Η φωτογράφος της «Καθημερινής» προσπαθούσε να ισορροπήσει πάνω στο μπαλόνι του φουσκωτού για να βρει την ιδανική γωνία λήψης δίνοντας παράλληλα οδηγίες στα «μοντέλα» της, αλλά… επί ματαίω: τα γέλια και τα παιχνίδια μέσα στη θάλασσα δυσχέραιναν την υπόθεση «πειθαρχία», ειδικά όταν είχε προηγηθεί μια εξαιρετικά κουραστική πρόβα, έξι μέτρα κάτω από την επιφάνεια του νερού.
Βρισκόμασταν στην παραλία του ξενοδοχείου «Καλυψώ», περίπου δύο χιλιόμετρα μετά το κεντρικό φανάρι της Σαρωνίδας, σε ένα σκηνικό με αύρα ’60s μέχρι και σήμερα, που σίγουρα έχει «παίξει» σε κάποια παλιά ελληνική ταινία – το ερωτευμένο ζευγάρι πηγαίνει για ουζάκι στη θάλασσα και τσουγκρίζει τα ποτήρια του πάνω στο κύμα με βλέμματα που ξεχειλίζουν έρωτα, πάθος, ίσως και λίγες ενοχές. Αυτές οι σκέψεις έρχονται με 38 βαθμούς Κελσίου υπό σκιάν, όταν η συντάκτρια δεν έχει προνοήσει να πάρει το μαγιό της πηγαίνοντας να καλύψει ένα θέμα απόλυτα θαλασσινό. Ή, για να είμαστε πιο ακριβείς, υποθαλάσσιο.
Το «Drops of Breath» είναι μια υποβρύχια παράσταση χορού, κάτι που γίνεται για πρώτη φορά στον κόσμο, από μια πολυσυλλεκτική ομάδα χορευτών, μεταξύ αυτών και κάποιοι με αναπηρία. Στις τρεις παραστάσεις που έχουν προγραμματιστεί για τις 25, 26 και 27 Σεπτεμβρίου στο Ακρωτήριο του Σουνίου κάτω από τον αρχαίο ναό του Ποσειδώνα, σε ένα υποθαλάσσιο «αμφιθέατρο», δεκατέσσερις χορευτές, μεταξύ αυτών και τρεις με αναπηρία, από τη Γαλλία, την Ελλάδα και την Κύπρο, θα ερμηνεύσουν μια χορογραφία που υπογράφουν η Αποστολία Παπαδαμάκη και η Sophie Bulbulyan, οι οποίες είχαν την αρχική ιδέα.
Τρεις επιλογές
Εντυπωσιακό είναι επιπλέον το γεγονός ότι αν κάποιοι το επιλέξουν, διαθέτοντας φυσικά την ανάλογη εμπειρία, μπορούν να παρακολουθήσουν την παράσταση με καταδυτική στολή ακολουθώντας τους συντελεστές σε βάθος έξι μέτρων, κάποιοι από την επιφάνεια της θάλασσας με εξοπλισμό snorkeling –μάσκα, αναπνευστήρα– και, τέλος, το υπόλοιπο κοινό από την ακτή μέσω γιγαντοοθόνης.
«Δεν είναι μια εύκολη παράσταση», μας λέει ξέπνοη η Αποστολία Παπαδαμάκη, βγάζοντας από την πλάτη της την καταδυτική μπουκάλα. «Απαιτεί μεγάλη προετοιμασία και, φυσικά, ενέργεια. Οταν βρίσκεσαι εκεί κάτω, ακούς την κάθε σου ανάσα. Το να κινείσαι στον βυθό με όλον αυτό τον εξοπλισμό είναι πολύ κουραστικό. Στη διάρκεια της προετοιμασίας μας δύο χορευτές αποχώρησαν και τους αντικαταστήσαμε».
Αστάθμητοι παράγοντες
Απαιτητικό πρότζεκτ, σκληρή προετοιμασία, σίγουρα και διάφοροι αστάθμητοι παράγοντες. «Στο νερό οι χορευτές δεν μπορούν να μείνουν σταθεροί σε ένα σημείο, άρα δεν μπορεί να υπάρξει ακρίβεια στον χώρο και στον χρόνο», μας λέει η Αποστολία Παπαδαμάκη. «Από την άλλη πλευρά όμως, αυτό είναι και ένα προνόμιο της παράστασης. Τι εννοώ; Οταν χορεύεις σε μια σκηνή, το κοινό συναρπάζεται από την απόλυτη ακρίβεια. Κάτω από το νερό, πάλι, υπάρχουν στοιχεία που το συναρπάζουν όπως η αίσθηση των τριών διαστάσεων η οποία δημιουργεί μια μαγική εμπειρία».
