Η επόμενη κρίση στην Ευρωζώνη ενδεχομένως να πυροδοτηθεί από την Πορτογαλία. Το δημόσιο χρέος της Πορτογαλίας, το οποίο ξεπερνά το 130% του ΑΕΠ και θεωρείται τυπικά μη βιώσιμο, ελέγχεται ως επί το πλείστον από ξένους επενδυτές, γεγονός που σημαίνει ότι η χώρα είναι εκτεθειμένη σε εξωτερικές πιέσεις. Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει δημοσίευμα της MarketWatch, αναφέροντας ότι «η πραγματική κρίση, ίσως, να μη βρίσκεται στα ανατολικά της Ευρωζώνης, αλλά και στα δυτικά. Η Πορτογαλία είναι μια ωρολογιακή βόμβα, έτοιμη να εκραγεί ανά πάσα ώρα και στιγμή».
Από την πλευρά της, η υφιστάμενη κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι οι χρηματοδοτικές ανάγκες της οικονομίας είναι πλήρως καλυμμένες για το 2015, ενώ σχεδιάζεται η άντληση 6 δισ. ευρώ από τις αγορές για το 2016.
«Εχουμε καλύψει όλες τις χρηματοδοτικές ανάγκες για το τρέχον έτος», δήλωσε η επικεφαλής της Υπηρεσίας Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους, Κριστίνα Καζαλίνχο, σε συνέδριο της Euromoney που πραγματοποιήθηκε στο Λονδίνο. Προσέθεσε ότι «οι αγορές δεν είναι τόσο επικεντρωμένες στην Ελλάδα όσο στο παρελθόν».
Ο Μάθιου Λιν, αρθρογράφος της MarketWatch, τονίζει ωστόσο ότι η χώρα έχει συσσωρεύσει μη βιώσιμα χρέη, ενώ τα περισσότερα από αυτά οφείλονται σε ξένους επενδυτές. Συν τοις άλλοις, η οικονομία δεν έχει απαλλαχθεί από τα προβλήματά της και εξακολουθεί να ελλοχεύει κίνδυνος αδυναμίας πληρωμών. Αργότερα, φέτος, έχουν δρομολογηθεί εθνικές εκλογές που, πιθανότητα, να αποτελέσουν την αιτία μιας νέας κρίσης στην Πορτογαλία. Αυτό το σενάριο θα είναι αρκετό για να καταστεί σαφές ότι το πρόβλημα της Ευρώπης δεν είναι αποκλειστικά η Ελλάδα, ακόμη και εάν αυτή προσελκύει τη μεγαλύτερη προσοχή του κόσμου. Οι εθνικές εκλογές είναι δρομολογημένες στην Πορτογαλία στα τέλη Σεπτεμβρίου και αρχές Οκτωβρίου, με αβέβαιη την τύχη της συντηρητικής κυβέρνησης του Πέδρο Πάσος Κοέλιο.
Το 2011 και 2012, όταν ξέσπασε η κρίση στην Ευρωζώνη, τρία ήταν τα κράτη-μέλη που βρέθηκαν στο χείλος του γκρεμού. Από αυτά, η Ελλάδα εξακολουθεί να βρίσκεται στην εντατική και φαίνεται ότι θα παραμείνει εκεί για αρκετό χρονικό διάστημα. Οι Ελληνες επιθυμούν να παραμείνουν στην Ευρωζώνη. Η υπόλοιπη Ευρωζώνη, από την πλευρά της, προτίθεται να της προσφέρει τόσα χρήματα όσα χρειάζονται για να επιβιώσει χωρίς, όμως, να δημιουργούνται περιθώρια ανάπτυξης.
Η Ιρλανδία, η οποία ήταν εξαρχής το πιο ισχυρό κράτος-μέλος από τα τρία που χρεοκόπησαν εντός Ευρωζώνης, παρουσιάζει ικανοποιητικούς ρυθμούς ανάπτυξης χάρις, κατά κύριο λόγο, στις στενές εμπορικές σχέσεις που διατηρεί με τη Βρετανία, τη μεγαλύτερη αγορά για τις εξαγωγές της. Η Πορτογαλία, αν και δεν είναι παγιδευμένη σε κατάσταση ανάλογη της Ελλάδας, δεν φαίνεται να έχει τις δυνάμεις για να επιτύχει μια βιώσιμη ανάπτυξη.
Εκ πρώτης όψεως, όπως διευκρινίζει η MarketWatch, η Πορτογαλία βρίσκεται σε πολύ καλύτερη κατάσταση συγκριτικά με μια τριετία πριν. Ολοκλήρωσε το δανειοδοτικό πρόγραμμα και δανείστηκε από τις αγορές τον περασμένο Μάιο, αφού ήταν συνεπής με τους στόχους του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ). Σήμερα ενισχύεται η οικονομική δραστηριότητα στη χώρα.
Μέσα στο προηγούμενο τρίμηνο, ο ρυθμός ανάπτυξης έφθασε το 0,4%, ενισχύοντας το ετήσιο ΑΕΠ κατά 1,5%. Εως τα τέλη του έτους, η οικονομία εκτιμάται ότι θα έχει επεκταθεί κατά 1,5%.
Εάν, πράγματι, καταφέρει να ανακάμψει η Πορτογαλία θα είναι μια μεγάλη νίκη για την Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΔΝΤ. Ο καταστροφικός συνδυασμός της εσωτερικής υποτίμησης και της λιτότητας έχει στεφθεί με απόλυτη επιτυχία στην Ελλάδα, τονίζει ο κ. Λιν. Εάν, όμως, οι πολιτικές αυτές αποφέρουν μακροχρόνια αποτελέσματα στην Ιρλανδία και την Πορτογαλία, τότε μπορεί να διασωθεί η φήμη και των δύο θεσμών, καταλήγει ο ίδιος.