Η χώρα εισέρχεται και τυπικά, πλέον, σε τροχιά μιας νέας εκλογικής αναμέτρησης. Στη δίνη της γνωστής πια εσωστρέφειας, που και επώδυνη είναι, και (αυτο)καταστροφική έχει αποδειχθεί.
Οπως και άλλες φορές στο παρελθόν, έτσι και τώρα, άλλοι υπνωτισμένοι, άλλοι σε κατάσταση πικρής μέθης, αναμετρούμαστε με τις αντανακλάσεις μας στους καθρέφτες ή και με τον ίσκιο μας, βιώνοντας την προαιώνια αυταπάτη πως είμαστε ο ομφαλός της γης. Ακόμα και τώρα που βυθιζόμαστε με επιταχυνόμενους ρυθμούς σε πρωτόγνωρη οικονομική, κοινωνική, πολιτική και πολιτισμική κρίση, ακόμα και τώρα που όσα συμβαίνουν γύρω με αφετηρία έξω από τα σύνορα έχουν εισέλθει στην καθημερινότητά μας, αρνούμαστε να δούμε τη μεγάλη εικόνα, τη μεγάλη αλήθεια: ότι, δηλαδή, δεν είμαστε το κέντρο του κόσμου, ότι δεν είμαστε ο χαρισματικός λαός, παρά μόνο μια σκιερή γωνιά του – που μάλιστα κάνουμε και ό,τι μπορούμε για να τη χαλάσουμε.
Σε σχεδόν ένα μήνα θα πηγαινοερχόμαστε σε διαδρομές που στη μία άκρη τους θα είναι οι κάλπες και στην άλλη οι τηλεοπτικές οθόνες. Σε σχεδόν ένα μήνα, όμως, το μυαλό και η καρδιά ολόκληρου του πλανήτη θα βρίσκονται και θα πάλλονται στη Νέα Υόρκη. Στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών. Εκείνες τις ημέρες θα πραγματοποιείται η ετήσια γενική συνέλευση. Αρχηγοί κρατών και πρωθυπουργοί, θα συζητούν για τα μέγιστα προβλήματα του κόσμου μας. Και δύο από αυτά τα προβλήματα είναι το προσφυγικό-μεταναστευτικό, όπως επίσης και η οικονομική κρίση που γονατίζει κοινωνίες, που δοκιμάζει ανθρώπινα δικαιώματα και αντοχές εκατομμυρίων υπάρξεων.
Ω, του θαύματος! Αμφότερα έχουν αναφορές και στην Ελλάδα! Και η Ελλάδα θα είναι απούσα από τη μεγάλη συνάντηση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών;
Καθώς κυβέρνηση δεν έχουμε (βεβαίως και άλλες φορές που διαθέταμε, τέτοια εποχή, ήταν αυτή που θα έπρεπε η εκπροσώπησή μας; Οχι, δυστυχώς…), ως λύση αναδεικνύεται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Μοιάζει να είναι «λύση ανάγκης» μπροστά στην έλλειψη κυβέρνησης. Μα κάθε άλλο παρά τέτοια είναι!
Οχι μόνο σε συμβολικό επίπεδο, καθώς παρά το ψαλίδισμα των εξουσιών του, ο ανώτατος πολιτειακός παράγων είναι «διεθνής παραστάτης, εκπροσωπεί διεθνώς το Κράτος» (Αρθρο 36 του Συντάγματος).
Αλλωστε, είθισται σε περιόδους υπηρεσιακών κυβερνήσεων να εκπροσωπεί την Ελλάδα όχι μόνο στον ΟΗΕ αλλά και σε ευρωπαϊκές διασκέψεις ανωτάτου επιπέδου.
Είναι και επί της ουσίας, η καλύτερη λύση: Ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος με σειρά παρεμβάσεών του το τελευταίο διάστημα έχει καταδείξει ότι και γνώση των θεμάτων έχει, και σαφή άποψη, και προτάσεις. Αρα, πρέπει να έχει και λόγο από του βήματος του ΟΗΕ.