Αντε τώρα να εξηγήσεις σε ένα παιδί ότι αυτό το υπέροχο πλάσμα που έχει δει σε εικονογραφημένα παραμύθια ή στο The Lion King κάποιοι το σκοτώνουν από χόμπι, το αποκεφαλίζουν και μετά όλο καμάρι βγάζουν σέλφι και τις μοιράζονται με τους φίλους τους στο διαδίκτυο.
Και αν είναι από αυτά τα παιδιά όλο περιέργεια που σε βομβαρδίζουν με ερωτήσεις, πρέπει να του πεις ότι δράστης είναι ένας πλούσιος Αμερικανός οδοντίατρος. Ο οποίος κατέβαλε στον τοπικό κυνηγό Τέο Μπρόνκχορστ και τον ιδιοκτήτη ιδιωτικού πάρκου Ονεστ Νντλόβου 50.000 δολάρια για άδεια θήρας. Δηλαδή, άμα το αντέχει η τσέπη σου μπορείς να σκοτώσεις σπάνια ζώα… for fun.
Σε περίπτωση που δεν έχετε ενημερωθεί, αν και έχει βουίξει ο πλανήτης, αναφέρομαι στον Ουόλτερ Τζέιμς Πάλμερ, ο οποίος σκότωσε τον Σέσιλ, το πιο διάσημο και ένα από τα πιο ηλικιωμένα λιοντάρια της Ζιμπάμπουε, και σήμερα ο φοβερός αυτός άνδρας έχει εξαφανιστεί από προσώπου γης, το οδοντιατρείο του είναι κλειστό, το σπίτι του επίσης, τα τηλέφωνα εκτός λειτουργίας. Εχει λουφάξει.
Ο Πάλμερ διαθέτει πλούσιο βιογραφικό. Εχει σκοτώσει αρκετά ζώα, μεταξύ των οποίων και μια μαύρη αρκούδα. Αλλά γι’ αυτό καταδικάστηκε σε έναν χρόνο με αναστολή και χρηματικό πρόστιμο 2.938 δολαρίων!
Ας μην τον αδικούμε όμως. Με μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο θα βρείτε φωτογραφίες με πολλούς χαμογελαστούς κυνηγούς, αγκαλιά με νεκρά λιοντάρια, καμηλοπαρδάλεις, ρινόκερους, τίγρεις, αντιλόπες. Ισως πετύχετε και τους δύο γιους του Ντόναλντ Τραμπ, Ντον και Ερικ, να επιδεικνύουν το θύμα τους: μια πανέμορφη λεοπάρδαλη. Είναι κι αυτοί λάτρεις του συγκεκριμένου «σπορ».
Οι εικόνες με τους περιχαρείς κυνηγούς και τα τρόπαιά τους ή απλά και μόνο η σκέψη ότι ένας πλούσιος Τεξανός, λ.χ., πληρώνει αδρά για την απόλαυση του να σκοτώσει ένα σπάνιο ζώο είναι αρκετή απόδειξη ότι δεν έχουμε να κάνουμε με κάτι αναχρονιστικό αλλά με κάτι ιδιαιτέρως απεχθές. Είναι μια διαστροφή. Πώς μπορεί να καταπολεμηθεί; Δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις, ειδικά όταν πρόκειται για δραστηριότητα από την οποία κάποιοι βγάζουν καλά λεφτά κυρίως σε αφρικανικές χώρες, με κυβερνήσεις που κάνουν τα στραβά μάτια και με εκτεταμένη διαφθορά.
Συμπτωματικά, πριν από λίγους μήνες διάβαζα ένα άρθρο στο περιοδικό Τhe Economist ακριβώς γι’ αυτό το θέμα και τις οικονομικές παραμέτρους του. Είχε δημοσιευτεί με αφορμή τη σχετικά πρόσφατη απόφαση της South African Airways να μη δέχεται πλέον να μεταφέρει τα νεκρά ζώα-τρόπαια των κυνηγών -κυρίως, λιοντάρια, ρινόκερους, τίγρεις- που στην πλειοψηφία τους οι θύτες θέλουν να παίρνουν στα σπίτια τους.
Ισως το να μην έχουν τη δυνατότητα να κρεμάσουν το κεφάλι του λιονταριού πάνω από το τζάκι τους έχει κάποιο αποτέλεσμα.