Την περασμένη εβδομάδα η εταιρεία ρούχων Gap ανακοίνωσε ότι σύντομα θα δώσει τέλος στην πρακτική του να ειδοποιεί τελευταία στιγμή του εργαζόμενους για το αν θα εργαστούν μια συγκεκριμένη ημέρα.
Σύμφωνα με το εν λόγω σύστημα, οι εργαζόμενοι καλούνται στην εργασία τους προκειμένου να πληροφορηθούν αν θα εργαστούν σήμερα ή όχι. Μέχρι τις αρχές του 2016 και οι πέντε μάρκες της Gap θα ενημερώνουν τους εργαζόμενους για το πρόγραμμα εργασίας τουλάχιστον 10 με 14 ημέρες νωρίτερα.
Η Gap ακολουθεί το παράδειγμα της εταιρείας ρούχων Abercrombie & Fitch, της αλυσίδας καφέ Starbucks και της εταιρείας πώλησης εσωρούχων Victoria’s Secret ο οποίες υποσχέθηκαν να δώσουν τέρμα στην πρακτική να ειδοποιούν τελευταία στιγμή τους υπαλλήλους τους για το αν θα εργαστούν. Χρειάστηκε να ασκηθεί ισχυρή πίεση, τόσο δημοσίως όσο και από τις κανονιστικές αρχές ώστε να αλλάξουν οι εταιρείες την πρακτική, και την άλλαξαν.
Δυστυχώς, η πρακτική των απρόβλεπτων προγραμμάτων εργασίας εξακολουθεί να είναι διαδεδομένη. Σύμφωνα με στοιχεία σε ομοσπονδιακό επίπεδο στις ΗΠΑ το 66% των υπαλλήλων στον τομέα της εστίασης, το 52% των εργαζομένων στις λιανικές πωλήσεις και το 40% των υπαλλήλων των καθαριστριών και καθαριστών γραφείων και οικιών ειδοποιούνται το πολύ μια εβδομάδα νωρίτερα για το πρόγραμμα εργασίας τους. Η συγκεκριμένη πρακτική αποτελεί μόνο μια από τις πολλές ανέντιμες πρακτικές αμοιβών και προγραμματισμού εργασίας που χρησιμοποιούνται. Εργαζόμενοι που εμφανίζονται στον χώρο εργασίας για να εκτελέσουν προγραμματισμένη βάρδια μπορεί να σταλούν πίσω στο σπίτι τους χωρίς αμοιβή αν δεν πηγαίνει καλά η δουλειά. Οι επιχειρήσεις μπορεί να αλλάζουν τα προγράμματα εργασίας από εβδομάδα σε εβδομάδα προκαλώντας προβλήματα στους υπαλλήλους που προσπαθούν να διαχειριστούν τον χρόνο με την οικογένειά τους ή να προβλέψουν τα έσοδά τους.
Το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι το πρόγραμμα εργασίας έχει γίνει εργαλείο για να αποκόμιση υψηλότερων κερδών και έχει προκαλέσει την εμφάνιση πολλών άδικων πρακτικών. Ηλεκτρονικά προγράμματα επιτρέπουν στους εργοδότες να ρυθμίζουν πώς θα πετύχουν το μέγιστο κέρδος με το ελάχιστο εργατικό κόστος. Συχνά τα διευθυντικά στελέχη αμείβονται ανάλογα με την αποδοτικότητα των υπαλλήλων τους. Ο καλύτερος υπάλληλος ενός διευθυντικού στελέχους σε επιχείρηση λιανικού εμπορίου δεν είναι αναγκαστικά αυτός που κάνει τις περισσότερες πωλήσεις, αλλά αυτός που πουλάει τα περισσότερα με τον μικρότερο μισθό. Μετά υπάρχει και η κατάχρηση των υπερωριών, πρακτική κατά την οποία μια εταιρεία μεταφέρει εργασία από υπαλλήλους που θα έπρεπε να αμειφθούν με το 150% της αμοιβής αν εργαστούν υπερωρία σε εργαζόμενους με σταθερό μισθό που δεν δικαιούνται να πληρωθούν υπερωρίες. Ενας πρώην εργαζόμενος της αλυσίδας φαρμακείων Walgreens, ο κ. Καλέμπ Σνέρινγκερ, εξηγεί ότι οι ώρες εργασίας του αυξήθηκαν στις 70 την εβδομάδα όταν σταμάτησε η εταιρεία να δίνει υπερωρίες στους εργαζόμενους που αμείβονται με την ώρα. Η εταιρεία Walgreens υποστηρίζει ότι δεν ακολουθεί πολιτική υπερωριών και ότι προσπαθεί να διαχειριστεί «τις υπερωρίες αποτελεσματικά και ταυτόχρονα να παρέχει υψηλό επίπεδο υπηρεσιών στους πελάτες της». Προσφάτως, το υπουργείο Εργασίας πρότεινε την εφαρμογή ενός κανόνα που θα είναι ταυτόχρονα δίκαιος και αποδοτικός. Θα δίνει στους μισθωτούς το δικαίωμα να λαμβάνουν αμοιβή για υπερωρίες αν τα εισοδήματά τους είναι κάτω από 50.440 δολάρια τον χρόνο. (Το όριο που ισχύει σήμερα, και το οποίο έχει μένει σχεδόν αμετάβλητο από το 1975, είναι 23.660 δολάρια). Εν τω μεταξύ, το Κογκρέσο θα πρέπει να θέσει το συμφέρον των εργαζομένων πάνω από το συμφέρον των εταιρειών και να ψηφίσει νόμους που θα δίνουν τέλος στην πρακτική της ειδοποίησης των εργαζομένων την τελευταία στιγμή ή της πρακτικής να αποφασίζουν ότι ο εργαζόμενος δεν θα αποχωρήσει νωρίς από τον χώρο εργασίας χωρίς να αμειφθεί.