Εξαρση της φοροδιαφυγής και της μαύρης εργασίας, μείωση των εσόδων του κράτους και κλείσιμο τουριστικών επιχειρήσεων θα προκαλέσει, μεταξύ άλλων, η πλήρης απελευθέρωση των μισθώσεων στα καταλύματα, η οποία δεν υφίσταται σε ανταγωνίστριες χώρες, σύμφωνα με εκτιμήσεις εκπροσώπων των τουριστικών φορέων.
Το μέχρι σήμερα καθεστώς όριζε ότι τουριστικό κατάλυμα θεωρείται το ακίνητο που εκμισθώνεται για προσωρινή διαμονή του μισθωτή για χρονικό διάστημα μικρότερο των 30 ημερών. Στην περίπτωση που καταργηθεί το καθεστώς, από την 1η Νοεμβρίου δεν θα υπάρχει πλέον διαχωρισμός της μίσθωσης σε ένα τουριστικό κατάλυμα από τη μίσθωση σε άλλα ακίνητα. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ένα σπίτι ή ένα διαμέρισμα θα μπορεί να ενοικιάζεται ακόμη και για μία ημέρα χωρίς να θεωρείται τουριστικό.
Στα προβλήματα που θα δημιουργήσει στην αγορά μία τέτοια εξέλιξη αναφέρονται ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων Ανδρέας Ανδρεάδης, ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων Γιάννης Ρέτσος και ο πρόεδρος της Συνομοσπονδίας Επιχειρηματιών Ενοικιαζόμενων Δωματίων και Διαμερισμάτων Ελλάδος Κωνσταντίνος Μπρεντάνος σε κοινή επιστολή τους προς την αναπληρώτρια υπουργό Τουρισμού Ελενα Κουντουρά, με κοινοποίηση στον υπουργό Οικονομίας Γιώργο Σταθάκη και στον υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο. Οπως αναφέρουν, ο χρονικός περιορισμός που σήμερα ισχύει είναι και ο μόνος τρόπος διαχωρισμού της άσκησης τουριστικής δραστηριότητας (σήμα λειτουργίας, έναρξη επιτηδεύματος, καταβολή ΦΠΑ, ασφαλιστικών εισφορών κ.λπ.) από τις απλές αστικές μισθώσεις που υπόκεινται μόνο σε φόρο εισοδήματος. Στο πλαίσιο αυτό εκτιμούν ότι, αν απελευθερωθεί πλήρως η αγορά, οι περισσότερες επιχειρήσεις θα σπεύσουν να κλείσουν τα βιβλία τους και να υλοποιούν αστικές μισθώσεις μικρής διάρκειας. Στην περίπτωση αυτή θα γίνει αδύνατος ο τρόπος ελέγχου του προσποριζόμενου εισοδήματος, θα μειωθούν τα έσοδα του κράτους από την εν λόγω δραστηριότητα και θα αυξηθεί η μαύρη εργασία. Με τα νέα δεδομένα, όπως θα διαμορφωθούν, αποτελεί ερώτημα πώς το κράτος θα ανταποκριθεί στις αυξημένες υποχρεώσεις του, όταν ανταποκρίνεται πλημμελώς στις σημερινές. Παράλληλα, η άνευ συγκεκριμένων όρων απελευθέρωση των μισθώσεων θα μειώσει την ποιότητα του τουριστικού προϊόντος, ενώ θα προκύψουν ζητήματα υγιεινής και ασφάλειας. Με δεδομένη τη δέσμευση της κυβέρνησης σχετικά με τη μείωση του περιορισμού των 30 ημερών, ο ΣΕΤΕ πρότεινε την τοποθέτηση του ορίου στις 20 ημέρες, τροποποιώντας νομοτεχνικά το κείμενο που περιλαμβανόταν στο Σχέδιο Νόμου.
Πάντως, ανταγωνίστριες τουριστικά χώρες διασφαλίζουν μέσα από το νομοθετικό τους πλαίσιο την τουριστική τους οικονομία, διαχωρίζοντας τις τουριστικές από τις άλλες μισθώσεις. Σύμφωνα με την ΠΟΞ, η ελάχιστη διάρκεια της μίσθωσης δεν αποτελεί ελληνική ιδιαιτερότητα, αλλά εφαρμόζεται και σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης, όπως στη Γαλλία, την Ιταλία και την Ισπανία. Για παράδειγμα, στην Ισπανία εφαρμόζεται το ελάχιστο όριο των 90 ημερών, που ίσχυε μέχρι πρόσφατα και στη χώρα μας, ενώ στην Ιταλία ο ελάχιστος χρόνος είναι μεγαλύτερος.
Εξάλλου, οι εκπρόσωποι των φορέων σημειώνουν ότι «με την κατάργηση της εξαίρεσης ΕΝΦΙΑ για ενοικιαζόμενα δωμάτια και ατομικές ξενοδοχειακές επιχειρήσεις αφενός εξαντλούνται τα όρια αντοχής λειτουργίας χιλιάδων μικρών επιχειρήσεων, οι οποίες εξωθούνται είτε στην παρανομία, είτε στην παύση της λειτουργίας τους, αφετέρου αποτρέπονται δεκάδες επενδύσεις στον κλάδο, οι οποίες βρίσκονται σε στάδιο σχεδιασμού ή υλοποίησης».