Επιτακτική ανάγκη για εύρεση χώρων απόθεσης μπάζων

Επιτακτική ανάγκη για εύρεση χώρων απόθεσης μπάζων

2' 54" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Για τα μπάζα», κατά το κοινώς λεγόμενο, είναι η διαχείριση των υλικών που προκύπτουν από εκσκαφές, κατασκευές και κατεδαφίσεις στη χώρα μας. Οι ελάχιστες εταιρείες που έχουν αδειοδοτηθεί ουσιαστικά… δεν έχουν χώρο για την απόθεση όσων περισσεύουν, ενώ η συμμετοχή σε ένα τέτοιο σύστημα παραμένει ουσιαστικά προαιρετική. Ο νέος Εθνικός Σχεδιασμός για τη διαχείρισή τους προβλέπει την αδειοδότηση τουλάχιστον ενός χώρου ανά Περιφέρεια και θέτει φιλόδοξους ποσοτικούς στόχους.

Τα απόβλητα εκσκαφών, κατασκευών και κατεδαφίσεων (γνωστά στη νομοθεσία με τη συντομογραφία ΑΕΚΚ) ήταν τις χρυσές εποχές της οικοδομής ένα μεγάλο, δυσεπίλυτο πρόβλημα. Στην καλύτερη περίπτωση κατέληγαν όλα, χωρίς ανακύκλωση, σε κλειστά λατομεία προς αποκατάσταση ή χωματερές για κάλυψη των απορριμμάτων. Ενώ στη χειρότερη, σε ρέματα, χαράδρες και κάθε ελεύθερο οικόπεδο, ακόμα και μέσα στις πόλεις. Και δεν πρόκειται για ευκαταφρόνητες ποσότητες: σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Περιβάλλοντος, το 2011 παράχθηκαν 1.307.000 τόνοι, εκ των οποίων οι 600 εμπίπτουν στην κατηγορία των επικίνδυνων αποβλήτων (λόγω ύπαρξης αμίαντου ή άλλων υλικών του είδους).

Πραγματικά στοιχεία βέβαια δεν υπάρχουν. Η εκτίμηση των ποσοτήτων των μη επικίνδυνων ΑΕΚΚ βασίζεται σε έναν αλγόριθμο, που συνδυάζει τα στοιχεία των οικοδομικών αδειών με στατιστικές παραμέτρους.

Η υπουργική απόφαση του 2010 που όρισε το πλαίσιο για την ανακύκλωσή τους δεν πέρασε ουσιαστικά στην εφαρμογή, πέρα από την αδειοδότηση κάποιων «συστημάτων» (εταιρείες με τις οποίες συμβάλλονται οι μεταφορείς μπάζων) και λιγοστών χώρων. Οπως αναφέρεται στο υπό διαβούλευση Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Απορριμμάτων, το 2011 δεν είχαν εγκριθεί τα απαιτούμενα σε εμβέλεια και πλήθος για τη διαχείριση των μπάζων συστήματα. Επίσης, δεν υπάρχουν καταγραφές των ανενεργών λατομικών χώρων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για ανάκτηση των ΑΕΚΚ με επίχωση. Οι αδειοδοτημένες μονάδες επεξεργασίας φθάνουν για να καλύψουν 3 εκατ. τόνους, όμως δεν υπάρχουν επαρκείς χώροι για τη διάθεση των υπολειμμάτων επεξεργασίας.

«Σε όλη την Αττική έχουν ιδρυθεί τρία συστήματα διαχείρισης ΑΕΚΚ. Ανακύκλωση μπάζων όμως δεν γίνεται, γιατί η Πολιτεία… κοιμάται», λέει ο κ. Θωμάς Πάνος, διευθύνων σύμβουλος ενός από τα συστήματα αυτά (ΣΕΔΠΕΚΑΤ). «Πρέπει το κράτος να υποχρεώσει σε κάθε νέα οικοδομή, κατεδάφιση ή έργο να αποδεικνύεται ότι ο εργολάβος είναι συμβεβλημένος με ένα σύστημα ανακύκλωσης μπάζων. Πρώτα από όλα, όμως, πρέπει να βρεθούν χώροι απόθεσης».

Ευκολότερα είναι τα πράγματα όσον αφορά τα επικίνδυνα απόβλητα από εκσκαφές και κατεδαφίσεις. Το μητρώο των αδειοδοτημένων χώρων αμιάντου που τηρείται από το υπουργείο Εργασίας περιλαμβάνει 7 εταιρείες, οι οποίες τα αποστέλλουν για διάθεση στο εξωτερικό (Γερμανία). Επίσης, υπάρχουν δύο αδειοδοτημένοι χώροι.

«Η διαχείριση αξιολογείται ως ανεπαρκής, καθώς παρουσιάζεται σημαντική υστέρηση στην οργάνωση και λειτουργία των απαιτούμενων συστημάτων εναλλακτικής διαχείρισης για την κάλυψη του συνόλου της χώρας. Η δυναμικότητα των καταγεγραμμένων μονάδων επεξεργασίας ΑΕΚΚ καλύπτει το σύνολο των αναγκών της χώρας, ωστόσο οι εν λόγω μονάδες δεν είναι κατανεμημένες στη χώρα και, σε συνδυασμό με την αδυναμία μεταφοράς των αποβλήτων σε μεγάλες αποστάσεις (λόγω της φύσης του αποβλήτου), δεν υπάρχει επάρκεια αναφορικά με τη διαχείριση των ΑΕΚΚ. Τα παραπάνω έχουν οδηγήσει σε ελλιπή καταγραφή των παραγόμενων ποσοτήτων ΑΕΚΚ και σε αδυναμία επίτευξης των στόχων» αναφέρει το Εθνικό Σχέδιο.

Τι προτείνει; Τη λήψη μέτρων για την κάλυψη όλης της χώρας από συστήματα διαχείρισης μπάζων (τουλάχιστον ένας χώρος ανά Περιφέρεια, καταγραφή των λατομικών χώρων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν), την εφαρμογή της εναλλακτικής διαχείρισης ΑΕΚΚ στα δημόσια και ιδιωτικά έργα (να περιλαμβάνεται υποχρεωτικά στις συμβάσεις), με την προσαρμογή της σχετικής νομοθεσίας ή της διαδικασίας όπου απαιτείται. Και την αναπροσαρμογή των χρηματικών εισφορών. Τέλος, τίθενται νέοι ποσοτικοί στόχοι: επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση και ανάκτηση τουλάχιστον του 50% των παραγόμενων ποσοτήτων έως το τέλος του 2015 (πρακτικά αδύνατο) και κατά 70% έως το τέλος του 2020.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή