Καλτ και βραχυκύκλωμα!

3' 39" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

O «Εξολοθρευτής», η δημοφιλέστερη κινηματογραφική προφητεία για το τέλος του κόσμου, επανέρχεται στο προσκήνιο μαζί με τον Αρνολντ Σβαρτσενέγκερ. Το σημερινό «Εξολοθρευτής: Γένεsys», όμως, είναι ένα πρόχειρο αναμάσημα της πρώτης και της δεύτερης ταινίας του Τζέιμς Κάμερον. Εάν καταφέρεις και μείνεις έως το τέλος στην αίθουσα, υπομένοντας τον θόρυβο και τη θολούρα του τρισδιάστατου σεναριακού χάους, θα απορήσεις με την έλλειψη στοιχειώδους φαντασίας, αλλά και με την καταστροφική μανία του σύγχρονου Χόλιγουντ που ανακυκλώνει με βουλιμία τις σάρκες του. Ο παλιός μύθος του «Εξολοθρευτή» μάταια αναζητάει ζωτικό χώρο σε ένα υβριδικό περιβάλλον. Συνθλίβεται από τον καταιγισμό της δράσης, τα εφέ και την αφέλεια του βίντεογκεϊμ.

Η ευφυΐα του Κάμερον

To 1984, δύο χρόνια μετά το εμβληματικό «Μπλέιντ Ράνερ» του Ρίντλεϊ Σκοτ, ο Κάμερον απογειώθηκε στ’ άστρα με τον πρώτο «Εξολοθρευτή» του – ταινία χαμηλού προϋπολογισμού, της οποίας ο πρωταγωνιστής, ο πρώην μποντιμπίλντερ Σβαρτσενέγκερ, δεν μπορούσε καλά καλά ν’ αρθρώσει τις λέξεις.

Το 2029 μ.Χ., η Γη βυθίζεται στο σκοτάδι. Το Λος Αντζελες –εκεί εκτυλίσσεται η δράση– φαντάζει σαν απέραντο νεκροταφείο. Η εποχή της μηχανής έχει ανατείλει πάνω από τις στάχτες της πυρηνικής φωτιάς. Το Σκάινετ, ένας υπερυπολογιστής που αυτονομήθηκε και υπερίσχυσε της ανθρώπινης νοημοσύνης, καταδιώκει τους επιζήσαντες, που έχουν στρατολογηθεί στην Αντίσταση υπό τον Τζον Κόνορ, τον τελευταίο ήρωα των ανθρώπων. Η πρόθεση του Κάμερον, όμως, δεν ήταν να γυρίσει ένα μελλοντολογικό αντιστασιακό δράμα, αλλά ένα θρίλερ που θ’ άλλαζε τα δεδομένα της επιστημονικής φαντασίας.

Το Σκάινετ, μη μπορώντας να εξαλείψει την ασύμμετρη απειλή των «τρομοκρατών» του Κόνορ, στέλνει στο παρελθόν, στο Λος Αντζελες του 1984, ένα σάιμποργκ (ρομπότ με ανθρώπινη σάρκα) για να δολοφονήσει τη Σάρα Κόνορ, την εκλεκτή που επιλέχθηκε από τις δυνάμεις του καλού για να φέρει στον κόσμο τον μεσσία. Πρόκειται για μια μοναχική σερβιτόρα, που παθαίνει σοκ όταν αντιλαμβάνεται πως ο Εξολοθρευτής (ουρανοκατέβατος από το μέλλον χάρη σε μια μηχανή του χρόνου) καταδιώκει σαν κοινός serial killer όσες γυναίκες με το όνομα Σάρα Κόνορ υπάρχουν στον τηλεφωνικό κατάλογο της πόλης. Ουρανοκατέβατος, με παρόμοιο τρόπο, πέφτει στο Λος Αντζελες κι ένας πολεμιστής του Κόνορ, ο Κάιλ Ρις, για να προστατεύσει τη Σάρα από το σάιμποργκ.

