Η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα ήταν πολύ άσχημα νέα τόσο για την Ελλάδα όσο και για τους εταίρους της στην Ε.Ε. Το Grexit θα αποδείκνυε ότι η ευρωπαϊκή ενοποίηση είναι αναστρέψιμη και ότι δεν οδηγεί σε σύγκλιση σε επίπεδα ευημερίας και χρηστής διακυβέρνησης. Θα είναι και μία γεωπολιτική καταστροφή για την Ευρώπη, με τη σταθερότητα να απειλείται σε ένα τεράστιο τόξο, από την Ανατολική Μεσόγειο έως τις πρώην γιουγκοσλαβικές δημοκρατίες; Αμφιβάλλω. Οντως, θα μειώνονταν οι εξαγωγές των οικονομιών των γειτόνων της Ελλάδας προς τη χώρα, καθώς και οι εισροές από όσους μετανάστευσαν από τις χώρες αυτές στην Ελλάδα. Οι ελληνικής ιδιοκτησίας τράπεζες στη Βουλγαρία, στην Αλβανία και στη Σερβία θα υπέφεραν επίσης. Ωστόσο, οι τράπεζες αυτές υπόκεινται στα εθνικά ρυθμιστικά πλαίσια και δίχτυα ασφαλείας των χωρών όπου δραστηριοποιούνται. Παρά τον πόνο που θα προκαλέσει, η επάνοδος της δραχμής ίσως, εν καιρώ, να διευκολύνει την προσαρμογή και να αποκαταστήσει την Ελλάδα ως ατμομηχανή της ανάπτυξης στην ευρύτερη περιοχή.
Αναμφίβολα, οι ανταγωνιστές της Ε.Ε., με πρώτη τη Ρωσία, θα κέρδιζαν πόντους. Ωστόσο, με συνθήκες ύφεσης στη ρωσική οικονομία, είναι σαφές ότι η Ρωσία δεν έχει πρόθεση να διασώσει την Ελλάδα. Η επίσκεψη του Ελληνα πρωθυπουργού στη Μόσχα στις 8 Απριλίου ήταν ενδεικτική. Από την πλευρά τους, οι ηγέτες της Ευρωζώνης δεν έχουν αμβλύνει τη στάση τους εξαιτίας των ερωτοτροπιών της Αθήνας με το Κρεμλίνο.
Παρ’ όλες τις αποτυχίες της, η κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ δείχνει προσηλωμένη στη διατήρηση καλών σχέσεων με την Τουρκία – ειδικά τώρα, που έχει ανοίξει παράθυρο ευκαιρίας για επίλυση του Κυπριακού, μετά την εκλογή του Μουσταφά Ακιντζί στη Β. Κύπρο. Το Grexit θα ήταν μία δυσάρεστη εξέλιξη, αλλά όχι μία καταστροφή.
*Επισκέπτης εταίρος στο Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο του LSE