Υπάρχουν βέβαια και αρκετά τεχνικά θέματα. «Πρέπει να αντιμετωπίσεις τον καιρό, την ορατότητα, το κρύο ή τη ζέστη, προβλήματα όπως πόνο στα αυτιά ή κρυώματα», εξηγεί η Sophie Bulbulyan. «Η διάρκεια της παράστασης κάτω από το νερό θα είναι τριάντα λεπτά, αλλά υπάρχει μια τελετή μέχρι να μπούμε στο νερό –μαζί με το κοινό που θα μας ακολουθήσει– και να πάρουμε τις θέσεις μας σ’ αυτό που εμείς αποκαλούμε “θέατρο”, και να βγούμε από το νερό πάλι όλοι μαζί, η οποία συνολικά διαρκεί μία ώρα. Υπάρχουν πολλοί συμβολισμοί και μεταφορές στη χορογραφία μας που έχουν να κάνουν με το υγρό στοιχείο, με τη γέννηση της ζωής, με το μοίρασμα και με το πώς συνδέονται όλα μεταξύ τους».
«Επίσης, με αυτή την παράσταση το κοινό κατανοεί ότι δεν μπορεί κανείς να ελέγξει τη φύση», συμπληρώνει η Αποστολία Παπαδαμάκη. «Η φύση κάνει κουμάντο. Και αυτό είναι και ένα από τα μηνύματα της παράστασης. Σήμερα, ζούμε τεράστιες αλλαγές. Ο κάθε άνθρωπος πρέπει να αποφασίσει αν θα είναι μέλος μιας κοινότητας, μιας συλλογικότητας, ή αν θα απομείνει μόνος του. Πρέπει να ξεχάσουμε τον εγωισμό μας».
Η καρδιά της Μεσογείου σε βάθος έξι μέτρων
Εξι επαγγελματίες χορευτές από την Ελλάδα, τη Γαλλία και την Κύπρο, τέσσερα παιδιά εξαιρετικά ταλαντούχα στον χορό που κάνουν και καταδύσεις, δύο επαγγελματίες δύτες με ταλέντο στον χορό και τρία παιδιά με κινητικά προβλήματα είναι η ομάδα της παράστασης.
Στον βυθό, κάμερες θα καταγράφουν κάθε κίνηση και, αλλάζοντας διαρκώς γωνίες λήψης και δίνοντας έμφαση σε κοντινά πλάνα, θα προσπαθούν να φέρουν το κοινό που θα παρακολουθεί από την ακτή όσο πιο «κοντά» γίνεται. Τέσσερα ηχεία σε βάθος έξι μέτρων θα μεταδίδουν την πρωτότυπη μουσική σύνθεση που έγραψε ειδικά για την παράσταση ο Τρύφωνας Κουτσουρέλης, ενώ διαφορετικό ηχοσύστημα στην ακτή θα μεταδίδει την ίδια μουσική κατά τη διάρκεια της προβολής.
Η παράσταση «Drops of Breath» αποτελεί την κορυφαία εκδήλωση ενός ευρύτερου πρότζεκτ με τίτλο «Η υποβρύχια καρδιά της Μεσογείου», έργο πολλαπλών δράσεων το οποίο η Αποστολία Παπαδαμάκη και η Sophie Bulbulyan κατέθεσαν και επιλέχθηκε από το πρόγραμμα «Δημιουργική Ευρώπη» (Ορίζοντας 2020) της Γενικής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης και Πολιτισμού της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Είναι πρόγραμμα μεγάλου κόστους στο οποίο η Ε.Ε. συμμετέχει σε ποσοστό 60%, με το υπόλοιπο ποσό να προσπαθούν να το καλύψουν οι δύο χορογράφοι με χορηγίες.
«Τρέξαμε εκπαιδευτικά προγράμματα σε διάφορα σχολεία της Αττικής, μεταξύ των οποίων και σχολεία για παιδιά με ειδικές ανάγκες», εξηγεί η Sophie Bulbulyan. «Το σκεπτικό μας είναι η συνεργασία και η αλληλοκατανόηση μέσω του χορού και της μουσικής», συμπληρώνει η Γαλλίδα χορογράφος που έχει αφιερώσει μεγάλο μέρος της δουλειάς της στην παραγωγή καλλιτεχνικού έργου σε συνδυασμό με κοινωνική προσφορά. Αλλες εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν είναι μια παράσταση στον κήπο του Μουσείου Βορρέ με προβολή του «Drops of Breath», συμπόσιο με θέμα τη Μεσόγειο σε σχέση με την τέχνη τον επόμενο Φεβρουάριο στο Αμερικανικό Κολέγιο και έκθεση εικαστικών με νέους καλλιτέχνες από τον Λίβανο, τη Γαλλία, την Ελλάδα και την Κύπρο.
Πληροφορίες στο www.ticketservices.gr και www.dropsofbreath.com