Ενα φωτογραφικό ταξίδι στις πιο γοητευτικές πόλεις της Ευρώπης μέσα από τις εικόνες του Πορτογάλου Αndre Vicente Goncalves.
Πόρτο, Λισσαβώνα, Τρέντο, Μπουράνο, Βενετία· ο Πορτογάλος φωτογράφος Andre Vicente Goncalves μας ταξιδεύει στις πόλεις του κόσμου με έναν ιδιαίτερα πρωτότυπο τρόπο.
Στις εικόνες του δεν απεικονίζονται ειδυλλιακά τοπία, ξακουστά μνημεία ή εντυπωσιακά οικοδομήματα, αλλά τα παράθυρα των σπιτιών!
Mέσα από το project του «Windows of the world» (Παράθυρα του κόσμου), ο 28χρονος φωτογράφος επιχειρεί να μας μυήσει στην αστική αρχιτεκτονική, την κουλτούρα και την ιστορία κάθε περιοχής. «Το παράθυρο θεωρείται ζωτικό στοιχείο κάθε κτιρίου και είναι εκείνο που του δίνει προσωπικότητα. Δεν διαχωρίζει απλώς το εξωτερικό από το εσωτερικό του, αλλά αντανακλά μια εποχή και την αισθητική της», μας εξηγεί ο ίδιος. «Η αλήθεια είναι πως ένα πράσινο ή κόκκινο παράθυρο μπορεί να φαντάζει κοινότοπο και δεν φαίνεται να έχει από μόνο του κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Οταν όμως τοποθετούνται το ένα δίπλα στο άλλο, η εικόνα αλλάζει και γίνεται πλέον εμφανής η ταυτότητα μιας ολόκληρης πόλης».
Με τη φωτογραφική μηχανή στο χέρι ξεκίνησε την έρευνά του πριν από 5 χρόνια, βάζοντας ένα μεγάλο στοίχημα: να καταγράψει την αρχιτεκτονική φυσιογνωμία κάθε χώρας του πλανήτη. Πορτογαλία, Ιταλία, Αυστρία, Ισπανία ήταν οι πρώτοι προορισμοί που του πρόσφεραν πολύτιμο υλικό, το οποίο αποτυπώθηκε σε 4.300 λήψεις!
«Κάθε πόλη έχει τον δικό της χαρακτήρα, τις δικές της μνήμες. Τα σπίτια είναι χτισμένα σύμφωνα με το τοπικό αρχιτεκτονικό στυλ και με ντόπια υλικά», σημειώνει. «Για παράδειγμα στην πόλη Evora επέλεξα να αναδείξω το λευκό χαρακτηριστικό χρώμα των σπιτιών – που οφείλεται στις καιρικές συνθήκες επειδή κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού η θερμοκρασία φθάνει τους 42 βαθμούς Κελσίου. Στη Λισσαβώνα μπορεί κανείς να διακρίνει τα πανέμορφα χειροποίητα κεραμικά πλακάκια (azulejos) -που ντύνουν τις προσόψεις πολλών κτιρίων με γεωμετρικά μοτίβα ή ιστορικές σκηνές- και αποτελούν το σύμβολο της πόλης, μια παράδοση που χρονολογείται από τον 16ο αιώνα. Στην παράκτια πόλη Ericeira κυριαρχούν περισσότερο οι μπλε τόνοι, λόγω της ναυτικής της παράδοσης, ενώ στο Πόρτο, γνωστό για την πλούσια πολιτιστική κληρονομιά και το περίφημο κρασί του, τα χρώματα, αν και πιο σκοτεινά από της πρωτεύουσας, διατηρούν την πολυχρωμία τους εκπέμποντας τη δική τους ομορφιά».
Η Ιταλία με τη σειρά της εμπλούτισε τη συλλογή του με τη σπουδαία αρχιτεκτονική της παράδοση. «Τα παράθυρα του Μπουράνο -διάσημο για τα πολύχρωμα σπίτια του- είναι μοναδικά, τα περίτεχνα βενετσιάνικα παράθυρα δίνουν το στίγμα της πόλης των δόγηδων με το θερμό κόκκινο και την τερακότα, ενώ αντίθετα το μικρό και γραφικό Τρέντο ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες ιταλικές πόλεις με τα απαλά και διακριτικά του χρώματα», λέει.
«Περνώντας στις αυστριακές Αλπεις, τα σκαλιστά παράθυρα και οι τοιχογραφίες είναι εκείνα που θέλησα να φέρω σε πρώτο πλάνο, ενώ οι εικόνες από την Ισπανία είναι ακόμα στη φάση επεξεργασίας. Παρόλο που βρίσκομαι ακόμα στην αρχή θεωρώ πως απέκτησα μια μοναδική εμπειρία, αν και πολλές φορές αντιμετώπισα την εύλογη δυσφορία των κατοίκων που με έβλεπαν να φωτογραφίζω τα σπίτια τους. Οταν όμως τους καλούσα να ρίξουν μια ματιά στις χιλιάδες λήψεις που έχω αποθηκευμένες μέσα στη μηχανή, κέρδιζα αμέσως την εμπιστοσύνη τους».
Επόμενοι σταθμοί; «Βουκουρέστι, Μπρασόβ, Βαρκελώνη (με την πολύτιμη βοήθεια του ταξιδιωτικού γραφείου Pesquisa Viagens που χρηματοδοτεί το ταξίδι μου) αλλά και Λονδίνο. Θα ήθελα πολύ να συμπεριλάβω στο πρόγραμμά μου και την Ελλάδα, αλλά θα χρειαστώ σίγουρα κάποιον χορηγό. Το πρώτο μέρος που θα επέλεγα να φωτογραφίσω είναι τα παράθυρα της Σαντορίνης, γιατί απλά είναι το μέρος στο οποίο ονειρεύομαι να ταξιδέψω από τότε που ήμουν παιδί…»
> www.andrevicentegoncalves.com / Facebook: Andre Vicente Goncalves Photography