Τα τελευταία χρόνια η Δικαιοσύνη και, πρωτίστως, το Συμβούλιο της Επικρατείας δέχονται κριτική ότι, με τις χρονοβόρες διαδικασίες που ακολουθούν, μπλοκάρουν επενδυτικές προσπάθειες.
Εντούτοις, η ελληνική Δικαιοσύνη διαθέτει και μείζονος σημασίας αποφάσεις που καθόρισαν και στήριξαν με συνέπεια εκσυγχρονιστικές λογικές και προσπάθειες στην οικονομία.
Τέτοιες αποφάσεις, που τελευταία εκδίδονται όλο και συχνότερα, αντιμετωπίζονται από τις εκάστοτε κυβερνήσεις στο πλαίσιο πολιτικών προσεγγίσεων που οδηγούν στη μη εφαρμογή τους, κυρίως σε ό,τι αφορά τις αποφάσεις του ΣτΕ.
Η πρακτική αυτή, με συνέπειες βαθιά αντιθεσμικές και στην ουσία αντισυνταγματικές, πληθαίνουν, κλονίζοντας επικίνδυνα το οικοδόμημα των θεσμών και την εμπιστοσύνη πολιτών και επενδυτών στο κράτος Δικαίου.
Η ιστορία της επενδυτικής δραστηριότητας στη Χαλκιδική με τις εξορύξεις χρυσού, αλλά και το τεράστιο θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων είναι από τις πλέον χαρακτηριστικές περιπτώσεις δικαστικών κρίσεων που «πετάχθηκαν» κατά καιρούς «στο καλάθι των αχρήστων».
Το ΣτΕ, με σωρεία αποφάσεών του, έχει αποφανθεί για την υποχρέωση του κράτους να προχωρήσει ουσιαστικά και άμεσα σε μονάδες διαχείρισης απορριμμάτων σε συγκεκριμένα σημεία της Αττικής, αλλά και στην Πελοπόννησο. Οι αποφάσεις του, τεκμηριωμένες και απόλυτα στηριγμένες σε επενδυτικά προγράμματα, σε ευρωπαϊκή νομοθεσία και σε αναγκαιότητες που πρέπει να επιλυθούν, ώς σήμερα παραμένουν γράμμα κενό, καθώς οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών και οι ταγοί της τοπικής αυτοδιοίκησης δεν στέργουν στην εφαρμογή τους.
Ειδικά για την Πελοπόννησο, όπου το πρόβλημα των απορριμμάτων είναι τεράστιο, το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει αποφανθεί υπέρ της λύσης του με αποφάσεις που, αν είχαν εφαρμοστεί, οι πόλεις της Πελοποννήσου δεν θα θάβονταν κατά καιρούς στα σκουπίδια.
Το ανώτατο δικαστήριο, που δύσκολα μπορεί να κατηγορηθεί για έλλειψη περιβαλλοντικής ευαισθησίας –το αντίθετο μάλιστα– και στην πολύπαθη υπόθεση της επενδυτικής προσπάθειας στη Χαλκιδική, που έχει βγάλει στον δρόμο τους εργαζόμενους τις τελευταίες ημέρες, έχει εκδώσει πολλές αποφάσεις. Αποφάσεις που απαντούν στις εύλογες ανησυχίες για καταστροφή του περιβάλλοντος, αλλά και για την ουσία της επένδυσης και της επέκτασής της.
Οι αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας για την υπόθεση της Χαλκιδικής έχουν ταχθεί υπέρ της νομιμότητας της επενδυτικής δραστηριότητας, ενώ με πρόσφατη απόφαση του δικαστηρίου κρίθηκαν ως σύννομες και οι τεχνικές μελέτες που οδήγησαν στην απόφαση του αρμοδίου υπουργού για αναστολή των εργασιών της επιχείρησης. Ωστόσο, ούτε και αυτές οι αποφάσεις έχουν τύχει της απαιτούμενης εφαρμογής από τη διοίκηση και την πολιτεία δημιουργώντας προβλήματα και προκαλώντας επιφυλάξεις σε ενδεχόμενα επενδυτικά σχέδια.
Ανώτατοι δικαστικοί που μετέχουν για χρόνια στην απονομή του Δικαίου επισημαίνουν ότι «η ακολουθούμενη πρακτική των εκάστοτε κυβερνήσεων να μην εφαρμόζουν τις δικαστικές αποφάσεις και να ενεργούν αντίθετα από τις δικαστικές κρίσεις, ή κατά το δοκούν, ενέχει κινδύνους θεσμικούς αλλά και κινδύνους για την εθνική οικονομία».