To Grexit θα είχε βαθύτατες, αν και ασύμμετρα κατανεμημένες, γεωπολιτικές συνέπειες για όλα τα εμπλεκόμενα μέρη. Ακόμη κι αν η Ελλάδα αποχωρούσε από την Ευρωζώνη αλλά παρέμενε στην Ε.Ε., η συνεισφορά της χώρας σε μια σειρά κοινών εγχειρημάτων θα ήταν, στην καλύτερη περίπτωση, πολύ περιορισμένη.Κατ’ αρχάς, τα σύνορα της Ελλάδας είναι από τα πιο ευαίσθητα στην Ε.Ε. όσον αφορά τη μετανάστευση. Μία πτωχευμένη χώρα δεν θα είχε τη δυνατότητα να αστυνομεύσει αποτελεσματικά τα σύνορά της.
Δεύτερον, μια υγιής Ελλάδα, είτε ως μέρος μιας αντιπαράθεσης είτε ως εξισορροπητικός παράγοντας μεταξύ των αλβανικών και των σλαβικών πληθυσμών στα δυτικά Βαλκάνια, μπορεί να παίξει έναν κρίσιμο σταθεροποιητικό ρόλο στην περιοχή.
Τρίτον, η περαιτέρω μείωση των αμυντικών δαπανών και των στρατιωτικών δυνατοτήτων της χώρας θα επηρέαζε αρνητικά τη συμμετοχή της Ελλάδας σε αποστολές του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε.
Τέταρτον, η προνομιούχος σχέση της Ελλάδας –στον ένα βαθμό ή στον άλλον– με το Ισραήλ, τον αραβικό κόσμο, το Ιράν, τη Ρωσία και την Κίνα θα μπορούσαν να της επιτρέψουν να διαδραματίσει τον ρόλο μιας επιπρόσθετης δυτικής γέφυρας σε ταραγμένες περιοχές. Η δυνατότητά της αυτή θα περιοριστεί δραστικά σε περίπτωση Grexit. Τέλος, μια εξοστρακισμένη Ελλάδα θα ήταν ευάλωτη στη διείσδυση μη δυτικών μεγάλων δυνάμεων. Μια νέα Ελλάδα θα μπορούσε να είναι ένας πολύτιμος εταίρος για την Ε.Ε., αλλά και για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, σε περιοχές κρίσιμης σημασίας για τα συμφέροντα και την ασφάλεια της Ευρώπης και της Ατλαντικής Συμμαχίας. Οι πολιτικοί ηγέτες της Ελλάδας πρέπει να αρθούν στο ύψος των προκλήσεων και να εκμεταλλευθούν τις ευκαιρίες της χώρας.
*Γενικός διευθυντής του ΕΛΙΑΜΕΠ