ΚΛΑΣΙΚΗ
BENJAMIN GROSVENOR
Dances
Decca 4785334
Είκοσι τριών ετών, ο Βρετανός Μπέντζαμιν Γκρόβενορ ανήκει στους περισσότερο ταλαντούχους πιανίστες της γενιάς του. Εκείνο που τον κάνει να ξεχωρίζει είναι η μουσικότητά του, ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνεται και ερμηνεύει τη μουσική. Μακριά από εύκολους μανιερισμούς, ο Γκρόβενορ διαθέτει απίστευτη αίσθηση του ύφους κάθε συνθέτη, αντιλαμβάνεται άριστα τη δομή των έργων και όσα επιθυμεί να εκφράσει μέσα από αυτά ο δημιουργός του. Επιπλέον, διαθέτει την τεχνική και τη λαμπερή δεξιοτεχνία να μετασχηματίσει όλα αυτά σε μουσική. Ο νέος δίσκος του, «Χοροί», ένα ενδιαφέρον ταξίδι από τον Μπαχ μέχρι τον Μόρτον Γκουλντ με σταθμούς στους Σοπέν, Σκριάμπιν, Γρανάδος, Αλμπένιθ και Γ. Στράους, ακτινοβολεί φρεσκάδα, δύναμη και κυρίως πρωτοτυπία.
Ν. Α. ΔΟΝΤΑΣ
SOUL
NAO
February 15 EP
Little Tokyo
Η νεαρή Λονδρέζα Nao κάνει με θάρρος τα πρώτα της βήματα στη δισκογραφία. Στο δεύτερο EP της με τίτλο «February 15» (είχε προηγηθεί το EP «So Good» του 2014) παρουσιάζει τέσσερα κομμάτια, που αποτελούν κάτι λιγότερο από είκοσι λεπτά μουσικής. Η φωνή της καθαρή και κατεργασμένη και οι συνθέσεις έχουν τη ρετρό γοητεία της Soul και τη φρεσκάδα της σύγχρονης RnB. Εμφανείς οι αγάπες της στην παλιά «μαύρη» μουσική, που οικειοποιείται, τις ντύνει με ηλεκτρισμό και συνθεσάιζερ και παρουσιάζει κάτι δροσερό και νοσταλγικό μαζί. Μια προσεγμένη δουλειά που μας προδιαθέτει ευχάριστα για τη συνέχεια. Με ανυπομονησία περιμένουμε το πρώτο της ολοκληρωμένο LP.
ΣΠΥΡΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΟΠ
LLOYD COLE & THE COMMOTIONS
Collected Recordings: 1983-1989 (UMC/Polydor)
Ανεξήγητο παραμένει ακόμη το γεγονός οτι ο εκ Γλασκώβης ορμώμενος Lloyd Cole δεν έγινε σούπερ –παρά μόνο εν δυνάμει– εκεί στα μέσα της δεκαετίας του ’80, όταν κυκλοφορούσε με την μπάντα του, τους Commotions, το ένα αριστούργημα μετά το άλλο. Κομψοτεχνήματα αθάνατης κιθαριστικής ποπ με επιρροές τόσο από Velevet Underground και Byrds όσο κι από τα διαμάντια της «χρυσής εποχής» της soul, μέσω ένος διαχρονικού μπίτνικ εστετισμού. Ο Νόρμαν Μέιλερ («read Norman Mailer, or get a new tailor»), η Σιμόν ντε Μποβουάρ, ο Τριφό, η Τζόαν Ντίντιον, ο Τρούμαν Καπότε, ο Σον Πεν είναι κάποια από τα σύμβολα που περιφέρονται στην αφήγηση των τραγουδιών που απαρτίζουν αυτή τη συλλογή/boxset, που περιλαμβάνει τα τρία επίσημα άλμπουμ και πολλά πολλά extras.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
ALTERNATIVE
FRANZ FERDINAND AND SPARKS
FFS
Domino/Universal
Τι μπορούν να κάνουν δύο μπάντες με αξιόλογους μουσικούς, που όμως δεν βρίσκονται πια στην κορυφή της δημιουργικής τους πορείας; Οι Franz Ferdinand και οι Sparks δίνουν τη δική τους απάντηση με αυτή την πολύ ενδιαφέρουσα συνεργασία, η οποία παράγει τελικά ένα αποτέλεσμα πολύ πιο ζωντανό και φρέσκο από τις τελευταίες ανεξάρτητες δουλειές τους. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει πως το «FFS» αποτελεί κάτι ολότελα καινούργιο ή ρηξικέλευθο. Αντιθέτως, ο ήχος του βασίζεται στα γνωστά μονοπάτια των δύο γκρουπ, προσεγγίζοντας όμως το όλο πρότζεκτ με μια χαλαρή και «διασκεδαστική» διάθεση που αποδεικνύεται τελικά ευεργετική. Από τα συγκεκριμένα κομμάτια ξεχωρίζουν το εναρκτήριο «Johnny Delusional» και το αυτοσαρκαστικό «Collaborations Don’t Work».
ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΧΑΡΜΠΗΣ
ΠΟΠ
TAME IMPALA
Currents
Interscope/Universal
Εν μέσω αυγουστιάτικου κάματου το «Currents» των τρομερών Αυστραλών Tame Impala μοιάζει με ευεργετική ανάσα δροσιάς. Ιδανικό άκουσμα για ολοήμερο (ή ολονύκτιο) κοκτέιλ session πλάι στη θάλασσα, το άλμπουμ ανακαλεί –με κομμάτια όπως το εννιάλεπτο εναρκτήριο «Let it Happen»– εκείνη την ψυχεδελική νιρβάνα που για πολύ κόσμο αποτελεί το τέλειο φόντο των διακοπών. Κορυφαία τέτοια στιγμή ο vintage ήχος του συνθεσάιζερ στο «The Moment». Επιπλέον, στο δεύτερο τμήμα του άλμπουμ, ο Κέβιν Πάρκερ και η παρέα του δεν διστάζουν να προσθέσουν την ντίσκο («The Less I Know The Better») και το r’n’b στο μείγμα, δημιουργώντας έτσι ένα ακόμα πιο πλήρες και πολυδιάστατο σύνολο.
ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΧΑΡΜΠΗΣ