόσο για κάποιο λόγο οι απόψεις του βορρά – της Γερμανίας, της Ολλανδίας και της Φινλανδίας – επικράτησαν. Γιατί συνέβη αυτό; Επειδή εκεί υπάρχει η δύναμη. Η δύναμη του χρήματος.»
Μετά από μήνες διαπραγματεύσεων, κάποιου είδους συμφωνία πρέπει να επιτευχθεί μέχρι το τέλος του Ιουνίου, καθώς το πρόγραμμα διάσωσης για την Ελλάδα λήγει στις 30 Ιουνίου. Ωστόσο, στο δημοσίευμα υπογραμμίζεται ότι παραμένει ασαφές πως πρόκειται κάτι τέτοιο να επιτευχθεί.
Το αδιέξοδο έχει τις ρίζες του στην άρνηση των πιστωτών της Ελλάδας (το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο , την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή) να απελευθερώσει μια τελική δόση των κονδυλίων διάσωσης ύψους 7,2 δισ. ευρώ χωρίς συμφωνία από την Αθήνα για τον προϋπολογισμό περικοπές και οικονομικές αλλαγές.
Η ελληνική κυβέρνηση έχει προειδοποιήσει για ενδεχόμενο πρόβλημα ρευστότητας αυτόν τον μήνα, καθώς και για την αδυναμία να πληρωθούν δάνεια προς τους πιστωτές.
Η συνάντηση της Δευτέρας στο Βερολίνο έκανε πολλούς να πιστέψουν ότι μια συμφωνία θα μπορούσε να είναι κοντά. Σύμφωνα με δημοσιεύματα του διεθνούς τύπου, η ομάδα του Βερολίνου φέρεται να ολοκλήρωσε την Τρίτη μια πρόταση για την Αθήνα, η οποία ενδεχομένως προσφέρει κάποια δημοσιονομική ευελιξία, ενώ ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι η κυβέρνησή του είχε ήδη διαβιβάσει έναν κατάλογο με «ρεαλιστικές» μεταρρυθμίσεις στους πιστωτές.
«Τα χρονικά περιθώρια στενεύουν», δηλώνει ο Julian Rappold, αξιωματούχος του Γερμανικού Συμβουλίου Διεθνών Σχέσεων. «Αυτή είναι μία από τις τελευταίες προσπάθειες για συμβιβασμό και συμφωνία ανάμεσα στις δύο πλευρές. Νομίζω ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες έχουν λίγο πολύ χάσει την υπομονή τους.»
Αυτό που προκαλεί ιδιαίτερη έκπληξη στους αναλυτές είναι πώς οι Ευρωπαίοι ηγέτες έχουν συμμαχήσει με την Γερμανική πλευρά εναντίον της Ελλάδας, υποστηρίζοντας στην ουσία τις ίδιες πολιτικές λιτότητας που κάποιοι θεωρούν ότι οδήγησαν στην κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας από το 2010 και έπειτα.
Αν και τον πρώτο καιρό μετά την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ οι επαφές του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και του υπουργού οικονομιών Γιάνη Βαρουφάκη με Ευρωπαίους ηγέτες με σκοπό τη δημιουργία συμμαχιών έδειχναν να αποδίδουν καρπούς, πλέον τα πράγματα έχουν αλλάξει δραματικά για την Ελλάδα, τονίζει το δημοσίευμα.
Με την πάροδο του χρόνου, πολλοί Ευρωπαίοι ηγέτες άρχισαν να κατηγορούν τους Έλληνες ομολόγους τους για χρήση τακτικών αντιπαράθεσης και να διαμαρτύρονται ότι οι διαπραγματεύσεις καθυστερούν επειδή οι Έλληνες ηγέτες αρνούνται να παρουσιάσουν συγκεκριμένα μέτρα σε αντάλλαγμα για τις τελευταία κεφάλαια διάσωσης.
«Οι Ιταλοί αξιωματούχοι εξοργίστηκαν όταν ο κ. Βαρουφάκης περιέγραψε το χρέος της Ιταλίας ως «μη βιώσιμο» και οι χώρες της Βαλτικής θύμωσαν όταν ο κ. Τσίπρας επέκρινε τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας», εξηγεί ο αθρογράφος.
Μέχρι το 2012, φαινόταν πως η Γαλλία θα μπορούσε να συμμαχήσει με τις χώρες της νότιας Ευρώπης ενάντια στη Γερμανία. Όμως αυτό δεν συνέβη ποτέ, και ο πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ ήταν μεταξύ των ηγετών που προσκλήθηκαν από την Μέρκελ στη συνάντηση του Βερολίνου.
Παρά την αλλαγή του κλίματος που περιγράφεται παραπάνω, η Daniela Schwarzer, διευθύντρια του τμήματος έρευνας στο German Marshall Fund προειδοποιεί ότι η τρέχουσα ευρωπαϊκή αλληλεγγύη δεν πρέπει να ερμηνευθεί ως μια ευρεία έγκριση των πολιτικών λιτότητας.
«Κάθε κυβέρνηση έχει διαφορετικούς λόγους για τους οποίους υποστηρίζει τώρα τη γερμανική θέση», τονίζει η Schwarzer και εξηγεί: «Οι κυβερνήσεις της Ισπανίας και της Πορτογαλίας έχουν ήδη επιβάλλει σκληρές μεταρρυθμίσεις και περικοπές του προϋπολογισμού. Εφόσον είναι σε αντιπαράθεση με λαϊκά πολιτικά κινήματα στις χώρες τους, δεν θέλουν να υποστηρίξουν την λαϊκή ελληνική κυβέρνηση. Δεν θέλουν να δείξουν ότι η ψήφος σε ένα τέτοιο κόμμα μπορεί να οδηγήσει σε θεαματικές πολιτικές αλλαγές.»
Μεταξύ άλλων στο δημοσίευμα των NYT αναφέρεται πως αναλυτές επισημαίνουν ότι η λαϊκίστικη απειλή παραμένει ισχυρή σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, είτε από την αριστερή πλευρά με το κόμμα των Ποδέμος στην Ισπανία ή από το ακροδεξιό κόμμα της Λεπέν στη Γαλλία. Κατά τη διάρκεια των ελληνικών εκλογών, ο ηγέτης Podemos, Pablo Iglesias, αγωνίστηκε με τον κ Τσίπρα στην Αθήνα με τους δύο άνδρες μιλούν για «απελευθέρωση των λαών του Νότου».
Ενώ οι Ποδέμος πήγαν πολύ καλά στις πρόσφατες ισπανικές περιφερειακές εκλογές, οι αναλυτές σημειώνουν ότι το ισπανικό κόμμα έχει αποστασιοποιηθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ.
«Στην Ελλάδα επικρατεί τέτοιο χάος που ακόμα και οι Ποδέμος της Ισπανίας έχουν σταματήσει να μιλούν γι 'αυτήν», δηλώνει ο José Ignacio Torreblanca, επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Διεθνών Σχέσεων στην Μαδρίτη. «Οι άνθρωποι στην Ισπανία δεν συμμερίζονται τον αντι-γερμανικόκαι τόνο του Τσίπρα. Οι άνθρωποι στην Ισπανία γνωρίζουν ότι αν η λιτότητα μπορεί να είναι το λάθος φάρμακο, η κρίση δεν προκλήθηκε από τη Γερμανία ή το ΔΝΤ, αλλά από τους τοπικούς πολιτικούς».