Αυτός ο «Εξολοθρευτής» εντυπωσιάζει με την ευρηματική και υποβλητική σκηνοθεσία του. Ο Κάμερον πέτυχε ένα εκρηκτικό μείγμα σασπένς και θεαματικής, για εκείνη την εποχή, δράσης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιεί τo ηλεκτρονικό μουσικό θέμα του Μπραντ Φίντελ, σε κάποιες στιγμές της ταινίας, που εμπνέεται από την ένταση της περιβόητης σκηνής του μπάνιου στο «Ψυχώ».

Το χαμόγελο του Αρνολντ

Ο Σβαρτσενέγκερ, ο οποίος ήδη ζούσε το αμερικανικό όνειρό του στο Χόλιγουντ ως Κόναν ο βάρβαρος, ταίριαξε απόλυτα στον ρόλο του σάιμποργκ. Η δημοφιλία του, όμως, ως άψυχου κυνηγού της αθώας σερβιτόρας τον… τρόμαξε, σε σημείο να αλλάξει στρατόπεδο στον «Εξολοθρευτή: Ημέρα της κρίσης», το 1991. Εδώ το σάιμποργκ, που ενσαρκώνει, έρχεται στη Γη ως μισθοφόρος του καλού προγραμματισμένος να προστατεύσει τη Σάρα και τον γιο της από ένα άλλο κακό σάιμποργκ.

Ο Σβαρτσενέγκερ, λες και θέλει να γίνει πρότυπο για τα νεαρά παιδιά, αυτή τη φορά ερμηνεύει έναν ήρωα που υποκαθιστά τον ρόλο του χαμένου πατέρα για τον νεαρό Τζον Κόνορ, που ζει δύσκολη εφηβεία υπό την κηδεμονία θετών γονιών. Ενας ανόητος ψυχίατρος έχει κλείσει τη Σάρα σε ίδρυμα θεωρώντας ως σύμπτωμα ψυχασθένειας την «προφητεία» της για την ολοκληρωτική καταστροφή του κόσμου. Προς το τέλος της ταινίας ο Σβαρτσενέγκερ μαθαίνει τι είναι το δάκρυ που κυλάει στο μάγουλο των ανθρώπων. Μαθαίνει και να χαμογελά με παρότρυνση του νεαρού Τζον. Στη σημερινή ταινία, το χαμόγελό του προμηνύει παρωδία, ενώ τα περί αλγορίθμων και μαγνητικών πεδίων, που εκστομίζει όταν γίνεται σοβαρός, νομίζεις πως θα του προκαλέσουν βραχυκύκλωμα.

Δείτε

«Εξολοθρευτής: Γένεsys» (Terminator: Genisys, 2015)

Αντιγραφή σκηνών από τους δύο πρώτους «Εξολοθρευτές» του Τζέιμς Κάμερον με αυτούσιους τους διαλόγους (αλλά και σκηνές που παραπέμπουν σε ταινίες του Αρνολντ Σβαρτσενέγκερ όπως το «Κομάντο») διανθίζουν τον σημερινό «Εξολοθρευτή» (φωτ.) του Αλεν Τέιλορ. Σε μία από αυτές, ο καλός Σβαρτσενέγκερ της δεύτερης ταινίας επιτίθεται στον κακό Σβαρτσενέγκερ της πρώτης. Καλά και κακά σάιμποργκ ταξιδεύουν στον χρόνο για να σώσουν την ανθρωπότητα από την ολοκληρωτική καταστροφή στην οποία την οδηγεί ένα σατανικό λογισμικό με το όνομα Γένεsys. Κομπιούτερ, smartphones και tamplets μάς σπρώχνουν στην άβυσσο. Παίζουν: Αρνολντ Σβαρτσενέγκερ, Τζέισον Κλαρκ, Εμίλια Κλαρκ, Τζέι Κόρτνεϊ, Τζ. Κ. Σίμονς. (Προβάλλεται σε κλιματιζόμενες αίθουσες και θερινά σινεμά)

«Ο εξολοθρευτής» (The Terminator, 1984). Ταινία-σταθμός για την επιστημονική φαντασία κατά τη δεκαετία του ’80. Του Τζέιμς Κάμερον, με Αρνολντ Σβαρτσενέγκερ, Λίντα Χάμιλτον, Μάικλ Μπιν. (Σε dvd)

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή